Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

хӗртсе (тĕпĕ: хӗрт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Малтан тӑмран курка ҫыпӑҫтарса турӑм, ӑна хӗвелпе хӗртсе лайӑх типӗтрӗм, лампа хӑйӑвӗ вырӑнне кивӗ канат сӳсне пӗтӗрсе яврӑм.

Плошку вылепил собственноручно из глины и обжег ее хорошенько на солнце, а для фитиля взял пеньку из старой веревки.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Кӑштах вӑхӑт иртсен, икӗ хӗрарӑм хӗртсе хытарнӑ тӑм савӑт йӑтса килчӗҫ (тӑм савӑтсене вӗсем хӗвелпе хӗртсе тӑваҫҫӗ курӑнать).

Немного погодя появились две женщины и принесли большой сосуд из обожженной глины (должно быть, дикари обжигают глину на солнце).

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

— Чӑн малтан сире эп хӗрарӑмсен эмелне сӗннӗ пулӑттӑм: «йӗклентерекен шӗвек» текен курӑк пур тӗнчере (латыньле темле калатчӗҫ-ха ҫавна, манса кайрӑм), эрнекун каҫхине ҫав курӑка вӗретмелле, анчах чӳлмекӗ кӑмакара хӗртсе хытарни ан пултӑр — турӑ сыхлатӑрах! — ҫав вӗретнӗ шывпа хӑвӑр геройӑра шӑпах ҫывӑрнӑ вӑхӑтра чашлаттарӑр та, вӑл хӑй савнӑ хӗрӗнчен пӗр самантра сивӗнет, курайми те пулать ӑна…

— Первым делом я предложил бы вам бабье средство: найдите одну травку, которую называют «отворотное зелье» (забыл, как она называется по-латыни), заварите ее в ночь с пятницы на субботу, но обязательно в необожженном горшке, и облейте этим отваром вашего героя, когда он спит, он мигом возненавидит свою возлюбленную…

XXIII. Эмел // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Тӗрӗксене татах питӗ шеп хӗртсе тӑкнӑ? — тесе хучӗ.

— А турок-то опять поколотили!

XVIII. Ганко кофейнинче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хӗртсе пӑхакан хӗвел пайӑркисем тӳрремӗнех пӗҫертмеҫҫӗ пулин те, ҫул ҫинчи вӗри хӑйӑр паҫӑрах ҫуталса тӑрать ӗнтӗ.

Пылающее солнце стояло еще невысоко, но песок на дороге уже ярко сверкал.

Халӑха кӑтартма // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 107–114 стр.

Куҫӗсем унӑн хаяррӑн ҫиҫме, тутисем чӗтреме пуҫларӗҫ: унта, леш ҫыранра, хӗвел хӗртсе пӑхакан ҫӗрте, ҫӑмха пек чӑмӑртаннӑ пысӑк мар хурӑн пуҫлӑ ҫӗлен выртать.

От чего глаза его загорелись и губы затряслись в неудержимой ярости: на той стороне, свернувшись клубком, сладко дремал на сугреве небольшой уж.

XVIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Мана иккӗш-виҫҫӗшне ҫеҫ кирлӗ пек хӗртсе илесси, ыттисем пӗр самантрах урапа ҫинче пулӗҫ.

Мне только двух-трех стегнуть как следует, а остальных ажник ветром схватит, в один момент на арбе очутятся!

XIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

… Шӑтса-путса пӗтнӗ вилтӑприне типӗ ҫилсем ҫиеҫҫӗ, кӑнтӑрлахи хӗвел хӗртсе вӗрилентерет, чӗреслетсе ҫӑвакан ҫумӑрсем ислентереҫҫӗ, раштав сиввисем ҫурса таткалаҫҫӗ, анчах ҫак вилтӑпри тӗмески ҫав ҫавах, пин ҫул авал тӑнӑ пекех, ҫеҫенхирте пуҫпулса, хавшанми тӗреклӗн ҫӗкленсе выртать.

…Точат заклеклую насыпную землю кургана суховеи, накаляет полуденное солнце, размывают ливни, рвут крещенские морозы, но курган все так же нерушимо властвует над степью.

34-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Эпӗ плуг авринчен алла вӗҫертмесӗр сухалам, эсӗ пур, хӗвел ҫинче ҫурӑмна хӗртсе вырт, ҫапла ӗҫленӗшӗн вара пӗр пекех илӗпӗр-и?

Я от чапиг не буду рук отымать, а ты на припеке будешь спину греть, а получать за это будем одинаково?

21-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Атте хӗрӗхреччӗ ун чухне, эпӗ — вунулттӑра, пӗр хӗре юратса пӑрахнӑччӗ, юрататӑнах ҫав вунулттӑра чухне тата хӗвел те хӗртсе пӑхать пулсан.

Моему отцу было сорок, мне — шестнадцать, и я был влюблен, это — неизбежно в шестнадцать лет и при хорошем солнце.

Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.

Ҫитӗнсе ҫитмен йывӑҫ хӗртсе хӗвел пӑхнипе аптранӑ пек, типнӗҫем типе пуҫларӗ…

Но стал сохнуть он, так, как неокрепшее деревцо, которому слишком много перепало солнца… так и сох все…

II сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.

Таҫта инҫетре, тинӗс леш енче, хӗвелтухӑҫ еннелле кайсан, пысӑк шыв юхса выртакан ҫӗр пур; ҫав ҫӗршывра кашни йывӑҫӑн тунипе ҫулҫи хӗртсе хӗвел пӑхнӑ вӑхӑтри тӳсме ҫук шӑрӑхра этеме пытанмалӑх мӗн чухлӗ кирлӗ, ҫавӑн чухлӗ сулхӑн парать.

Далеко за морем, на восход солнца, есть страна большой реки, в той стране каждый древесный лист и стебель травы дает столько тени, сколько нужно человеку, чтоб укрыться в ней от солнца, жестоко жаркого там.

I сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.

Манефа хӑва хуллипе ачасене кӑштах хӗртсе илесшӗнччӗ.

Манефа схватила хворостину и принялась охаживать их по спинам.

36-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Пӳртре ларакан пултӑн иккен, Коншак — тет ӑна Петька, — кӑмака ҫинче ҫурӑм хӗртсе выртан.

— Домоседом стал, Коншак, — упрекал его Петька: — все кости на печке прогреваешь.

13-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Кӑнтӑрлахи хӗвел паҫӑрах паркри ҫулсене хӗртсе ҫутатать.

Уж полдень давно ярко жег дорожки парка.

VII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Мӗнле «ҫавӑ ҫеҫ-и»: кӑкӑр хӗртсе аптратать.

— Какое «только»: изжога мучит.

III сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Унта хӗвел ҫур ҫула яхӑн хӗртсе ҫутатать, кайран та унран сасартӑк пӑрӑнса каймасть, ирӗксӗррӗн, хӑй юратнӑ вырӑна тата тепӗр икӗ хутчен ҫаврӑнса килсе, ӑна кӗркунне те, асар-писер ҫанталӑкра, уяр та ӑшӑ кун парнелесшӗн пулнӑ пек туйӑнать.

Солнце там ярко и жарко светит около полугода и потом удаляется оттуда не вдруг, точно нехотя, как будто оборачивается назад взглянуть еще раз или два на любимое место и подарить ему осенью, среди ненастья, ясный, теплый день.

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Халӗ те унӑн шутласа тӑма вӑхӑт ҫукчӗ-ха, мӗншӗн тесен эпӗ машинӑна ҫирӗплетсе хума хушрӑм, эпир типӗ ҫыранри хӗвел хӗртсе пӑхан чулсем хушшине кайса ӳкиччен ӗҫлерӗмӗр.

Теперь ему было снова не до вычислений, потому что я приказал закрепить машину, и мы работали до тех пор, пока не повалились кто где на сухом берегу, между камней, припекаемых солнцем.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Земски малтанах кутӑнланса пӑхрӗ, анчах «тӑван ашшӗлле» хӗртсе илни уншӑн та витӗмлӗ пулчӗ курӑнать.

Земский было заупрямился, но отеческое наказание подействовало и на него.

Романа кӗртмен сыпӑк // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Приказ ҫуртне илсе кайса, ӑна вутпа хӗртсе илме хушмӑн-и?

Не прикажешь ли свести его в приказную да запалить там огоньку.

Вунпӗрмӗш сыпӑк. Пӑлхавлӑ слобода // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней