Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ӳкет (тĕпĕ: ӳк) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ытларах леш хӑрах куҫли сиксе ӳкет, сӳпӗлти, пӗрре апла калать, тепре капла.

И все больше этот одноглазый наскакивает, брехливый, то так скажет, то этак.

I сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Шань-сы пичӗ ҫине тӗксӗм ҫутӑ ӳкет.

Тусклый огонек светильника падал на иссиня-багровое лицо ребенка.

Ыран // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 37–45 стр.

Хунар ҫути ура пуҫнех ӳкет.

Кружок света от фонаря падал попеременно то на одну, то на другую ногу Хуа.

I // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 23–36 стр.

Икӗ сехет хушшинче вӑл стана ҫитсе ӳкет.

За два часа он пришел на стан.

36-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Клеще ураллӑ шуйттан ара, вӑкӑрсен мӑйракисенчен йӑлласа илнӗ пӑяв ҫине пырса уртӑнать те пӗр ҫаврӑм туса иличчен вунӑ хут чикелене-чикелене ӳкет!

Повиснет на налыгаче, чертяка клешнятый, а пока гон пройдет — раз десять упадет!

36-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Утнӑ чухне вӑл лакӑм-тӗкӗмсене тӳрех кӗрсе каять, вӗсем урлӑ сиксе каҫайман пирки, тӑрӑнса ӳкет, унтан тӑрлатса чӗтрекен малти урисем ҫине тӗренкелесе тӑрать те йывӑррӑн хашка-хашка малалла утать, ҫитменни ҫине тата утасса та тӑрлавлӑ утмасть, темле кукӑр-макӑр ункӑсем туса утать.

Она шла, направляясь прямо на ярки и канавки, и не перепрыгивала их, а падала, потом, опираясь на дрожащие передние ноги, вставала, трудно вздыхая, снова шла, причем и шла-то не обычно, а все время описывая круги…

31-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Чышаканни пирӗн пӗр-пӗр акӑлчанне пырса тӑрӑнтарать те, лешӗ ураран палт ӳкет — сирпӗнсех каять, вара, пуҫне ҫатӑрласа тытса, йывӑррӑн хашкаса выртать.

— По-русски даст наш биток какому-нибудь англичанину, а он с ног — копырь, и лежит, за голову держится, тяжело вздыхает.

27-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ҫурта сутмалли ларека йӑвантарса яраҫҫӗ, пилӗк пуслӑх укҫасем ҫӗре сапаланса каяҫҫӗ, титорӗ лапах урайне ӳкет: «Ҫаратаҫҫӗ!..» — тесе кӑшкӑрашма тытӑнать.

Ларек со свечами опрокинули, пятаки посыпались, титор упал, шумит: «Граблють!..»

25-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Унпа юнашарах ҫине юлнӑ пӗр хӗрарӑм тӑнӑ-мӗн, вӑл хӑраса ӳкет те пӗтӗм чиркӗве янӑратсах: «Ой, аннеҫӗм! Ара вӑл пире халех ҫыртса туласа пӗтерет-иҫ!» — тесе ҫухӑрса ярать.

Рядом с ним стояла беременная баба, испугалась она да как заголосит на всю церкву: «Ой, ридна моя маты! Та вона ж зараз нас усих перекусае!»

25-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Карчӑк палтах кайса ӳкет, урӑйне ӗнсипе ҫапӑнать, ҫавӑнтах: «Пулӑшсамӑрччӗ, ырӑ ҫынсем!

Старушка-то затылком об пол хлопнулась: «Ратуйте, люди добри!

25-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Пачӑшкӑ нимӗн тума пӗлмест, хӑраса ӳкет, ҫийӗнчи питрахилӗ тӑрлатса чӗтрет, хӑй ҫапах та ыйтать: «Тен, эсӗ ҫын арӑмне е унӑн ҫывӑх ашакне, е унӑн ытти выльӑх-чӗрлӗхне хӑҫан та пулсан хапсӑннӑ?»

Батюшка в отчаянность пришел, в испуг вдарился, питрахиль на нем дрожит, а все-таки спрашивает: «Может, ты когда жену чужую желал, или ближнего осла его, или протчего скота его?»

21-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Сайра-хутран турат ҫумӗнчен ҫӳхе пӑр хуппи хӑйпӑнса ӳкет — тап-таса хрусталь чӑнкӑртатса илнӗ сасса каҫхи шӑплӑх витсе хурать.

Изредка упадет с ветки ледяная корочка — ночь укутает хрустальный звяк тишиной.

19-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Пӳртсен тӗттӗм кантӑкӗсенче тӗксӗм хӗрлӗ ҫулӑмлӑ вут-кӑвар ялкӑшса ҫунать: хутса янӑ кӑмакасен ҫутти ӳкет.

В темных окнах хат багрово полыхающие зарева огней: отсвет топящихся печек.

14-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Унтан, шухӑшсен юхӑмне урах ҫул-йӗрпе ярса, пуҫ миминче тахши ҫирӗп алӑпа рубильнике куҫарса лартнӑ пек, сасартӑках унӑн шухӑшӗ каллех Гремячий Лог хуторӗ ҫине куҫса ӳкет.

И внезапно мысль снова переключалась на Гремячий, будто в мозгу кто-то уверенно передвигал рубильник, по-новому направляя ток размышлений.

13-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ҫакӑнса тӑракан лампа ҫути тилӗ тир ҫӗлӗкӗ ҫинелле чалӑшшӑн ӳкет, ҫӗлӗкӗн хӗп-хӗрлӗ ҫӑм пӗрчисем йӑлтӑртатса илеҫҫӗ те, вӗсенчен тӗтӗм тухнӑ пек туйӑнса каять.

Висячая лампа кидала косой свет на лисий треух, рыжие ворсины вспыхивали и словно дымились.

9-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

«Мов» аллисем хӑйсем ярса тытнӑ кӗлеткене халран кайнӑн вӗҫертеҫҫӗ, лешӗ чӗркуҫҫи ҫине ӳкет, закон представителӗн ури умне тӑсӑлса выртать, полицейски ун ҫинче хӑй влаҫӗн кӗске те пуклак символне тытса тӑрать…

Щупальцы «Mob» бессильно выпускают охваченное ими тело, оно падает на колени, раскидываясь у ног представителей закона, и он простирает над ним короткий и тупой символ своей власти.

«Мов» // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 684–692 стр.

Анчах пӗрремӗш вагонтан васкамасӑр тепри шӑвӑнса тухать те ӳсӗрскере ура хурса ӳкерет, вӑл малтан сетка ӑшне йывӑррӑн йӑванса каять, унтан рельса ҫине тухса ӳкет, сетка вара унӑн лӳчӗркеннӗ кӗлеткине ҫӗр ҫийӗпе тӗртсе, сӗтӗрсе каять…

Но из-за первого вагона, не торопясь, выскальзывает другой и подшибает ноги пьяного, он грузно валится сначала в сетку, потом мягко падает с нее на рельсы, и сетка толкает, везет его скомканное тело по земле.

«Мов» // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 684–692 стр.

Ҫӗрле, эпӗ ун патӗнчен тухсанах, вӑл урайне кӗрслетсе ӳкет те — чун та туртаймасть!

Ночью было, я только ушла от него, а он ка-ак грохнется на пол, — только и житья!

Инкер-синкер // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 191–208 стр.

Таса мар кантӑк витӗр пӳлӗме ватӑ ҫын сӑнӗ пек тӗксӗм хӗвел ҫути ӳкет, ачан хӗрлӗрех ҫӳҫне ҫутатать; Ленькӑн кӗпе ҫухи ярханах — унӑн чӗри мӗнле тапни чечен кӑкӑр шӑмми витӗрех курӑнса тӑрать.

В грязные стекла окна смотрело солнце, тусклое, как лицо старика, на рыжеватые волосы мальчика падал мягкий свет, рубашка на груди Леньки расстегнута, и я видел, как за тонкими косточками бьется сердце, приподнимая кожу в едва намеченный сосок.

Инкер-синкер // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 191–208 стр.

Ҫакӑ ҫил, пире пӗчӗккӗн-пӗчӗккӗнех тинӗселле тӗкнӗ пек, ҫыр хӗрринчен ачашшӑн вӗрекен ҫил, питӗ чее те усал; унта вӑл систермесӗр кӑна ҫывхарать те, пире хӑйне кӳрентерекенсем вырӑнне хунӑ пек, пирӗн ҫине сасартӑк сиксе ӳкет.

— Это очень хитрый и злой ветер, вот этот, который так ласково дует на нас с берега, точно тихонько толкая в море, — там он подходит к вам незаметно и вдруг бросается на вас, точно вы оскорбили его.

Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней