Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ҫунать (тĕпĕ: ҫун) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ак ӗнтӗ пӳлӗмре лампа та ҫутӑрах ҫунать пек.

Даже лампа в комнате светила веселей.

Пӗртӑвансем // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 115–130 стр.

Вулканӑн хӗрсе кайнӑ, ҫулӑмпа явӑнакан ҫӑварӗнче шӗвӗ ылттӑн ҫунать тейӗн, кӑвакарчӑн тӗслӗрех йывӑр пӗлӗтсем йӑтӑнса анчӗҫ те, юн пек хӗрелсе те янтарь пек ҫуталса, хӗрхӗлтем кӑвак вутпа ялкӑшма пуҫларӗҫ.

Точно в жерло раскаленного, пылающего жидким золотом вулкана сваливались тяжелые сизые облака и рдели кроваво-красными, и янтарными, и фиолетовыми огнями.

II // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Йывӑҫ кӑмрӑкӗ тӗтӗмсӗр тенӗ пекех ҫунать.

Этот уголь при горении почти не дает дыма.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Кӑмака хыҫӗнче шӑрчӑк чӗриклетет, лампа кӑшт ҫеҫ илтӗнмелле чӑшӑлтатса ҫунать.

В печке кричал сверчок и едва слышно гудела горелка в лампе.

VIII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Икӗ хӗресӗ те пӗрешкелех курӑнаҫҫӗ, инҫетре-инҫетре, таҫта аслӑ ҫул ҫинче, хӗрлӗ вут ҫунать — унта та, ахӑртнех, такам пӑтӑ пӗҫерет пуль ӗнтӗ.

Оба креста одинаково были видны, и далеко-далеко, где-то на большой дороге, светился красный огонек — тоже, вероятно, кто-нибудь варил кашу.

VI // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Пичке ҫинче пӗчӗк хунар ҫунать.

На бочке фонарик горит.

VI // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Комод ҫинче ҫурта ҫунать.

На комоде горела сальная свечка.

III // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Маччана тӗревлесе тӑракан пӗр колонна патӗнче ҫурта ҫунать.

У одной из колонн, подпирающих своды, в большом бронзовом подсвечнике горела свеча.

V. Ҫӑва // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Кӗл ҫине тӑрса юлчӗ… ҫапах халь те пулин ҫунать, — хушрӗ тепри.

— Один пепел от нее остался… а все еще горит, — добавил другой.

III. Ҫурҫӗрелле! // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Чӑн та, шӑпах ҫав пӳрт ҫунать

Да, это он горит…

XXXVII. Икӗ юханшыв // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Лампи тӗксӗм мӑчлатакан ҫутӑпа ҫунать, ҫӳлтен хӑрӑмлӑ тӗтӗм мӑкӑрланса тухать.

Лампочка горела тусклым мигающим светом, и над ней поднимался столбик вонючей копоти.

XXXII. Аврам // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вилнине асӑнас литурги пит чаплӑн пуҫланчӗ; кадилӑран тухакан кӑвак тӗтӗм маччаналла хӑпарать; алтарь умӗнче тем пысӑкӑш ҫурта лартмаллисем, вӗсенче ҫурта ҫунать, люстрӑсене те ҫутса янӑ, ҫапла пӗтӗм чиркӳ ӑшӗ ҫап-ҫутӑ курӑнать.

Заупокойная литургия началась торжественно; синие облака курений поднимались из кадильниц к сводам; перед алтарем стояли большие подсвечники с горящими свечами, зажгли все люстры, так что вся церковь была залита светом.

XXI. Вилӗ кӗлли туни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ирӗклӗхӗн аслӑ сӑмахне халӑх ҫӑтса яманни кӑна, кӗрешӗвӗн сӑваплӑ ҫулне хӑвӑртрах тӑрасшӑн ҫунать вӑл.

Народ, жадно впитывая великое слово свободы, горел нетерпением скорее тронуться в свой крестный путь.

XVI. Ӳсӗрӗлнӗ халӑх // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Анчах пурнӑҫӑм Болгаришӗн ҫунать

Но жизнь моя принадлежит Болгарии…

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вучахра вут ялкӑшса ҫунать, стенана ҫутатать, стена ҫинче таса Иван Рыльскин вылямалла пек тунӑ турӑшӗ ҫакӑнса тӑрать, ҫӳлӗксем ҫинче йӑлтӑркка сӑрӑпа сӑрланӑ тӑм чашӑк-тирӗксем пур.

Огонь весело пылал в очаге, освещая стены, украшенные лубочной иконой св. Ивана Рильского и полками, на которых стояли пестро раскрашенные глиняные поливные блюда.

ХХХI. Алтӑнӑври улах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Курма пынӑ кӳршисем те лӑках тулнӑ, унта-кунта ик-виҫӗ хунар ҫунать.

Любопытные соседи запрудили весь двор, кое-где светилось два-три фонаря.

ХХIII. Таппа урӑххи ҫакланнӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянова тавӑрасшӑн вӗтӗнсе вӑл урнӑ пек ҫунать.

Бешеная жажда мести сжигала его.

XXI. Хур кӑтартма хӑтланни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Халь те вӑл ҫунать те, тӗтӗмӗ кӑна курӑнмасть.

Оно и сейчас горит, только дыма нет.

XVIII. Ганко кофейнинче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ӑна хирӗҫ турӑш пур, турӑш умӗнче лампада ҫунать.

Напротив в божнице, перед которой горела лампада,

IV. Каллех Марко патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Текех каялла кӗрес ҫук, тесе шутларӗ вӑл, вара, пӗтӗм вӑйне пухса, уҫӑ алӑкран шалалла сӑнаса пӑхрӗ: унта малтанхи пекех лампа мӗлтлетсе ҫунать, янах шӑмми шӑл йӗрсе ахӑрать.

Затем с опаской заглянул в открытую дверь — там по-прежнему теплился огонек светильника и насмешливо скалила зубы челюсть.

Йӑлтӑр ҫутӑ // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 67–76 стр.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней