Корпус чувашского языка

Ганко кофейнинче сывлӑш ҫавӑрма ҫук чӗлӗм туртса тултарнӑ, унта кӗр-кӗрлесе ахӑлтатаҫҫӗ.

В прокуренной кофейне Ганко гремел веселый хохот.

XVII. Хӑлха чикки // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Рада ҫӑмӑллӑн сывлӑш ҫавӑрчӗ.

Рада облегченно вздохнула.

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тӗттӗм кӑвак тӳпе те, алмаз пек ҫӑлтӑрсем те, витӗр курӑнакан сывлӑш та, йывӑҫсем те мамӑк вырӑн ҫинче ӑшӑнса пусӑрӑннӑ мӑшӑр чӗкеҫсем те, чечек те, сим те — пӗтӗмпех Рада чунне канӑҫлӑн лӑплантарать, чӗрере юрату та поэзи хускатать, каҫхи шӑплӑхра киленсе чуп тӑвас кӑмӑл вӑратать.

И все это вместе — и темно-синее небо, и алмазные звезды, и прозрачный воздух, и деревья, и ласточки, лежавшие в тепле на своем пуховом ложе, и цветы, и запахи — вносило благодатное успокоение в душу Рады, шептало ей о мире, любви и поэзии, о нескончаемых поцелуях в сладостной ночной тиши…

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Колчо, хӗпӗртенипе, сывлӑш ҫавӑрайми пулса ҫитнӗччӗ.

Колчо уже задыхался от волнения.

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пурте сывлӑш ҫавӑрма хӑраса тӑчӗҫ, мӗн пулчӗ-ши тесе тӗлӗнсе пӑхаҫҫӗ.

Все затаили дыхание, во всех взглядах был немой вопрос:

X. 1876-Мӗш ҫулхи шпион // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хӑй сывлӑш та ҫавӑраймасть.

Он задыхался.

VIII. Колчо хӗпӗртени // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ах, тупата, ҫак халлӗн Колчона тӗл пулас пулсанччӗ! — сывлӑш ҫавӑрчӗ Лалка, иртсе пыран палламан ҫынсене курнӑ май.

— Боже, если бы мне сейчас встретить Колчо! — вздохнула Лалка, в смятении глядя на чужие и равнодушные лица прохожих.

VI. Хӗрарӑм чунӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Эппин пурсӑмӑр та пӗр шухӑша килтӗмӗр тесе шутлӑпӑр! — терӗ бей, сывлӑш ҫавӑрса.

— Значит, все к одному пришли? — проговорил бей и вздохнул.

V. Сутни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫаплах малалла утакансене сывлӑш та пӑрлӑ тинӗсӗн туйӑна пуҫларӗ; хӗвел ҫута ӑшӑтмасть ӗнтӗ вӗсене, сивӗ кӑна варӗсене витет.

Воздух казался каким-то ледяным разбушевавшимся морем; солнечные лучи теперь уже не грели, а колючими шинами вонзались в тело.

XXXIV. Ҫил-тӑман // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ан кансӗрлеччӗрех ҫак пӗтме маннӑ кашкӑрсем! — сывлӑш ҫавӑрчӗ Огнянов.

— Не помешали бы нам эти проклятые волки… — вздохнул Огнянов.

ХХХIII. Ҫӗнтерекенсем ҫӗннисене хӑналаҫҫӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫамрӑк йӗкӗт, аран сывлӑш ҫавӑрса, вӗсем патне ҫитсе чарӑнчӗ; унӑн пиҫиххине хӗстернӗ вӑрӑм ҫӗҫӗсӗр пуҫне урӑх нимӗн те ҫук.

Еле переводя дух, подросток остановился около них; он был вооружен только длинным ножом, заткнутым за пояс.

ХХХIII. Ҫӗнтерекенсем ҫӗннисене хӑналаҫҫӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пурте ахлатса сывлӑш ҫавӑрчӗҫ.

Все так и ахнули.

ХХХI. Алтӑнӑври улах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Праҫник кунӗсенче хресченсем Мина старик тавра кӗпӗрленсе тӑратчӗҫ те унӑн кӗл тунӑ чухнехи пек каланӑ сӑмахӗсене, хушӑран тата библи кӗнекинчи сыпӑксене кӗрте-кӗрте янӑ калавӗсене, сывлӑш ҫавӑрма хӑранӑ пек пулса, каҫса кайса итлетчӗҫ.

В праздничные дни крестьяне, обступив деда Мину, слушали, затаив дыхание, его увлекательные рассказы о старике, смахивающие на проповеди и подкрепленные цитатами из Священного писания.

XXVIII. Вериговӑра // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов канса сывлӑш ҫавӑрчӗ.

Огнянов вздохнул с облегчением.

XXVII. Ҫӳрен ҫын // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫапла вара Колчо, аран сывлӑш ҫавӑрса, Огнянов тӑракан алтарь патне сӗкӗнсе ҫитрӗ-ҫитрех.

Таким образом Колчо, едва дыша, кое-как протиснулся к креслу, на котором сидел Огнянов.

XXV. Ҫӑмӑл ӗҫ мар // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ах, вилетӗп, ах, вилӗм ҫитсех ҫитрӗ иккен мана… сывлӑш тухми пулчӗ… аннеҫӗм! — терӗ те хӑй умӗнче тӑракан ҫынсене тӗксех тӗкме тытӑнчӗ.

Ох, умираю, ох, смерть моя пришла… задыхаюсь… матушки! — и принялся толкать в спину стоящих впереди него.

XXV. Ҫӑмӑл ӗҫ мар // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Халиччен ӑна айванла тӗшмӗш танатипе ҫыхӑнтарнӑ, унӑн ирӗке тухас тенӗ туртӑмне касмӑкланӑ, арҫынсен выльӑхла иртӗхес кӑмӑлӗпе те пусмӑрӗпе тарӑхса, вӑл сывлӑш ҫавӑрайми пулса ҫитнӗ.

До сих пор она была жертвой целого ряда глупых предрассудков, которые сковывали ее волю; она задыхалась под унизительным бременем тирании и животных инстинктов мужчин!

XXII. Ставри пуп патӗнче хӑнара // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫилле хывнӑ Стефчов сывлӑш ҫавӑрайми пулса хӗрелсе кайрӗ, аллинчи хаҫатне ҫапах та пӑрахмарӗ.

Чуть не задохнувшись от злости, Стефчов побагровел, но не решился отложить газету.

XIX. Ламри сӑмах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Курма пынӑ халӑх сывлӑш ҫавӑрма шикленсе ӑна тинкерсе пӑхать, пурте вӑл Геновевӑпа курнӑҫасса чӑтаймасӑр тенӗ пек кӗтсе тӑраҫҫӗ.

Зрители, затаив дыхание, впились в него глазами, ожидая его встречи с Геновевой.

XVII. Спектакль // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫиллине шӑнарайман Голос, Дракона касса пӑрахма тесе, хӗҫне туртса кӑларчӗ, вӑл унпа сӗртӗнсе пӑхмашкӑн та ӗлкӗреймерӗ, Драко, сывлӑш ҫавӑрайми пулнӑ пек туса, кайса та ӳкрӗ.

Рассерженный Голос вынул меч, чтобы заколоть Драко, но еще не успел дотронуться до него, как Драко, словно подкошенный, упал бездыханным.

XVII. Спектакль // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.