Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

таса сăмах пирĕн базăра пур.
таса (тĕпĕ: таса) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тӳррипе каласан, мӗнле сӑмах ҫавӑрттарса калам-ши: тӗлӗк куратӑп тес-и, таса кӗпе-йӗм ҫинчен?

Если честно, даже не знаю, как это сказать, будто сны вижу о чистом хрустящем белье.

Иккӗмӗш пайӗ // Борис Чиндыков. Килти архив

Апат ҫиесси те — хушӑран ҫеҫ хупӑрласа илет, ытларах таса кӗпе-йӗмпе аташатӑн…

Даже голод не так мучителен, как эти мысли о чистом, свежем белье.

Иккӗмӗш пайӗ // Борис Чиндыков. Килти архив

Унта пӗртен-пӗр туйӑм канӑҫ памасть — мӗнле те пулин таса ҫи-пуҫ тӑхӑнса курасчӗ тетӗн.

Только одна мысль покоя не дает — мысль о чистой и белой одежде.

Иккӗмӗш пайӗ // Борис Чиндыков. Килти архив

Чӑвашла таса лаптӑксем.

Чистые чувашские полосы.

Иккӗмӗш пайӗ // Борис Чиндыков. Килти архив

Йоҫҫӑх ӗҫет пултӑрах, Йоҫҫӑхӑн чунӗ таса.

Пусть, пусть, Иосиф пьянь подзаборная, зато душа у него, как слеза чистая.

Пӗрремӗш пайӗ // Борис Чиндыков. Килти архив

Ҫарти службӑран запаса тухса, вӑл пурӑнма хӑйӗн чи таса та ырӑ асаилӗвӗсемпе ҫыхӑнса тӑракан вырӑна — Карпат тӑвӗ хӗрринчи яла суйласа илме шут тытрӗ, унта ӑна ирӗке кӑларакан ҫын тесе асӑнаҫҫӗ.

Выйдя в запас, он решил выбрать для жизни место, с которым было связано одно из самых чистых и благородных его воспоминаний, — деревушку в предгорье Карпат, где его знали и помнили как освободителя.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

— Ун пек таса хӗрарӑмсем арҫынна ҫавӑрса илме кӑна пӑхаҫҫӗ те ӗнтӗ, — терӗ Варвара.

— Такие святые только и смотрят, где бы мужика поймать, — сказала Варвара.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

— Ҫакна кӑна калатӑп: Елена Петровна питӗ лайӑх, питӗ таса хӗрарӑм…

 — Одно скажу: Елена Петровна святая женщина…

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Рим ҫывӑхӗнче ӳссе ҫитӗннӗ, анчах ун умне чӗркуҫленсе ларман тата хӑйсен чунне тӑшмана сутман далматинецсем славян культурин илемӗпе чиперлӗхне питӗ таса упраса хӑварни ҫинчен калать вӑл.

Он говорил, что выросшие ближе всех к Риму и не павшие ниц перед ним, не продавшие врагам души своей далматинцы сохранили красоту и прелесть славянской культуры в наиболее чистом ее виде.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Ҫурӑмӗсем хыҫне рюкзаксем ҫакнӑ хӗрарӑмсем таса вӑрманта хӑрӑк турат пуҫтараҫҫӗ.

Женщины с рюкзаками за спиной собирали в чистеньком лесу валежник.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Парти ӗҫӗн чи лайӑх вырӑнӗнче ӗҫлеме — пропагандист пулма, таса хавхаланӑвӑн работникӗ пулса ӗҫлеме — мана нихҫан тӳр килмен.

Мне никогда не приходилось еще стоять на самом поэтическом участке партийной работы, — быть пропагандистом, работником чистого вдохновения.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Ҫамкине вӑл пӗчӗкрех, таса мар тутӑрпа шӑлса илчӗ те Рим цезарӗсен сачӗсем ҫинчен малалла калама пуҫларӗ.

Он промакнул лоб маленьким, не очень чистым платочком и продолжал о садах римских цезарей.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Хӗвел тухӑҫӗ енче трахит текен чуллӑ тӑвӑн пӗркеленчӗк тӑррисем сайра тӗтрепе витӗнсе тӑраҫҫӗ; вӑхӑчӗ-вӑхӑчӗпе тусан айккинче выртакан юр тӗмисем аякранах шуррӑн ялтӑртатса тӑраҫҫӗ; хӑш-пӗр уйрӑм ту тӑррисем ҫӑра пӗлӗтсем витӗр шӑтарса тухаҫҫӗ те шуса иртекен тӗтре енче таса пӗлӗтре ишсе пыракан утравсем пек туйӑнаҫҫӗ.

Холмистые вершины трахитовых гор на востоке были подернуты туманной дымкой; то тут, то там виднелись на склонах дальних гор снежные поляны, слепящие глаз при рассеянном свете туманного утра; то тут, то там смело вздымались ввысь горные шпили, прорезая насквозь свинцовые тучи и вновь возникая над этими плавучими массами пара.

XII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Лена куҫхаршийӗсене тата ытларах пӗркелентерчӗ те, кулма чарӑнса, аран илтӗнмелле: — Юрӗ, тӑхӑнӑп. Таса чӑлха парӑр мана, — терӗ.

Лена еще больше сдвинула брови и, перестав улыбаться, едва слышно сказала: — Ладно, надену. Дайте мне чистые чулки.

Улттӑмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Таса кӑмӑллӑ ҫынсем ун чух хӑйсен юрӑхсӑрлӑхне нимӗн пытарса тӑман йӗксӗксемпе хутшӑнса кайнӑччӗ.

Люди с чистой совестью были еще перемешаны с отъявленными подлецами.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Таса пӳлӗм варринче тӑнӑ ҫӗртех иккӗшӗ те тӳрех ӗҫсем ҫинчен калаҫма тытӑнчӗҫ.

Стоя посреди горницы, они заговорили сразу же о делах.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Пысӑк наградӑсем те ҫук манӑн — ҫапла, анчах совесть таса, лӑпкӑ.

И больших наград не имею — да, а совесть спокойная.

Иккӗмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Лена амӑшӗ Мирошинӑн лутӑрканчӑк, тахҫантанпа пуҫтарман вырӑнӗ ҫине хӑйӗн таса простынӗпе минтерне сарса хучӗ.

Мать Лены постелила чистую простыню и наволочку из своих запасов на измятую, давно не прибиравшуюся постель Мирошина.

Пӗрремӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

«Пӑр», «господин», «ҫилӗ», «хаяр», «авалхи таса вӑрман», «час улӑшӑнакан», «амӑшӗ», «ухӑ», «тинӗс», тенӗ сӑмахсем пӗр-пӗринпе мӗнле майпа ҫыхӑнса тӑма пултарччӗр-ха?

Какая могла существовать связь между словами «лед», «господин», «гнев», «жестокий», «священная роща», «переменчивый», «мать», «лук», «море»?

IV сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Тата тӑваттӑмӗш йӗркере тепӗр «luсо» тенӗ сӑмаха та уйӑрса илтӗм, вӑл «авалхи таса вӑрман» тени пулать; чӑнах та виҫҫӗмӗш йӗркинче «tabiled» тенӗ сӑмах палӑрать, ку пӗтӗмпех еврей сӑмахӗ; юлашки йӗркери «mer», «аrс», «mere» тап-таса француз сӑмахӗсем.

И на четвертой строке я различаю даже еще слово «luco«, что означает «священная роща«; правда, на третьей можно прочитать слово «tabiled«, совершенно еврейское слово, а на последней — слова «mer«, «arc«, «mere« — слова чисто французские. Было от чего потерять голову!

IV сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней