Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ураран (тĕпĕ: ура) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ури начарах мар, пырать, — ҫирӗплетрӗ Жан, — анчах эпӗ ураран хаклӑраххипе ытларах интересленетӗп.

— Нога удовлетворительна, — подтвердил Жан, — но я, как человек положительный, интересуюсь более существенным.

II // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Хыҫран пырса, пуҫран ҫапрӗҫ, ураран ӳкерчӗҫ, пӑр ҫинче хама кам тӳнине курса юлаймарӑм…»

Сзади по голове вдарили, сбили с ног, не успел разглядеть, кто меня на льду пестовал…»

V сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Любишкин кӗлеткишӗн ун кӗсри питех те лутра, ураран вӗҫертнӗ йӗнер пускӑчин чӗнӗ кӗсре чӗркуҫҫисенчен те аяларах усӑнса сулланать темелле; кукӑрӑлса ларнӑ юланутҫӑ, юмахри евӗрлех, пӗчӗк имшеркке лашине хӑйӗн паттӑрла урисем хушшине хӗстерсе, ҫӗклесе пынӑн туйӑнать…

По росту Любишкина кобыла была так мала, что распущенная стременная скошевка болталась чуть не ниже ее колен; казалось, что согбенный всадник, как в сказке, несет ледащую лошаденку промеж своих богатырских ног…

36-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Сирӗн хушшӑртан, граждансем, мана хӗнемешкӗн хӗрарӑмсене хӗтӗртсе кӑшкӑракансем пулчӗҫ, вӗсем вара, чӑн та, мана алла мӗн лекнӗ ҫавӑнпа хӗнесе пӗтерчӗҫ, пӗр гражданки тата, эпӗ хам ураран ӳкнине кӑтартман пирки, макӑрсах ячӗ.

Из вас, граждане, шли несознательные возгласы, чтобы женщины меня били, и они меня били всем, чем попадя, а одна гражданка даже заплакала оттого, что я виду слабости не подавал.

35-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

«Ураран кӑна ӳкес марччӗ, ӳксенех тискерленсе кайӗҫ те — пӗлме ҫук — хӗнесе вӗлерсех пӑрахӗҫ. Вара ытла та ухмахла вилӗм пулать-ҫке, факт!» — шухӑшласа илчӗ вӑл, шанчӑкне кӗтсе куҫӗсемпе хир тӳпи еннелле пӑха-пӑха.

«Только бы не свалиться, а то озвереют и — чего доброго — заклюют до смерти. Вот глупая смерть-то будет, факт!» — думал он, с надеждой устремляя глаза на бугор.

33-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Вӗсем яланах самӑр пулччӑр, асту — хытӑ чуптарса ан ҫӳре, ураран ӳкмелле ан хӑвала.

Чтоб они у тебя были в теле, гляди — шибко не ездий, не перегони.

31-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Акӑ мӗнле: Сталин юлташ ӑна ҫырса кӑларнӑ та, хайхи, урӑхла каласан, Макар Нагульнов, палтах кайса ӳкнӗ! — выртатӑп хайхи ураран ҫапса ӳкернӗ хыҫҫӑн таптаса лапчӑтнӑ ҫын пек пылчӑк ӑшӗнче ӳпне…

А эта статья такая, что товарищ наш Сталин написал, а я, то есть Макар Нагульнов, брык! — и лежу в грязе ниц лицом, столченный, сбитый с ног долой…

28-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Чышаканни пирӗн пӗр-пӗр акӑлчанне пырса тӑрӑнтарать те, лешӗ ураран палт ӳкет — сирпӗнсех каять, вара, пуҫне ҫатӑрласа тытса, йывӑррӑн хашкаса выртать.

— По-русски даст наш биток какому-нибудь англичанину, а он с ног — копырь, и лежит, за голову держится, тяжело вздыхает.

27-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Лашана эпӗ ытлашши чуптарса ураран ӳкерес патнех ҫитертӗм пулас…

Коня я, кажется, перегнал…

27-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Иван манӑн вӑкӑрсене ытлашши хытӑ хӑваласа ураран ӳкерӗ, эпӗ унӑн лашисене астуса ҫитереймӗп.

Иван моих быков перегнал, а я его коней недоглядел…

9-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Давыдов сулӑнсах кайрӗ, ҫапах ураран ӳкмерӗ.

Давыдов качнулся, но на ногах устоял.

8-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Вӑл хӑй ҫеҫ мар ҫапла шухӑшлатчӗ, сӑмахӗ те тӗрӗсчӗ: шаларах кӗнӗҫем туннелре вӗриленсе пычӗ, чирлекенсем, ураран ӳкекенсем нумайланчӗҫ.

— Не один он думал так, и это верно было: чем дальше — тем горячее в туннеле, тем больше хворало и падало в землю людей.

Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.

Сулахай енче, ту тӑррисенче, халь-халь ҫумӑр ҫуса ярас пек, хура йывӑр пӗлӗтсем ҫакӑнса тӑраҫҫӗ, вӗсен мӗлкисем симӗс тайлӑмсем тӑрӑх шӑваҫҫӗ; ту тайлӑмӗсенче имшер самшит йывӑҫӗ ӳсет; ватӑ буксемпе ҫӑка хӑвӑлӗсенче «сим-пыл» тупма пулать, — ҫав «сим-пыл» ӗлӗк-авал Аслӑ Помпей салтакӗсене кӑштах пӗтерсе хуман, хӑйӗн ӳсӗртекен пылакӗпе вӑл тимӗр пек ҫирӗп римлянсене пӗр легионӗпех ураран ӳкернӗ; пыл хурчӗсем ҫав пылака лаврпа азали чечекӗсем ҫинчен пухаҫҫӗ, «иртен-ҫӳрен ҫынсем» вара ӑна, йывӑҫ хӑвӑлӗнчен илсе, лаваш ҫине — тул ҫӑнӑхӗнчен пӗҫернӗ ҫӳхе пашалу ҫине сӗрсе ҫиеҫҫӗ.

Слева от меня по вершинам гор тяжело нависли, угрожая дождем, дымные облака, от них ползут тени по зеленым скатам, где растет мертвое дерево самшит, а в дуплах старых буков и лип можно найти «пьяный мед», который, в древности, едва не погубил солдат Помпея Великого пьяной сладостью своей, свалив с ног целый легион железных римлян; пчелы делают его из цветов лавра и азалии, а «проходящие» люди выбирают из дупла и едят, намазав на лаваш — тонкую лепешку из пшеничной муки.

Этем ҫурални // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 156–165 стр.

Лойко, пуҫне усса, аллисене пушӑ пек усӑнтарса, ураран ура илсе утать.

«Шел Лойко нога за ногу, повеся голову и опустив руки, как плети.

Макар Чудра // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 7–19 стр.

Хӑваласа ураран ӳкеретпӗр.

Загоняем их до упаду.

20-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӗлтӗрене пӗр пысӑк ывӑҫ тытса илсе, вӑйӑ йӗркине манса, милкӗпе ҫапнӑ пек арҫын ачасене ҫурӑмран, алӑран, ураран сылтӑм еннелле, сулахай еннелле ҫатлаттара пуҫларӗ.

Нарвала большой пучок крапивы и, забыв про все правила игры, как веником принялась направо и налево хлестать мальчишек: по рукам, по спинам, по головам.

5-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Сана курман кунсенче эпӗ тӗлӗрсе кайса, ураран ӳкнӗшӗн ма тӗлӗнетӗн-ха эсӗ?

Что ж ты удивляешься, что в те дни, когда не вижу тебя, я засыпаю и падаю?

VII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ҫакӑн хыҫҫӑн Олеся, хӑранипе те ҫилли тӑвӑлса килнипе теветкелленсе, хӑйне асаплантаракансенчен пӗрин ҫине вирлӗн пырса ҫапӑннӑ та лешне ураран персе ӳкернӗ.

Тогда Олеся в припадке злобы, ужаса и отчаяния бросилась на первую попавшуюся из своих мучительниц так стремительно, что сбила ее с ног.

XII сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

Акӑ пӗри: ыран учрежденине кӗрсе тухасшӑн тӑрӑшать, унӑн ӗҫӗ пилӗк ҫул хушши тӑсӑлать ӗнтӗ, тепӗр енӗ ҫӗнтерсе пырать, вӑл вара пӗр шухӑшпа, пӗр ӗмӗтпе: теприне ураран ӳкерсе.

У одного забота: завтра в присутственное место зайти, дело пятый год тянется, противная сторона одолевает, и он пять лет носит одну мысль в голове, одно желание: сбить с ног

IV сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ашшӗ ӑна хӑрах аллипе ҫухаран ярса тытнӑ, хапхаран ҫавӑтса тухнӑ, пуҫне картуз тӑхӑнтарнӑ та ураран ӳкмеллех хыҫалтан тапнӑ.

Отец взял его одной рукой за воротник, вывел за ворота, надел ему на голову фуражку и ногой толкнул сзади так, что сшиб с ног.

I сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней