Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ҫуртран (тĕпĕ: ҫурт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Виҫӗ тӗрмеҫӗ ҫуртран сиксе те тухнӑ.

Три узника стрелой вылетели из дома.

XII. Пӗр пӑлханман хула историйӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫулӑм пӗр ҫуртран тепӗр ҫурта хыпа-хыпа илет.

Огонь перебегал с одних зданий на соседние.

XXXVII. Икӗ юханшыв // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Бяла Черквара чухне, Бойчопа кӗске вӑхӑтлӑха ҫеҫ курнӑҫса калаҫкаланӑ хушӑра, Кандов хӑйне ӑшшӑн-ӑшшӑн пӑхни ҫинчен, ӑна ҫавӑнтах ҫуртран сивӗтсе ярасси ҫинчен Огнянова каласа кӑтартма вӑл асне те илмен.

В короткие часы свидания с Бойчо в Бяла-Черкве у нее не было времени да как-то и в голову не пришло рассказать ему о странном ухаживании Кандова и объяснить, почему она не решилась отказать ему от дома.

XXIV. Аслати умӗнхи тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫак ҫуртран тухса кайнӑ чух алӑк хупӑнса юлсан, ун чунне вара салхулӑх шӑнтса пусать, хӗрхенмест, алӑк хупӑнни те вилнӗ ҫынна асӑнса чан ҫапнӑ пек илтӗнсе юлать!..

Как холодно, неприветливо и зловеще, словно удары клепала, возвещающие о смерти человека, пронизывали его душу эти звуки, когда он уходил и ворота захлопывались за ним!..

XIX. Ирхи курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Анчах ҫурт мӗлки хирӗҫри ҫуртран чӑтма ҫук хуллен шуса анать те, пӗтӗм урам сарлакӑш тӗксӗммӗн курӑнать…

Но тень невыносимо медленно сползала со стены противоположного дома, и почти вся улица была еще затенена…

XIX. Ирхи курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ирхи вӑхӑт та тарӑн юр ҫынсене ҫуртран кӑлармасть.

Ранний час и глубокий снег удерживали людей в постели.

ХХХIII. Ҫӗнтерекенсем ҫӗннисене хӑналаҫҫӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пӗтӗм элек ҫӑмхи ҫакӑнта сӳтӗлет, элеклӗ сӑмах ҫуртран ҫурта ҫитсе ҫылӑхлӑ халӑха та вӑтантарать; кунта хӗр ҫураҫаҫҫӗ, юмӑҫ пӑхтараҫҫӗ, пулас туйсене пӑсаҫҫӗ.

Это была колыбель всех сплетен, что носились из дома в дом, смущая грешных мирян; здесь предсказывались и подготовлялись помолвки, расстраивались свадьбы.

X. Хӗрарӑмсен мӑнастирӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫав хут ҫине тата кермен кӗтессине те пулин ӳкерсе хумалла; вӑл, ҫавна курсан, кермен хут ҫине ӳкернӗ пӳрт пек япала маррине, унӑн, чӑнах та, ахаль ҫуртран пысӑках мар пулмаллине, пурте ҫавӑн пек е унран лайӑхрах ҫуртсенче пурӑнма тивӗҫ иккенне ӑнланса илет.

Надобно на той же картинке нарисовать хоть маленький уголок дворца; он по этому уголку увидит, что дворец — это, должно быть, штука совсем уж не того масштаба, как строение, изображенное на картинке, и что это строение действительно должно быть не больше, как простой, обыкновенный дом, в каких, или даже получше, всем следовало бы жить.

XXXI // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Эпӗ, тен, пуян хӗрне те илме пултарнӑ пулӑттӑм, вара ҫуртран илекен мӗнпур тупӑш ман хуҫалӑха тытма кайнӑ пулӗччӗ.

Я бы мог, пожалуй, жениться на такой, что все доходы с дома понадобились бы на мое хозяйство.

VIII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Шырланпуҫра пурнӑҫ хӑйӗн вӑрах уттине васкатмасӑр пырать, анчах хуторти виҫ ҫӗр ҫуртран кашнинех кунпа ҫӗр хӑйсен пысӑк е пӗчӗк савӑнӑҫне, хуйхи-суйхине, хумханӑвне, часах сӳнмен хурлӑхне илсе пырать…

Жизнь шла в Гремячем Логу, не ускоряя своей медлительной поступи, но каждый день и каждая ночь приносили в один из трехсот домов хутора свои большие и малые радости, печали, волнения, не сразу гаснущее горе…

XXVIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Вулав ҫуртне ишӗлчӗк ҫуртран халех кулаксен пулнӑ пӗр лайӑх ҫурта куҫар, чи лайӑххине куҫар, йӑнӑш пулмасть.

Избу-читальню из хаты-развалюхи немедленно переведи в один из хороших кулацких домов, переведи в самый лучший, и ошибки не будет!

VIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

— Малтан кулаксене ҫуртран кӑлартӑмӑр, унтан колхоз организацилерӗмӗр, унтан — хуҫалӑх ӗҫӗсем, ҫынсене ҫывӑхрах пулма, вӗсене пӗлсе ҫитме вара вӑхӑт та пулмарӗ.

— Сначала раскулачивание, потом организация колхоза, потом хозяйственные дела, а присмотреться к людям, узнать их поближе — времени не хватило.

VII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Ҫуртран чӳрече витӗр урамалла сарӑ ҫутӑ ӳкнӗ.

Из окна дома на улицу осторожно падал жёлтый свет.

Январӗн 9-мӗшӗ // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 133–155 стр.

Ҫуртӑр питӗ япӑхнӑ сирӗн (тесе хушса ҫырнӑ вӗҫӗнче), Эпӗ выльӑх пӑхаканпа ватӑ кучера тата икӗ ватта юлнӑ хӗре вӑл ҫуртран пӳрте куҫма хушрӑм; унта пурӑнма хӑрушӑ».

Дом ваш очень плох (прибавлено было в конце), Я велел скотнице, старому кучеру и двум старым девкам выбраться оттуда в избу: долее опасно бы было оставаться».

XVIII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ырӑ господасем, турӑ ҫуртне тума укҫа парсамӑр! — Ҫӗнӗрен тӑвакан юнашар ҫуртран пуртӑ сасси, ӗҫлекенсем кӑшкӑрашни илтӗнет.

Пожертвуйте, милосердные господа, на построение храма господня!» А из соседнего, вновь строящегося дома раздавался стук топоров, крик рабочих.

VIII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Ҫурчӗ манӑн мар: хӑвалаҫҫӗ пулсан, ют ҫуртран мӗнле тухса каймӑн-ха?

— Дом-то не мой: как же из чужого дома не переезжать, коли гонят?

I сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

«Тухатмӑш ман ҫуртран пӗр вунӑ ҫухрӑмсенче ҫеҫ пурӑнать… чӑн-чӑнни, чӗрри, Полесье тухатмӑшӗ!»

«Ведьма живет в каких-нибудь десяти верстах от моего дома… настоящая, живая, полесская ведьма!»

II сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

— Ку эпӗ, Петя вӗт, Канатнӑйран, Куликово кӗтессинчи ҫуртран.

— Это ж я, Петя, с Канатной, угол Куликова.

XLIII. Парус // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Хӑй ҫак ҫуртран тухса Гаврик кӗтсе тӑракан хапха айне мӗнле чупса ҫитнине те астумасть.

Он не помнил, как выбрался и добежал до подворотни, где его ждал Гаврик.

XXXVIII. Боевиксен штабӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Темиҫе ҫуртран иртсен, Гаврик Петяна темӗнле хапхаран сӗтӗрсе кӗртрӗ.

Пройдя несколько домов, Гаврик втащил Петю в какие-то ворота.

XXXVII. Бомба // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней