Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

чикме сăмах пирĕн базăра пур.
чикме (тĕпĕ: чикме) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл чӗтрекен аллисене ниҫта чикме пӗлмест.

Он не знал, куда спрятать вздрагивающие руки.

XVI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Унӑн юлташӗсем ӗнтӗ, университет пӗтерсе, ачасене вӗрентсе пурӑннӑ, халӑх валли ҫутҫанталӑкри пуянлӑхсене шыранӑ, заводсен лабораторийӗсенче тӑрӑшса ӗҫленӗ, анчах вӑл, Владимир Лозневой, е иллюзионистсемпе акробатсен пӗр-пӗр ҫапкаланчӑк труппинче администратор пулса ӗҫленӗ, е кӗсъене укҫа чикме май килнӗ ҫӗрте, катка кӑшӑлӗ, хӑми тата йывӑҫ хуппи таврашӗ хатӗрлес тӗлӗшпе Промкомбинат уполномоченнӑйӗ пулса ҫӳренӗ, е тата пӗр-пӗр пӗчӗкрех клубра ташӑ курсӗнче вӗрентсе пурӑннӑ…

Его товарищи, окончив унивеситет, жили и обучали детей, искали для людей богатства природы, старательно работали на заводах, а он Владимир Лозневой то служил администратором в бродячей труппе иллюзионистов и акробатов, то был уполномоченным Промкобината, где можно было сунуть денег в карман, то вел курсы танцев в небольшом клубе…

XVII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Аллинче унӑн сӑнӑ, унпа вӑл мӗнпур вӑйран пӑсарана чикме хатӗрленет, лешӗ вара ниҫта кайса кӗреймесӗр ҫаврӑнкалать, вара ача урисем хушшипе тухса тарать.

В руке у него стальная рогатина, он что есть силы замахивается ею на ча, а зверек удирает, проскользнув у него между ног.

Тӑван ял // Николай Иванов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 17–30 стр.

Пӗчӗк разведчик сапер хулпуҫҫийӗ айккинчен пӑхать, чавса айне пуҫне чикме тӑрӑшать, мӗншӗн тесен, лешӗ хӑйӗнчен иртсе кайма хушмарӗ, каярах юлса пыма приказ пачӗ.

Маленький разведчик высовывался из-за плеча, старался заглянуть под локтями сапера, потому, что тот не велел обходить его, приказывал держаться позади.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Апла пулсан, вӑл ҫӗр айне те сӑмсине чикме пултарать.

Значит, он может сунуться и под землю.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Анчах купцан кӗҫӗн хӗрӗ хӑюллӑ та хитре хӗр — ашшӗне ҫӑлас тесе, хӑйне шеллемесӗр тискер кайӑкӑн илемлӗ керменне пырса кӗрсен, Володя сценӑна ҫап-ҫутӑ ҫутатрӗ, асамлӑ хунар ӑшне тӗрлӗ тӗслӗ хут улӑштара-улӑштара чикме тытӑнчӗ, ҫавӑнтах тата пушӑ аллипе кулиса хыҫӗнчен сцена ҫинелле, райри кайӑксене кӑтартма, сӑрланӑ хут кӑвакарчӑнсем вӗҫтерме пуҫларӗ.

Зато, когда в чертогах Зверя появилась меньшая дочь — смелая прекрасная девушка, пожертвовавшая собой ради спасения отца, Володя дал полный свет на сцену, заиграл волшебным фонарем, вставляя и вынимая цветные бумажки, и тут же свободной рукой стал пускать из-за кулис на сцену раскрашенных бумажных голубей, изображавших райских птиц.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Вӑл уҫҫине алӑк ҫӑри шӑтӑкне чикме ӗлкӗричченех, алӑка яр уҫса ячӗҫ.

Прежде чем он успел вставить ключ в дверной замок, ему уже открыли дверь, распахнули ее.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Хӗрелсе кайнӑ Валентина, аллине ниҫта чикме пӗлмесӗр, пукан ҫинчен темӗнле кӗнеке ҫавӑрса тытрӗ те тимлесе кӗнеке вуланҫи пулса ларчӗ.

Валентина, вся краснея, не зная, куда девать руки, схватила со стола какую-то книгу и сделала вид, что углубилась в чтение.

Улттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Хӑш чухне амӑшӗ, ӑна кӳрентерес мар тесе, ун хыҫҫӑн зала каятчӗ те Володя репродуктор вилкине штепселе чикме пукан ҫине тӑратчӗ; кунта урӑх юрӑ параҫҫӗ-мӗн.

А когда наконец мать, уступая ему, шла за ним в залу и он вставал на стул, чтобы включить в штепсель вилку репродуктора, — оказывалось, что передают уже совсем другую песню.

Улттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Ҫапах та, салтаксем йывӑҫ рамӑсем ӑшне ҫӗленӗ улӑм мӗлкесене чикме пуҫласан, улттӑмӗш ротӑн та намӑсланма тиврӗ.

Однако и шестая рота осрамилась, когда солдаты стали колоть соломенные чучела, вшитые в деревянные рамы.

XV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Анчах Бек-Агамалов, туса кӑтартнӑ тӗлӗнтермӗш хӑватне пӑсасран хӑранӑ евӗр, кулкала-кулкалах, хӗҫне йӗнни ӑшне чикме тапратрӗ.

Но Бек-Агамалов, точно боясь испортить произведенный эффект, улыбаясь, вкладывал шашку в ножны.

I // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Хӑйӗн пуҫӗнче Лопухов нимӗнле «анчах» та шыраса тупаймарӗ: чӑнах та, пуҫне пирӗншӗн йӑлмака чикме епле ӗнентерен-ха ҫынна?

Никакого «но» не мог отыскать в своей голове Лопухов: как в самом деле убеждать человека, чтобы он за нас клал шею в петлю!

XXI // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

«Чирлесе ӳкрӗм эпӗ, чунӑм, больница патне ниепле те ҫитейместӗп, ҫурӑм чикме пуҫларӗ…», — тетӗп ӑна.

Говорю ей: «Захворал я, милушка, до больницы никак не дойду, колотье в спину вступило…»

XIX сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Вӗсене пула шав шикленсе пурӑнатпӑр, пуҫа ниҫта кайса чикме ҫук.

Живем при них с такой оглядкой, аж тошно!

II сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Щукарь хайхи чӑхха, чи хаяр пӑсара пекех, ҫӑтӑр-ҫатӑрах пӑвса вӗлерет те ӑна миххе пӗтерсе чикме тӑрать, анчах ҫав вӑхӑтра йӑваш сасӑ: «Чӑхсене хыпашласа ҫӳретӗн пулать?» — тесе ыйтнине илтех каять, унтан ҫатан карта хыҫӗнчен Краснокутов ҫӗкленсе тӑнине курать.

Щукарь задушил курицу с быстротой матерого хоря и только что начал просовывать ее в мешок, как услышал негромкий вопрос: «Курочек щупаешь?» — и увидел поднимавшегося из-за плетня Краснокутова.

36-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Халӑх пӑшӑрханать кунта… куҫсене ниҫта чикме ҫук, намӑс ҫунтарать…

Народ тут волнуется… и глаза некуда девать, совесть зазревает…

35-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Халь ӗнтӗ кӳршӗсем умӗнче намӑса ниҫта кайса чикме те ҫук.

От суседей стыду теперь не оберешься.

10-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Пур ҫӗре те сӑмсине чикме юратакан йӑмӑкне Миша проводсемпе кабельсене, колонкӑсемпе коробкӑсене ӑҫта мӗнле вырнаҫтарнине йӑлтах ӑнлантарнӑччӗ.

Женя как-то увязалась с ним из любопытства, и кузен показал ей все внутренности и хитросплетения проводов, кабелей, колонок и распределительных коробок.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Эпӗ ҫав карточкине каллех енчӗкне чикме шутланӑччӗ, анчах темле туйӑм мана чарса тӑчӗ.

Я уже совсем собралась сунуть фото обратно в кисет, но странное чувство остановило меня.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— А, шуйттан! — терӗ те Ваня тарӑхса, урине каллех атӑ ӑшнелле чикме пуҫларӗ.

– А, чёрт! – сказал Ваня и снова стал со злобой вбивать ногу в сапог.

18 сыпӑк // Леонид Агаков. Валентин Катаев. Полк ывӑлӗ. Повесть. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней