Поиск
Шырав ĕçĕ:
Чӑнах та, тӑвайккинче, разведчиксенчен инҫех те мар, «Лыска» ятлӑ ырхан тур лаша ухсахласа ҫӳрет.Действительно, по склону холма, недалеко от разведчиков, ковыляла тощая гнедая лошадь.
Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.
Хӗвелпе пиҫнӗ хура ырхан питлӗ пӗр казак, вилӗ ӳсӗрскер пулас, пӳртӗн пӗр стени ҫумне месерле выртнӑ та выртать.
VI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Брем хӑйӗн сухал пуснӑ, ҫӗр шапинчен тунӑ кивӗ куҫлӑхлӑ ырхан та вӑрӑм питне хыҫалалла ҫавӑртӑр тесе, Ромашовӑн икӗ хутчен хыттӑнах ӳсӗрсе илме тиврӗ.
XII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Ромашов, Петерсонӑн ырхан, пӗркеленнӗ, тӗксӗм ӗнси ҫине пӑхнӑччӗ те, нимӗн шарламарӗ.Ромашов молчал, смущенно глядя на худую, темную и морщинистую шею Петерсона.
IX // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Вӑл вӑтам пӳллӗ, ырхан, кӗлеткине кура самаях вӑйлӑскер, анчах, ытла вӑтанчӑк пулнӑран, килпетсӗр.
I // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Унӑн ырхан та вӑрӑм пит-куҫӗ иртӗхсе кайиччен хавасланнӑ пек курӑнать, чарӑна пӗлми ӗҫнине пула кӑвак куҫӗ канӑҫсӑр вылять, чунӗ урса кайнӑ пек пӑшӑрханать.
XV. Маркон ҫӗнӗ кӗлли // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.
Вӑл хӑйӗн пысӑк аллипе Ҫӑрттан мучин ырхан ҫурӑмне янрамаллах лӑпкаса илчӗ те: «Вӑт ку тӗрӗс сӑмах, факт! Кайрӑмӑр, старик, терӗс-тӗкелех пулӑн, саншӑн карчӑку умӗнче ответ тытаканни эп пулӑп, маншӑн вара ан пӑшӑрхан», — терӗ.
XVIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.
Ырхан, кӗрхи ҫулҫӑ пек, пӑхсан витӗр курӑнать.
XVII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.
Лутрарахскер, ырхан та ҫинҫескер, кӗскетсе кастарнӑ сарӑ кӑтра ҫӳҫлӗскер, вӑл учительница пек те мар, ҫитӗнсе ҫитмен хӗр евӗрлӗ.
XVII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.
Хӑй пурнӑҫӗнче пӗрмаях пуянсене хирӗҫ тӑнӑ, хӑй мӗнле пурӑнать — курасчӗ санӑн: ҫурчӗ чалӑшса кайнӑ, халь-халь ишӗлсе анас пек ларать, хуҫалӑхра пӗр ӗне пекки те икӗ ырхан кӑна сурӑх пур, укҫа нихҫан та пулман, ҫук та.
XIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.
— Ырхан эс, пӑхма хӑрушӑ!
IX сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.
Килкарти варринче ҫӑмне ҫап-ҫара касса ҫаратнӑ ытла та йӗрӗнчӗкле ырхан сурӑх тӑрать, ун ҫумӗнче, амӑшӗ пекех шурӑ ҫӑмлӑ путекки малти урисемпе чӗркуҫленсе пӗшкӗннӗ те, ӑшталансах амӑшӗ ҫумне тӗрткеленет.
36-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959
Кондрат, пӗр ырхан лашапа кӑна пурӑнса, нуша ӑшне мӑй таранах путса ларнӑччӗ.
10-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959
Пӗр чулӗ ҫинче, куҫне мӑчлаттарнипе хӑйӗн ырхан та хӗрхӗлтӗм питне тискерлетсе, хӗрлӗ тум тӑхӑннӑ Сатана ларать; вӑл, тупӑшлӑ ӗҫ тунӑ ҫын пек, аллине сӑтӑркалать.
Кичемлӗх патшалӑхӗ // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 671–683 стр.
Ҫак тискер ӗмӗт, ырхан ӳт ҫине тухнӑ шыҫӑ пек, ҫамрӑкӑн пуҫ мимине кӗрсе вырнаҫнинчен нимӗн чухлӗ те тӗлӗнмелли ҫук.Это страшное желание естественно в мозгу юноши, как нарыв на теле худосочного.
Сарӑ шуйттан хули // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 659–670 стр.
Кусем — харпӑр хӑй хуйхипе асапланакан кичем ҫынсем; хуйхӑ вӗсене, хӑйсен хӗсӗр те ырхан тӑван ҫӗрӗнчен уйӑрса, кӗркуннехи сарӑхнӑ ҫулҫӑсене ҫил вӗҫтернӗ пек, ҫакӑнта илсе ҫитернӗ, кунта вӗсене ют ҫутҫанталӑкӑн чаплӑ илемӗ тӗлӗнтерсе янӑ, куҫӗсене шартарнӑ; йывӑр ӗҫ вара ку ҫынсене пӗтӗмпех ҫапса хуҫнӑ.
Этем ҫурални // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 156–165 стр.
Суд следователӗ умӗнче улача кӗпе тата сапласа пӗтернӗ йӗм тӑхӑннӑ шутсӑр ырхан, пӗчӗк мужик тӑрать.
Усал шухӑшлӑ ҫын // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 63–70 стр.
Яштак, хыткан, тискер Челкаш, усаллӑн шӑлне йӗрсе, мӑшкӑлланӑн ӗхӗлтетсе кулчӗ, унӑн ырхан шӗвӗр пичӗ ҫинчи мӑйӑхӗ шӑртланса сиккелерӗ.
III сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.
Вӑрӑм, ырхан, кӑштах курпунлӑскер, вӑл чулсем тӑрӑх хуллен, кукӑр сӑмсипе ҫаврӑнкаласа, сивӗ те чакӑр куҫӗпе хӑй йӗри-тавра ҫивӗччӗн сӑнаса пӑхса, грузчиксем хушшинче такама шыраса утнӑ.
I сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.
— Ҫук, ӑҫтан пурӑнан кунта! — тет ырхан хӗрарӑм, тӗксӗм стенасемпе тырӑ ещӗкӗсем ҫине йӗрӗнчӗклӗн пӑхса.— Нет, куда же тут жить! — заявляет тощая дама, брезгливо оглядывая мрачные стены и закрома.
Кулак йӑви // Василий Алагер. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 27–33 стр.