Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

хисеплет (тĕпĕ: хисепле) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Атте сире чунтан хисеплет, эсир…

— Тятя всей душой к вам, а вы…

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Ҫавӑ, — ответленӗ салтак, — фельдмаршал ҫарсене хисеплет.

— А тот, — отвечает солдат, — что фельдмаршал войска уважает.

Чап // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Тимофей Ильич ывӑлне те, Ниловнӑна та ҫилленнӗ: «Ашшӗ-амӑшне хисеплет пулсан, чи малтан ун станицӑна килмелле».

Тимофей Ильич злился и на сына и на Ниловну: «Ежели он чтит отца и мать, то должен был навестить свою станицу».

XXIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Вӑл каланӑ тӑрӑх, Ҫемен илемлӗ те, ӑслӑ та, ӗҫе те аван тӑвать, «кӑмӑлӗ лӑпкӑ», ваттисене хисеплет.

По ее словам, Семен был и красивый, и умный, и трудолюбивый, и «характером смирный», и обходительный со старшими.

XX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Мӗншӗн колхоз председателӗ вӑрлӑхлӑх тулла кӑна хисеплет, ытти тырпул ниме юрӑхсӑр пулнипе те килӗшет.

А почему же председатель колхоза мирится с тем, что основной, товарный хлеб никуда не годится и только семенники находятся в хорошем состоянии?

XVIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Геройсене питӗ хисеплет вӑл!

— Она обожает героев…

XIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Калӑпӑр, арҫын пӗр-пӗр хӗрарӑма мӗн виличчен ыттисенчен ытларах хисеплесе, хакласа пурӑнать пулсан та, хӗрарӑмӗ, пӗр иккӗленмесӗр калама пулать, пурпӗрех урӑххине хисеплет.

Если допустить даже, что мужчина и предпочел бы известную женщину на всю жизнь, то женщина-то, по всем вероятиям, предпочтет другого.

II // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

— Район пире хисеплет.

— Район нас уважает.

XIX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ҫаксене пӑхмасӑрах вара ҫак христос тӗнне тытакан пӗчӗк халӑх, ҫӗрӗн пӗр кӗтессине килсе хӗсӗннӗскер, магомет тӗнне тытакан ҫурма тискер йӑхсем тата салтаксем хупӑрласа илнӗскер, хӑйне хӑй аталанӑвӑн ҫӳлти пусӑмӗнче тӑратӑп тесе шутлать, пӗр казаксене ҫеҫ вӑл ҫын вырӑнне хурса хисеплет; ыттисем ҫине, пурин ҫине те, йӗрӗнсе пӑхать.

Несмотря на то, этот христианский народец, закинутый в уголок земли, окруженный полудикими магометанскими племенами и солдатами, считает себя на высокой степени развития и признает человеком только одного казака; на все же остальное смотрит с презрением.

IV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Вӑл хӑйӗн тӑшманне — ту ҫыннине хисеплет, анчах хӑйшӗн ют тата хӑйне хӗсӗрлекен салтак ҫине йӗрӗнсе пӑхать.

Он уважает врага-горца, но презирает чужого для него и угнетателя солдата.

IV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Истори вӑл ватӑ куртизанка пекех-ҫке, кирек хӑҫан та мӗн ӑнӑҫлине кӑна хисеплет.

Ибо история, эта старая куртизанка, тоже поклоняется успеху.

I. Вӑрансан // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Эпӗ хам ҫемьене тытатӑп, манӑн виҫ ача, — сана та ҫавӑн пекех ӗмӗтлентеретӗп, — кашнийӗ мана хисеплет

Я содержу свое семейство, у меня трое детей, — чего и тебе желаю, — и каждый меня уважает…

XXX. Шапӑлти пӗлӗш // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Марко бай ҫав Краличе калама ҫук хисеплет, хӑҫан та пулин ӑна ҫавӑншӑн ҫакланӗ те-ха.

— Марко души не чает в этом Краличе, но когда-нибудь он за это поплатится…

XXI. Хур кӑтартма хӑтланни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Паллах ӗнтӗ, вӑл пӗтӗмпе вырӑссем майлӑ, ӑсран кайиччен тенӗ пек, хӑш чух кулӑшла пуличченех хисеплет вӑл вырӑссене.

Само собой разумеется, он был русофилом, до мозга костей, до фанатизма, порой даже до смешного.

XVIII. Ганко кофейнинче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Бейпе юнашар ахальтен лартмарӑм та-ха эп ӑна, — ватти хӑйне култарса йӑпатакансене хисеплет.

— Я не без умысла пригласил его и посадил рядом с беем, — старик любит анекдоты.

XVII. Спектакль // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Мунчо ӑна ҫывӑх тусӗ пек хисеплет, хӑй унран хӑрать те, тӗлӗнет те, унӑн шухӑшсӑр сӑнарӗ темле кулнӑ пекрех курӑнать.

По тупому лицу помешанного блуждала какая-то странная усмешка, а в глазах отражались и дружелюбие, и страх, и удивление — чувства, которые Огнянов пробуждал в душе Мунчо.

XVI. Ҫӑва калаҫать // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫаксене шута илмесен те, тен, тата шӑпах ҫаксене шута илнипе те пулӗ, Юрдан чорбаджи ӑна хисеплет, вӑл Стефчова ырӑ кӑмӑлтан йышӑннине пытарса та тӑмасть.

Но несмотря на это или, может быть, именно поэтому, чорбаджи Юрдан питал слабость к Стефчову и никогда не скрывал своего расположения к нему.

VIII. Юрдан чорбаджи патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫийӗнчен тата Соколов вӑл бейӗн килти тухтӑрӗ-ха, старик ӑна хисеплет.

К тому же Соколов был домашним врачом бея, и старик его любил.

V. Каҫ тӑсӑлать-ха // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хӑй вӑл шкула ҫӳреймесӗр юлнӑ, ҫапах вӗреннине те, вӗреннӗ ҫынсене те пит хисеплет.

Сам он так и остался неучем, но ученость и ученые люди внушали ему уважение.

I. Хӑна // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Астӑвӑр, ҫын хӑйне никам та кансӗрлемен чухне ҫеҫ тӗрӗс шут тытма пултарать, тарӑхтарман чухне ҫеҫ ҫын хирӗҫмест, ҫӗткеленмест; хӑйӗн фантазийӗсене ыттисем туртса илмесен ҫеҫ, вӗсем лайӑххипе лайӑх маррине курма-пӗлме парсан ҫеҫ хисеплет.

— Помните, что человек может рассуждать только тогда, когда ему совершенно не мешают, что он не горячится только тогда, когда его не раздражают; что он не дорожит своими фантазиями только тогда, когда их у него не отнимают, дают ему самому рассмотреть, хороши ли они.

VI // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней