Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

хӑлхи (тĕпĕ: хӑлха) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Счетовод куҫлӑхне хыврӗ, хӑлхи хыҫне кӑранташпа хыҫса илчӗ.

Счетовод снял очки, почесал карандашом за ухом.

XIV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Лушкӑн ҫивӗч хӑлхи кил хуҫи арӑмӗ хӑйӑлтатса мӑкӑртатнине лайӑх илтнӗ:

Тонкий изощренный слух Лушки отчетливо воспринимал свистящий шепот хозяйки:

III сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Аким мучи те пӗр сас-хура кӑлармасӑр ҫара шӑлтунине кӑтартса тути-ҫӑварне йӗрсе ларать; кинеми кӑна, хӑлхи илтмен пирки калавӑн ҫуррине те илтеймесӗр юлнӑскер, темшӗн йӗрсе ячӗ те куҫҫулӗпе шыҫӑннӑ хӗп-хӗрлӗ куҫӗсене шӑлкаласа, селӗппӗн шапӑлтатрӗ:

Дед Аким и тот беззвучно ощерял голодесную пасть; лишь бабка, не расслышав половины рассказа и ничего не поняв с глухоты, невесть отчего заплакала и, вытирая красные, набрякшие слезой глаза, прошамкала:

25-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Вӑл, хӑлхи илтсех кайман пирки, хыттӑн, пыр тӗпӗнчен илтерсе калаҫрӗ.

Он говорил зычно, так как был туговат на ухо.

21-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Лашасен станокӗсем тӗлӗнчен иртсе пыратӑп, ҫынсен лашисене куратӑп, — хӑнк та тумастӑп, анчах хам лаша тӗлне ҫитсен, унӑн хура чӗнлӗ ҫурӑмӗ ҫине, паллӑ туса янӑ сулахай хӑлхи ҫине пӑхсан, тӳрех чӗре сурса ыратма тытӑнать, — ҫав самантра вӑл мана хамӑн арӑмран та тӑванрах пек туйӑнса каять.

Иду мимо лошадиных станков, чужие кони стоят, — мне хоть бы что, а как до своего дойду, гляну на его спину с черным ремнем до самой репки, на меченое левое ухо, и вот засосет в грудях, — кажись, он мне роднее бабы в эту минуту.

19-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Савниҫӗм манӑн — мана тивӗҫет, эпӗ — ӑна, — тенӗ вӑл, вӗсене хӗр хӑлхи витӗр хӑех витерсе.

Он сам продел их в уши Суламифи и сказал: — Возлюбленная моя принадлежит мне, а я ей.

VII сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 85–143 с.

Хӑр хӑлхи патнех тайӑлнӑ та, тем пӑшӑлтатса калать Соломон, патша ачашшӑн каҫару ыйтать-мӗн, ун сӑмахӗсене илтсе, Суламифь хӗрелсе каять те куҫӗсене хупать.

Склонившись к самому ее уху, царь шепчет ей что-то, царь нежно извиняется, и Суламифь краснеет от его слов и закрывает глаза.

VI сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 85–143 с.

Унӑн ҫыхман хӑрах питҫӑмартине те ҫавӑн пекех ерипен тӗксӗм кӑвак сӑн килсе ҫапрӗ, хӑлхи шуралма пуҫларӗ.

И так же медленно крылась трупной синевой одна незавязанная щека его, бледнело ухо.

9-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Карчӑк, хура тымарлӑ, шӑнса пӑсӑлнипе сыпписем кӗсенленнӗ урисене кутник ҫинчен ҫӗрелле усрӗ те, сарӑхса кайнӑ хӑлхи ҫунатти ҫумне алтупанне тытса, итлесе ларчӗ.

Старуха слушала, свесив с лежанки черножилые, простудой изуродованные в суставах ноги, ладонью оттопыривала желтую ушную раковину.

3-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Миррӑран та, нардран та хӑватлӑрах сан тумӑвӑн шӑрши, — тет вӑл, ун хӑлхи ҫумне тутипе хӗрӳн сӗртӗнсе.

— Теплота твоей одежды благоухает лучше, чем мирра, лучше, чем нард, — говорит он, жарко касаясь губами ее уха.

IV сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 85–143 с.

— Тата кама? — хӑлхи хыҫне кахаллӑн хыҫкаласа ыйтать тиечук.

— Дальше кого? — спрашивает дьячок, лениво почесывая за ухом.

Кӑткӑс ӗҫ // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 95–99 стр.

Ҫивӗч аллисемпе хӑвӑрт тыткаласа, вӑл ҫӳлӗк ҫинчен курупка илет те ӑна хӑлхи ҫумне тытса итлет, унтан, ман хӑлха ҫумне тытса, мана итлеттерет, хавхаланса каласа кӑтартать:

Быстро действуя ловкими руками, он снимал коробки с полок, прикладывал их к своему уху, потом — к моему и оживленно рассказывал:

Инкер-синкер // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 191–208 стр.

Ҫав вӑхӑтра унӑн илемлӗ тӗтрепе кӑшт ҫеҫ витӗннӗ куҫӗсем яр уҫӑлса каяҫҫӗ, ҫинҫе аллисене вӑл хыҫалалла тытать, пуҫне, чечек хӑлхи пек, тайӑлтарса та кӑшт суллантарса тем итлет.

В эти минуты живые его глаза расширены, подернуты красивой пленкой, тонкие руки за спиною и голова, немножко склоненная, чуть-чуть покачивается, точно чашечка цветка.

Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.

Коновалов чуста тултарнӑ лар ҫинче тӗлӗрсе тӑсӑлса выртатчӗ, анчах эпӗ ун хӑлхи патӗнчех страницӑсене уҫса хупнӑ сасса илтсен, куҫне уҫрӗ.

Коновалов дремал, растянувшись на ларе с тестом, но шелест перевертываемых мною над его ухом страниц заставил его открыть глаза.

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

Унӑн хӑрах енчи хӑмӑр мӑйӑхӗнче улӑм пӗрчи ҫакланса тӑнӑ, тепӗр улӑм пӗрчийӗ сулахай питҫӑмартинчи хырман сухал шӑрчӗ ҫине кӗрсе ларнӑ, хӑлхи хыҫне вӑл тин ҫеҫ хуҫнӑ пӗчӗк ҫӑка турачӗ хӗстернӗ.

В одном буром усе у него торчала соломина, другая соломина запуталась в щетине левой бритой щеки, а за ухо он заткнул себе маленькую, только что сорванную ветку липы.

I сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

Лешӗ, мӗкӗрсе ярса, хӗҫҫине туртса кӑларма тӑнӑччӗ ҫеҫ, пиртен тахӑшӗ ут хӑлхи ӑшне чӗртнӗ ӑвӑ чиксе лартать тет, учӗ хайхи маттур ҫил пек вӗҫтерсе каять.

Взревел было тот, да и за саблю, но кто-то из нас сунул зажженный трут в ухо коню, он и унес молодца.

Макар Чудра // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 7–19 стр.

Тӗкӗлтурасем ҫак хӗрача пыл сӗткенӗ паракан чечексене татса кайнӑшӑн ҫилленнӗ пек пулса, Маша хӑлхи патӗнчен хӑпма пӗлмесӗр сӑрлатса вӗҫсе ҫӳрерӗҫ.

Шмели неотвязчиво и трубно гудели над Машиным ухом, точно сердились, что эта босоногая девчонка уносит от них так много напоенных медовым соком цветов.

15-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Санька юлташӗн хӑлхи патнелле пӗшкӗнчӗ, пӑшӑлтатса, кӗтмен ҫӗртенех ҫирӗппӗн ҫапла каларӗ:

Санька приблизил к товарищу лицо и шепотом, с неожиданной твердостью сказал:

10-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах хӑлхи ҫапах та итлеме хатӗрех тӑратчӗ.

Но уши его были настороже.

8-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах ҫак аякран килекен вӑйсӑр сасса ачан ҫивӗч хӑлхи лайӑхах илтрӗ.

Звук был отдаленный, слабый, но настороженное ухо мальчика отлично уловило его.

5-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней