Двуязычный корпус чувашского языка

Эпӗ каллех уйӑх ҫуттинче кӗпер ҫинчен чупса иртекен икӗ вӑрӑм мӗлкене куратӑп.

Помоги переводом

Пӗрремӗш сыпӑк // .

Манӑн куҫ умне кӗпер тухса тӑчӗ.

Помоги переводом

Пӗрремӗш сыпӑк // .

Анчах та эпӗ вӑрахчен ҫывӑрса каяймарӑм.

Помоги переводом

Пӗрремӗш сыпӑк // .

Тепӗр самантран эпӗ те хамӑн малтанхи вырӑна, аттепе юнашар пырса выртатӑп.

Помоги переводом

Пӗрремӗш сыпӑк // .

Пурте ҫывӑраҫҫӗ, эпӗ тухса кайнине те, эпӗ пырса кӗнине те нихӑшӗ те сисмерӗҫ.

Помоги переводом

Пӗрремӗш сыпӑк // .

Пирӗн пӳлӗмре тӗп-тӗттӗм.

Помоги переводом

Пӗрремӗш сыпӑк // .

Хамӑн чӗрем тухса тарас пек хӑвӑрт-хӑвӑрт тапать.

Помоги переводом

Пӗрремӗш сыпӑк // .

Эпӗ ерипен кӑна алӑка уҫрӑм.

Помоги переводом

Пӗрремӗш сыпӑк // .

Раксем ҫинчен шухӑшлама-и мана ун чухне!

Помоги переводом

Пӗрремӗш сыпӑк // .

Эпӗ васканипе раксене курӑкпа витме те ӗлкӗреймерӗм, ҫавӑнпа вӗсем киле ҫитиччен ҫурри ытла тӑкӑнса пӗтрӗҫ.

Помоги переводом

Пӗрремӗш сыпӑк // .

Тупӑсем инҫетре кӗрлени халӗ тӑруках инҫетри тылра тӑрса юлнӑ аэродрома аран кӑна илтӗнчӗ, вӑл ҫав юрӑ кӗввине те, шӑпчӑксен юррине те, каҫхи вӑрман хуллен, ыйхӑ витӗр ҫемҫен кӑшӑлтатнине те хупласа лартмарӗ.

Отдаленные, глухие громы канонады, теперь уже едва-едва долетавшие до полевого аэродрома, сразу очутившегося в глубоком тылу, не заглушали ни этой мелодии, ни соловьиных трелей, ни тихого, дремотного шелеста ночного леса.

8 сыпӑк // .

Каҫхи шӑплӑхра юрӑ уйрӑмӑнах ҫепӗҫҫӗн илтӗнчӗ, чӗрере савӑнӑҫлӑ хурлӑх — пулассине кӗтнин кичемлӗхне, шанчӑк кичемлӗхне ҫуратрӗ.

Смягченная расстоянием мелодия ее обретала в ночи особую, нежную прелесть, будила в душе радостную грусть — грусть ожидания, грусть надежды…

8 сыпӑк // .

Таҫта инҫетре те мар, ҫырма леш енче, офицерсен столовӑйӗн палаткисем патӗнче пулас, арҫынпа хӗрарӑм сасси пӗр-пӗринпе килӗштерсе «Рябина» юррине юрларӗҫ.

Где-то невдалеке, за оврагом, наверно у палаток офицерской столовой, мужской и женский голоса согласно и задумчиво пели «Рябину».

8 сыпӑк // .

Ҫӗрпӳртӗн уҫӑ алӑкӗнчен, хурӑнсемпе чечекленекен курӑксен нӳрӗ шӑршипе пӗрле, шӑпчӑксем каҫса кайсах юрлани илтӗнчӗ.

В незакрытый ходок вместе со свежим и влажным запахом берез и цветущих трав доносились чуть приглушенные неистовые соловьиные трели.

8 сыпӑк // .

Ҫӗрпӳрт ӑшчиккине ҫапнӑ хӑмасем хыҫӗнче, хӑйӑр тӑкса шӑшисем чиклеткелесе чупрӗҫ.

За досками, которыми была обшита землянка, осыпая сухой песок, попискивали мыши.

8 сыпӑк // .

Алексей шухӑша кайрӗ.

Алексей задумался.

8 сыпӑк // .

Паян ӗнтӗ пӗтӗмпех каласа пама шут турӑм…»

А вот сегодня наконец решил…»

8 сыпӑк // .

Паян эпӗ вунсакӑр уйӑх каялла хампа мӗн пулни ҫинчен, санран ку таранччен пытарса пурӑнни ҫинчен (уншӑн эпӗ ӳкӗнетӗп, питӗ ӳкӗнетӗп) каласа кӑтартасшӑн, ӑна каласа пама паян тивӗҫ пур манӑн.

Сегодня я хочу, я имею право сегодня рассказать тебе все, что со мной случилось восемнадцать месяцев назад и что, каюсь, и очень каюсь, я скрывал от тебя.

8 сыпӑк // .

Тӑванӑмҫӑм, инҫетри чунӑмҫӑм, савниҫӗм!

Родная моя, далекая, любимая!

8 сыпӑк // .

Эпӗ кун пирки сан умӑнта мухтанмӑттӑм…

Я не стал бы тебе об этом хвастать…

8 сыпӑк // .