Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

салхуллӑн сăмах пирĕн базăра пур.
салхуллӑн (тĕпĕ: салхуллӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эпӗ хам пурнӑҫа хумашкӑн ҫеҫ пултаратӑп!.. — салхуллӑн каласа хучӗ Кандов.

Только одно — отдать свою жизнь!.. — мрачно ответил Кандов.

XXIV. Аслати умӗнхи тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ача пӑхатӑн иккен! — салхуллӑн каласа хучӗ вӑл кӗрӳшне.

Ребенка нянчишь! — хмуро проговорил он, обращаясь к зятю.

III. Икӗ тӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Кӗвви вӗсен малтанласа ачашшӑн та салхуллӑн пуҫланчӗ, каярахпа вӑй илсе, ҫӗкленнӗҫемӗн ҫӗкленсе пычӗ; вӑйӑҫисен куҫӗсем йӑлкӑшса пӑхма тытӑнчӗҫ, сӑнарӗсем хавхаланнӑн курӑнчӗҫ.

Мелодия, вначале нежная и грустная, постепенно крепла и ширилась; глаза музыкантов заблестели, лица их загорелись воодушевлением.

ХХХI. Алтӑнӑври улах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ҫакна кӑна пӗлтер: пӗтӗмпе уҫнӑ, те; жандармсем чиркӳри кашни алӑк патӗнче те тухасса кӗтсе тӑраҫҫӗ, те; мӗнле ҫӑлӑнма пултаран, ҫавӑн пӗк хӑтӑлса тух, те, — пӗлтерчӗ тухтӑр, унтан салхуллӑн ҫапла хушса хучӗ:

— Скажи ему только: «Все открыто; полиция охраняет выходы из церкви; спасайся как можешь!» — ответил доктор, потом добавил мрачно:

ХХIV. Икӗ ӑрӑм // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Эп Лалкӑна юрататӑп, — салхуллӑн каласа хучӗ Соколов.

— Я люблю Лалку, — хмуро отозвался Соколов.

XX. Пӑшӑрхану // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Кӑштах салхуллӑн шӑпланса тӑнӑ хыҫҫӑн Огнянов малалла кала пуҫларӗ:

Немного помолчав в мрачной задумчивости, Огнянов продолжал свой рассказ:

XII. Бойчо Огнянов // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хаджи Павлин, Юрдан хӑтӑшӗ, ахӑлтатма чарӑнмасӑрах калакпа ҫиет, калакне вӑл Алафрангов Михалаки умӗнчен илнӗ те, лешӗ, ҫапла сӗмсӗрленсе хӑтланнӑшӑн ҫилле хывнӑскер, енчен енне салхуллӑн пӑхкаласа ларать.

Хаджи Павлин, сват Юрдана, тоже хохотал не переставая и ел вилкой, взятой из прибора Михалаки Алафранги, а тот, рассерженный такой неучтивостью, хмуро озирался по сторонам.

VIII. Юрдан чорбаджи патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Сиккипе килсе, вӑл учӗ ҫинчен анчӗ те чӗлпӗрне чалӑш куҫлине тыттарчӗ, Викентий енне ҫаврӑнса, салхуллӑн ҫапла каласа хучӗ:

Прискакав на коне, он спешился, бросил поводья косоглазому и хмуро проговорил, обращаясь к Викентию:

VII. Паттӑрлӑх // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Аптраса ӳкнӗ тухтӑр, хӑйне айӑпланипе пӑшӑрханса, салхуллӑн тухрӗ.

Доктор вышел растерянный, ошарашенный всеми этими обвинениями.

V. Каҫ тӑсӑлать-ха // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ку тӗрӗс, — терӗ кӑшт салхуллӑн Катерина Васильевна, — анчах ҫапах та эпӗ улталама пултарайман вӗт-ха.

— Это правда, — сказала несколько уныло Катерина Васильевна, — но все-таки я не могла же обманывать.

XVIII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

— Ҫук, ним те пулӑшаймӗ, — тенӗ салхуллӑн хӗр.

— Нет, ничто не поможет, — грустно сказала больная.

V // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Полозов пӗррехинче шӑпах ӑна вичкӗн сӑмах каласа хунӑ, Соловцов вара унпа тивӗҫлӗн те салхуллӑн уйрӑлнӑ та вӗсем патӗнче пулма пӑрахнӑ.

Полозов раз как-то сказал ему колкость, Соловцов с достоинством и печалью в лице простился с ним, перестал бывать.

IV // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Чирлӗ хӗр чӗнмен, анчах салхуллӑн йӑл кулса илнӗ.

Больная молчала, но слегка улыбнулась печально.

III // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Вера Павловнӑн кӑшт салхуллӑн каланӑ сӑмахӗсенче ӳпкелени илтӗнчӗ; анчах ӳпкелени ҫакна пӗлтернӗ-ҫке-ха:

В словах Веры Павловны, сказанных с некоторой грустью, слышался упрек; но ведь смысл упрека был:

XX // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

— Кайӑр ӗнтӗ, — терӗ вӑл салхуллӑн, пӗр хушӑ чӗнмесӗр ларнӑ хыҫҫӑн.

Тогда, немного помедлив, он с тоскою сказал: — Ступайте!

Йӑлтӑр ҫутӑ // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 67–76 стр.

Пӗр сӑмахпа каласан, хресчен туйӗ тырӑ пухса кӗртсен пулать, — салхуллӑн кулса илчӗ Давыдов.

Словом, крестьянская свадьба, после уборки, — невесело усмехнулся Давыдов.

XXIV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Салхуллӑн йӑл кулса, тӗтреленнӗ куҫӗсемпе вӑл пӗчӗккӗ те илемлӗ кӑвакарчӑн ами тулӑ пӗрчине епле ҫине тӑрса сӑхнине, аҫи, патмарскер, ывӑна пӗлмесӗр, пӗр пӗрчине те сӑхса илмесӗр, пӗрмай ун тавра ҫаврӑннине пӑхса ларчӗ.

С грустноватой улыбкой смотрел он затуманенными глазами, как жадно клюет пшеницу красивая маленькая голубка, а статный голубь все кружит и кружит возле нее, кружит с безустальным упорством, не склюнув ни единой зернинки.

XXI сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

— Мӗнле ӗҫре? — салхуллӑн кулса илчӗ Макар.

— В какой же должности? — невесело усмехнулся Макар.

XX сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Дубцов салхуллӑн хаш! сывласа ячӗ, хурланнӑ пек, Давыдов ҫине нумайччен сӑнаса пӑхса ларчӗ.

Дубцов печально завздыхал, а сам смотрел на Давыдова грустно, испытующе и долго.

XIV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Салхуллӑн лаш! сывласа, Лушка ним чӗнмесӗр ун хыҫҫӑн кӗчӗ.

Подавленно вздохнув, Лушка молча последовала за нею.

XI сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней