Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

чултан (тĕпĕ: чул) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кашкӑр, хӳрине кӗвенте евӗрлӗ тӑсса ярса, кӑвак чултан каҫса тунӑ кӳлепе пек хытса тӑчӗ те, хыпаланса аяккалла сиксе ӳкрӗ, унтан Дон хӗррине хурталаса тӑракан хӑвасем ӑшнелле лӗпсӗртетрӗ.

Серый, как выточенный из самородного камня, стоял зверь, палкой вытянув хвост, потом торопко скакнул в сторону и затрусил к талам, окаймлявшим берег.

10 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Митька хуторти хӗрарӑмсем лаптак тукмаксемпе кӗпе ҫапакан чултан такӑнман пулсан, вӗсем сарӑмсӑррӑн пӗр самант чап кӑна чуптуса илмен те пулӗччӗҫ.

Если б не споткнулся Митька о камень, на котором хуторские бабы шлепали вальками белье, не было бы нечаянного короткого поцелуя.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Чул сӑнчӑрӗсем Валахипе Седмиград облаҫне кӗрсе каяҫҫӗ, ҫав тери капмар чултан тунӑ такан пек выртаҫҫӗ вӗсем Галиципе Венгри хушшинче.

Идут каменные цепи в Валахию и в Седмиградскую область и громадою стали в виде подковы между галичским и венгерским народом.

XII // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Вӑл хыпаланнӑ, малалла ярса пуснӑ хушӑра хыттӑн сывланӑ, тарӑнрах ҫӗре ҫитес умӗн вара, шыв тӗпӗнчи чултан такӑнса, малалла лаплатса ӳкнӗ те шыва шампӑртаттарса илнӗ.

Он торопился, шумно дышал, двигая ногами, а у самого стержня запнулся о камень на дне и упал, оглушив себя плеском воды.

XXIX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Унтан, каяс умӗн яланхи пек, Корнилов политрук чултан тунӑ вырӑн ҫине Володьӑна лартрӗ те, хӑй юнашар ларса, ӑна хулпуҫҫинчен ыталаса, шӑппӑн каларӗ:

А потом, как всегда в таких случаях, политрук Корнилов усадил его на каменную лежанку, сам сел рядом и обнял его за плечо, тихо говоря:

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Ланкин пӳрчӗн чултан купаласа тунӑ хулӑн та тӗреклӗ стенисенчен пӗринче, пӗр вӑрттӑн чул ҫине пӗлсе пуссан, стена сыппи вырӑнӗнчен хускалса, нӳхрепе кӗмелли шӑтӑк уҫӑлнине, нӳхрепрен каменоломньӑна каймалли ансӑр сукмак пуррине темӗнле сӑнаса пӑхсан та никам та асӑрхама пултарайман.

И ни один человек, который вошел бы в домик Ланкина, даже при тщательном осмотре не смог бы догадаться, что одна из массивных каменных стен, если умело, особым способом, нажать на секретный выдвижной камень, без особых усилий сдвинется с места, открывая ход в погреб, откуда шел узкий подземный лаз в самые каменоломни.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Ҫӗр ҫумне выртма, чултан тунӑ баррикадӑна гранатӑсемпе ҫӗмӗрме, унтан мина хурса пӗтӗм стенине сирпӗнтерме тивнӗ.

Пришлось залечь, разрушить каменную баррикаду гранатами, затем подвести мины и взорвать стенку.

Улттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Анчах ун чухне те, авалхи вӑхӑтра, чул кӑларакан вырӑнта, шурӑ рак хуран чулӗ чавса кӑларнӑ, ҫав чултан хуласем, ҫуртсем, чиркӳсем тунӑ.

Но и тогда, в те далекие времена, в каменоломнях добывался светлый ракушечник, и из него строили города, дома и храмы.

Улттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Пирӗн халӑх чултан та ҫирӗпрехчӗ.

А у нас народ крепче камня был.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Гриценко мучи вӗренне йӑлмакласа пысӑк чултан ҫаклатрӗ те тепӗр вӗҫне пиҫиххи хыҫне чикрӗ, унтан карӑннӑ вӗрен тӑрӑх тыта-тыта, умне шахтеркӑпа ҫутатса, шӑтӑка анма пуҫларӗ.

Дядя Гриценко обвязал веревкой большой камень, один конец с большим мотком пропустил себе за пояс и, перехватывая туго натянувшуюся веревку, стал опускаться в провал, светя перед собой шахтеркой.

Пӗрремӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Акацисен хӳттинче рак хуранӗ текен чултан тунӑ ҫӳллех мар, анчах илемлӗ шурӑ ҫуртсем курӑнса лараҫҫӗ; вӗсенчен нумайӑшне вӑрҫӑ вӑхӑтӗнче фашистсен бомбисем ҫӗмӗрнӗ.

Под сенью акаций белеют невысокие, но красиво построенные из камня-ракушечника дома, многие из которых были изуродованы фашистскими бомбами во время войны.

Керчьри урам // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Анчах килӗ тума та ҫӑмӑлах мар: эпӗ чултан япаласем тӑвас ӑсталӑха, ытти япаласене тума пӗлмен пекех, пачах та пӗлместӗп, кунсӑр пуҫне тата манӑн инструментсем те ҫук.

Но сделать ступку было тоже не так-то просто: в ремесле каменотеса я был таким же круглым невеждой, как и во всех остальных, и, кроме того, у меня не было инструментов.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Нагульнов ҫапӑҫу вӑхӑтӗнчи пек решенисем йышӑнчӗ: ҫынсен ушкӑнӗнчен вӑркӑнтарнӑ чултан пӑрӑнса ӳкме ӗлкӗрсе, вӑл ҫӳлелле персе ячӗ те тӳрех кӗлет умӗнчен чупса анчӗ.

Нагульнов принимал решения, как в бою: увернувшись от камня, брошенного из толпы, он выстрелил вверх и тотчас же сбежал с приклетка.

35-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Унӑн чултан касса тунӑ пек ҫав тери пысӑк аялти янах шӑмми йывӑррӑн хускалкалать; хӑй, картара выртса лӳпперленнӗ вӑкӑр пек, ерипен чӑмласа ларать.

Его огромная, будто из камня тесанная, нижняя челюсть трудно двигалась; жевал он медленно, устало, как приморенный бык на лежке.

1-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ун умӗнче, пысӑк сарӑ чултан илемсӗртерех купаланӑ лутра стена хыҫӗнче, иҫӗм пахчи ҫӳлелле анлӑн сарӑлса выртать.

Перед ним, за низкой стеной, грубо сложенной из больших желтых камней, расстилается вверх виноградник.

IV сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 85–143 с.

Хурҫӑ-тимӗрӗн хӑйӗн ҫӗнтерӗвӗпе хавхаланнӑ хулӑн сасси, электричество хыттӑн ҫухӑрашни, металран ҫӗнӗ ҫулсем хывнӑ чух е чултан ҫӗнӗ стенасем купаланӑ чух ӗҫ шавӗ янӑраса тӑни — ҫаксем пурте, океан ҫинчи тӑвӑл вӗҫен кайӑк юррисене хупланӑ пек, ҫынсен сассисене хупласа хураҫҫӗ.

Торжествующий гул железа, громкий вой электричества, гремящий шум работ по устройству новой сети металла, новых стен из камня — все это заглушает голоса людей, как буря в океане — крики птиц.

Сарӑ шуйттан хули // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 659–670 стр.

Пурте — урамри тӗркӗшӳллӗ пурнӑҫра ытлашши вӗсем, пӗри те ҫак тискер кайӑкла ҫӳхӑрашура, чултан, кӗленчерен те тимӗртен тунӑ салхуллӑ, тӑвӑр читлӗхре, хӑй вырӑнӗнче мар.

Все они — лишние в хаосе уличной жизни, все не на месте в диком реве жадности, в тесном плену угрюмой фантазии из камня, стекла и железа.

Сарӑ шуйттан хули // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 659–670 стр.

Ту ҫинчен хуллен йӑванса анакан чултан ҫынсем епле васкамасӑр пӑрӑнаҫҫӗ, кусем те офицертан ҫавӑн пекех васкамасӑр аяккалла пӑрӑннӑ.

Она сторонилась от него не спеша, как сторонятся от камня, который не быстро катится с горы.

Январӗн 9-мӗшӗ // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 133–155 стр.

Гаврила, яка чултан тытӑнса, кимме хӳме ҫумӗпе шутарчӗ.

Гаврила, цепляясь руками за скользкий камень, повел лодку вдоль стены.

II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

Масарне шурӑ чултан касса тунӑ, полярти анман хӗвелӗн куҫа йӑмӑхтаракан ҫуттинче вӑл йӑлтӑртатса курӑнать.

Могила сооружена из белого камня, и он ослепительно сверкает под лучами незаходящего полярного солнца.

Эпилог // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней