Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

нимӗнле сăмах пирĕн базăра пур.
нимӗнле (тĕпĕ: нимӗнле) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫыннисем, пире ҫӑласшӑн теветкелленсе, кӗсменӗсемпе пӗтӗм вӑйран ишрӗҫ пулин те, эпир шлюпка ҫине лараймастпӑр, мӗншӗн тесен ӑна пирӗн карап патне чарса тӑратма нимӗнле май та ҫук.

Увы, мы не могли попасть в нее, так как не было никакой возможности причалить к нашему кораблю, хотя люди гребли изо всех сил, рискуя своей жизнью для спасения нашей.

Иккӗмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Вӗсем карапшӑн нимӗнле ҫил-тӑвӑл та хӑрушӑ пулас ҫуккине шанса тӑчӗҫ, ҫапла вара, матроссен яланхи йӑли тӑрӑх, пӗтӗм пушӑ вӑхӑта выляса-кулса, ӗҫсе-ҫисе савӑнса ирттерчӗҫ.

Они были уверены, что судно находится в полной безопасности, и, по обычаю матросов, отдавали все свое свободное время веселым развлечениям и забавам.

Иккӗмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Робинзон Крузон сӑнарӗ пире, совет ҫыннисене, ҫакӑншӑн хаклӑ: вӑл этем ӗҫӗн вӑйне чун-чӗререн ӗненет, нимӗнле ӗҫрен те пӑрӑнса тӑмасть, вӑл ҫутҫанталӑкӑн этеме пӑхӑнман вӑйӗсене хирӗҫ ӗҫпе кӗрешет, ҫак ӗҫре вара хӑюлӑх, тимлӗх, хастарлӑх кӑтартать.

Образ Робинзона Крузона нам, советским людям, ценен тем, что он искренне верит в силу человеческой деятельности и не отказывается ни от какой работы, он борется против непокорных сил природы, и в этой работе проявляет мужество, упорство, активность.

«Робинзон Крузо» роман ҫинчен // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 3–4 с.

Ӗмӗрне те манӑн нимӗнле хуйхӑ та пулман, халӗ, калӑпӑр, патша манран: «Мӗн кирлӗ сана? Мӗн памалла?» — тесе ыйтас пулсан, нимӗн те кирлӗ мар мана!

Отродясь у меня никакого горя не было и теперь ежели б, скажем, царь спросил: «Что тебе надобно? Чего хочешь?» — да ничего мне не надобно!

III // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Ачасем вара пысӑк лавҫӑ хӑйсен вӑййисене ҫапла пырса хутшӑннинче нимӗнле тӗлӗнтермӗш те курмаҫҫӗ: ан тив, вылятӑр, ан хӗнетӗр ҫеҫ!

Дети же во вторжении большого кучера в их область не видели ничего странного: пусть играет, лишь бы не дрался!

II // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Анчах ун чун хавалӗ Рада сана савса тӑнине сивӗтме пултарайман: Кандов ӑна нимӗнле кӳрентерес сӑмахпа та мӑшкӑл кӑтартман.

Но она ничего не изменила в чувстве Рады к тебе: он не оскорбил ее никаким бесчестным предложением.

XIV. Чун патӗнчи калаҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пур асапӗ-тӗсепӗ, тарӑхса хӑшкӑлни, хушӑран намӑсланни те, ҫывӑх тус-йышӗсем пуҫӗсене кӑлӑхах хуни, ҫавсемпе пӗрлех тата шанчӑксӑр юратӑвӗ те хупӑнса ларни, ӑша кантарми ҫилӗ, нимӗнле йӑпатайми тунсӑхӗ, пӗр-пӗччене тӑрса юлни те кун-ҫулӗнче ӗмӗчӗ сӳнни, вӗҫӗ-хӗррисӗр аса илӗвӗ — ырри те пулнӑ пуль унта, усалли те, анчах пур пӗрех ҫавсем халь нимӗне тӑманни — пӗхӗмпех куҫҫульпе хутшӑнса тӑкӑнчӗ.

Страдания, горькие разочарования, угрызения совести, скорбь о напрасных жертвах и вместе с этим безнадежно погибшая любовь, озлобление, безутешная тоска, сознание своего одиночества и бесцельности жизни, рой воспоминаний — и светлых и мрачных, но в одинаковой мере мучительных — все было в этих слезах.

III. Ҫурҫӗрелле! // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫак пӑлханса кайнӑ пысӑк ушкӑна нимӗнле дисциплина та чарма пултараймасть, вӗсене пӑлхар халӑхне ҫаратас та вӗлерес тенӗ туйӑм ҫеҫ хӗтӗртсе хавхалантарса тӑрать.

Никакая дисциплина не сдерживала эти возбужденные орды, но всех их связывала, воодушевляла, гнала вперед одна цель, свирепая и дикая — кровь и добыча.

XXX. Стрем айлӑмӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Апла пулсан, Бяла Черквара нимӗнле сас-хура та илтӗнмест эппии?

— Значит, в Бяла-Черкве все тихо и мирно?

XXVII. Тӗпчесе пӗлни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Нимӗнле тӗрӗк те пулман; Редактор ҫеҫ хӑйӗн юлташӗсемпе паперть ҫинелле хӑпарать.

Никаких турок не было; только Редактор и его дружки поднимались на паперть.

XXI. Вилӗ кӗлли туни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫак хӗвӗшӳ пуҫлансанах вӑл галерее хӑпарнӑ та, урам варринче мӗн пулса иртнине ҫӳлти чӳречерен пӑхнӑ, тул енче нимӗнле пӑлхану та пулман.

Он еще в самом начале паники поднялся на галерею, чтобы посмотреть из верхнего окна, что творится снаружи, на площади, но не обнаружил ни малейших признаков тревоги.

XXI. Вилӗ кӗлли туни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Нимӗнле шанчӑк та ҫуккине курсанах тӑратӑп ӗнтӗ, пӗтрӗм тетӗп…

Вижу: надежды никакой, я погиб…

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ку вырӑнсенче, паллах, нимӗнле окопсем те ҫукчӗ-ха; Димчо пуп окопсем тесе хула тулашӗнчи пахча картисене кӑна калать.

Никаких окопов, разумеется, пока не было; поп Димчо называл «окопами» низенькие ограды бахчей за городом.

IX. Огнянов председательте // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пирӗн Кандов тусӑмӑр тем те пӗр сӳпӗлтетсе пачӗ те, пур перех пуп пиллемесӗр нимӗнле ӗҫ те тухмасть…

Без попова благословения ничего не делается, что бы ни болтал наш друг Кандов…

XXII. Ставри пуп патӗнче хӑнара // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Анчах чӑн юратушӑн нимӗнле чарӑну та ҫук-ҫке.

Истинная любовь не боится опасностей и не знает преград.

XX. Пӑшӑрхану // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тепӗр тесен, вӑл урӑхларах хыпар та пӗлчӗ-ха: виҫӗм кунхине унӑн К. хулине каймалла пулчӗ те, унта вӑл ӑнсӑртран Лозенград ҫыннипе тӗл пулчӗ, леш ӑна Лозенградра нимӗнле Бойчо та, Огнянов та пулманнине пӗлтерчӗ.

Зато Стефчов разнюхал кое-что другое: три дня назад он был в К. и там случайно узнал от одного лозенградца, что никаких Бойчо и никаких Огоняновых в Лозенграде никогда не было.

XIX. Ламри сӑмах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Сирӗн кӗҫӗрхи паттӑр ӗҫӗре нимӗнле хисеп сӑмахӗ те ҫитес ҫук.

Ваше геройское поведение сегодня ночью красноречивее слов.

III. Мӑнастир // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

«Чӑн-чӑн романсем, чӑн-чӑн повеҫсем пурнӑҫран илнӗ вырӑнти колоритсӑр, произведенире кӑтартнӑ ҫынсен нацилле элеменчӗсӗр нимӗнле те пулма пултараймаҫҫӗ.

Помоги переводом

«Мӗн тумалла?» роман ҫинчен // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 485–495 с.

«Шухӑшлакан ҫынна тивӗҫлӗ содержани ҫеҫ искусствӑна пушӑ япала пуласран хӑтарма пултарать», «усӑсӑр япалана хисеплеме нимӗнле тивӗҫ те ҫук», тесе вӗрентнӗ вӑл.

Помоги переводом

«Мӗн тумалла?» роман ҫинчен // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 485–495 с.

Чиркӳ чӗлхипе каласан, ку вӑл Вера Павловна светтуй сывлӑша хирӗҫ пырса ҫылӑха кӗни пулать, — вӑл ҫылӑх пирки акӑ мӗн теҫҫӗ, ҫыннӑн ытти кирек мӗнле ҫылӑхне те каҫарма пулать, — анчах кӑна нимӗнле те, нихҫан та каҫарма ҫук, теҫҫӗ.

Это, Вера Павловна, то, что на церковном языке называется грехом против духа святого, — грехом, о котором говорится, что всякий другой грех может быть отпущен человеку, но этот — никак, никогда.

XXX // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней