Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

хуйхӑллӑ сăмах пирĕн базăра пур.
хуйхӑллӑ (тĕпĕ: хуйхӑллӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ну, пирӗн, — хуравланӑ ӑна сӗтел патӗнче ларакан хуйхӑллӑ хресчен.

— Ну наша, — ответил ей угрюмый мужик, сидевший у стола.

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Хуйхӑллӑ тӑракан хресчен ҫинчен, унӑн ҫемьи, чирлӗ хӗрӗ ҫинчен пурте ҫав вӑхӑтрах манса кайнӑ.

И мужик с его семьей, с его горем и больным ребенком, на минуту привлекший общее внимание, был мгновенно забыт.

II // Михаил Акимов. Николай Телешов. Нуша. Михаил Акимов куҫарнӑ. Хусан, 1906. — 19 с.

Йывӑр, ялан асап курса чӑтса пурӑнмалла пурӑнӑҫ Аринӑшӑн ҫакӑн пек хуйхӑллӑ вӑхӑтра анчах йывӑррӑн туйӑннӑ; йӑвӑр инкек куҫ умнех пырса тӑрсан тин вӑл хайне йывӑррине туйнӑ, ахаль чухне нимӗн асапне те туйман.

Забитая подневольная жизнь, терпеливая и трудная, только и чувствовалась Ариной в минуты горя; набежит беда, глянет ей прямо в глаза — вот она и чувствует, что ей больно и тяжело, а все остальное дело обыкновенное.

I // Михаил Акимов. Николай Телешов. Нуша. Михаил Акимов куҫарнӑ. Хусан, 1906. — 19 с.

Муттенски айлӑмне тухнӑ — хуйхӑллӑ хыпар: Суворов пулӑшма васканӑ ҫарсене ҫӗмӗрсе тӑкнӑ.

Прорвались к Муттенской долине — тут роковая весть: полки, к которым торопился Суворов, разбиты.

Генерал погонӗ // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Романовский хӗрарӑмӑн хуйхӑллӑ сӑн-пичӗ ҫине пӑхса илет, куҫӗсене хурлӑхлӑн мӑчлаттарса тата сӑнран ӑмӑрланса, каялла ҫаврӑнса утать.

Романовский бегло взглянул на ее расстроенное лицо и отошел, взволнованно помаргивая, чернея верхушками щек.

XVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӗри хуйхӑллӑ ҫӗрсем ватӑлтарчӗҫ Аксинйӑна…

Старили Аксинью горючие ночи…

19 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Хуйхӑллӑ минут вӗҫленчӗ.

Кончилась минута скорби.

XVI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ку вӑл — хуйхӑллӑ тетрадь.

Это была печальная тетрадь.

XVI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Анчах пуҫра ҫакӑн пек хуйхӑллӑ шухӑшсем чухне амӑшне ҫырма юрамасть…

Но матери нельзя писать, когда в голове такие черные мысли…

XVIII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Сукмак тӑрӑх, пӗр сас-чӳсӗр тата унталла-кунталла пӑхмасӑр, темӗнле хуйхӑллӑ черетпе яланхи пек мар тумтирсем тӑхӑннӑ ҫичӗ ҫын — ҫын тесен ҫын та мар, симӗс балахонсем тӑхӑннӑ, вилнӗ ҫынӑнни евӗрлӗ шурса кайнӑ, тарӑн шухӑша путнӑ симӗсрех пит-куҫсемлӗ ҫичӗ мӗлке утса пынӑ.

По тропе, совершенно бесшумно и не глядя по сторонам, какой-то странной печальной чередой шли семь необычно одетых людей, — не людей, а семь теней в зеленых балахонах, со смертельно серьезными, до жути бледными, почти зелеными лицами.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Генерал пит-куҫне хуйхӑллӑ туса илчӗ те аллине сулчӗ.

Генерал состроил плаксивое лицо и махнул рукой.

Чиновник вилни // Иван Юркин. Антон Чехов. Чиновник вилни // Илемлӗ литература: журнал. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1941. — №4. — 133-135 с.

Ҫамрӑк ача аслин сасси хуйхӑллӑ пулнине лайӑх туйса илчӗ, мӗншӗн тесен унӑн хуйхи хӑйӗнни евӗр пулнӑ.

Мальчуган хорошо почувствовал в голосе старшего грусть — она была сродни его грусти.

XX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Лукерья уҫса хунӑ арча умне чӗркуҫленсе ларнӑ та упӑшки валли кӗпе-йӗм шырать; сайра хутран сӗтел енне ҫаврӑнса ӑшшӑн пӑхса илет, Степана ачана пӑхманшӑн ачашшӑн хӑтӑркалать, арчара кӗпе-йӗм шыранӑ хушӑра вара телейлӗ те хуйхӑллӑ та куҫҫулӗсене уншӑн та, куншӑн та пӗр тан юхтарать…

Лукерья стояла на коленях у открытого сундука и выбирала белье для мужа; изредка, оборачиваясь к столу, она улыбалась, ласково ругала Степана за то, что он плохо смотрит за малым, и, начиная рыться в сундуке, роняла в него и счастливые и горестные слезы — и тех и других в равной доле…

XVII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ефим Чернявкинӑн мухмӑра пула пуҫӗ ыратать, кӑмӑлӗ пӑтранать, ҫавӑнпа та пулас унӑн пуҫне хуйхӑллӑ шухӑшсем пырса кӗреҫҫӗ.

У Ефима Чернявкина с похмелья болела голова, на душе было противно, и поэтому, должно быть, у него появились на редкость грустные мысли.

II // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Хуйхӑллӑ, куҫӗсенчен куҫҫуль тумлать.

Грустная, а в глазах слезы.

II // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Юнашарах хӑйӗн арӑмӗ тӗксӗм те хуйхӑллӑ куҫӗсемпе ун ҫине кичеммӗн пӑхса тӑрать.

За спиной стояла его собственная жена, уставившись на него темными, печальными глазами.

Телейлӗ ҫемье // Николай Петров. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 93–104 стр.

Ан тив, ун чӗрине те пулин хуйхӑллӑ шухӑшсем ытлашши ан ҫунтарччӑр.

Пусть хотя бы ее душу не сжигают горькие мысли.

Хупахра // Аркадий Малов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 76–92 стр.

Фан Сюань-чон ҫак тӗлӗнмелле, пурне те ӑнлантарса пама пултаракан сӑмахсем час-часах ӑна хуйхӑллӑ шухӑша янӑ, анчах тӑтӑшах лӑплантарнӑ.

Эта обычная формула, открытая Фаном, порой наводила его на грустные размышления, но гораздо чаще успокаивала.

Ҫу уявӗ // Михаил Рубцов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 31–44 стр.

Пурте хӑйсем шухӑша путнӑ, салхуллӑ та хуйхӑллӑ.

Они казались печальными и унылыми, погруженными в раздумье.

VII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Ҫеҫенхирӗ вил тӑпри таврашӗнче шухӑшлӑ, кичем, тунсӑхлӑ туйӑнать, курӑк та хуйхӑллӑ, шӑрчӑксем те асӑрханса кӑна чӗриклетеҫҫӗ пек…

А степь возле могилы кажется грустной, унылой и задумчивой, трава печальней и кажется, что кузнецы кричат сдержанней…

VI // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней