Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

суран сăмах пирĕн базăра пур.
суран (тĕпĕ: суран) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тен, Катя ун ҫинче хӑйӗн сӑн-питне, чӗри тӗпӗнче пытанса выртакан суран евӗрлӗ япалана, пӗчӗк хулара ҫуралса ӳснӗ хӗр чӗринче, хӑй вӑрҫӑ хирӗнчи пурнӑҫра чи хаяр йывӑрлӑхсемпе тӗл пулнӑ хыҫҫӑн лӑпланма ӗлкӗреймен ырату туйӑмне курнӑ пуль.

Может быть, Катя увидела в нем свое собственное отражение, что-то похожее на боль, глубоко затаившуюся в ее душе, еще не утихшую боль девушки из маленького города, встретившейся на войне с тяжестью жизни в самом ее жестоком проявлении.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Тутӑр татӑкӗ суран ҫумне хытах ҫыпӑҫса хытса ларнӑ-мӗн.

Платок крепко прилип к ране.

IV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Мартьянова таптаса пӑрахсан, аяккине дракон ӳкерсе хунӑ тӗксӗм кӑвак танк тӑруках сылтӑмалла ҫаврӑнса кайрӗ, — ҫӳремелли пайӗнче унӑн чылаях суран пулнӑ пулмалла.

Раздавив Мартьянова, темно-серый танк с драконом на борту круто завернул вправо, — в ходовой части у него, вероятно, были немалые раны.

XXIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Пуҫӗ ҫинче, кӗске кастарнӑ ҫӳҫ хушшинчен, тӳрленнӗ тарӑн суран йӗрӗсем курӑнаҫҫӗ.

На голове его из-под коротких волос видны были глубокие зажившие шрамы.

XI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Ун чӗрине тарӑн суран лартнӑ ҫав…

Удар, нанесенный его сердцу, его гордости, был слишком жесток.

XXXVI. Рада // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Анчах ку суран — чун тарӑнӑшӗнче.

Но эта рана — глубоко в душе.

XXII. Философипе ҫерҫи мӑшӑрӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӑл хӳхлесе йӗнинче нимӗн те илтсе юлма пулмарӗ, каласа пӗтермен сӑмахсем, амӑшӗ чунтан юратни те, ӑнран тухас пек аптраса ӳкни те — ҫаксем пӗтӗмпе чӗрене пӑрлӑ йӗппе чиксе шӑтараҫҫӗ — чиксӗр пысӑк суран та нуша.

Она начала причитать, лепеча какие-то невнятные, недосказанные, безумные слова материнской любви и отчаяния, — слова, что ледяными иглами пронизывают сердце и заставляют волосы шевелиться на голове. Каждое ее слово было как вырванный кусок сердца, каждый крик — море страданий и неизбывной боли.

XX. Кандов тата ытларах тӗлӗнет // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Унтан Боримечка ҫаннине чавса таран тавӑрса ҫӑмламас ал тунине кӑтартрӗ, унта унӑн тепӗр сипленнӗ суран пур иккен.

Потом Боримечка засучил рукав и, обнажив до локтя волосатую руку, показал другую зажившую рану.

XXXV. Хӗл каҫмалли вырӑнта // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӑрӑм хӑмӑш хӑвӑлне шыв тултарчӗ, хӑмӑшӗн пӗр вӗҫне суран тӗлле хурса тепӗр вӗҫӗнчен вӗрчӗ те шыв суран витӗр юхса тухрӗ.

Насосав воды в длинную полую тростинку, он приложил ее к ране и подул; вода вылилась с другой стороны бедра.

XXVII. Ҫӳрен ҫын // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— «Ӑҫтан пысӑк суран пултӑр вӑл (Петр Катерина Васильевна валли стакан илсе кӗрет), икӗ аллӑм та ӗҫлет вӗт?

— Да какое же большое (входит Петр со стаканом для Катерины Васильевны), когда я владею обеими руками?

XVI // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

— «Кӑтартӑр, атту эпӗ, вӑл шӑйрӑк мар, пысӑк суран пулӗ, тесе, пӑшӑрханса тӑма пултаратӑп».

— Покажите, иначе я буду тревожиться, что это не царапина, а большое повреждение.

XVI // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Анчах халӗ И стрелок, йӗпписем уйӑха виҫӗ тӗлтен тивсе виҫӗ суран туччӑр тесе, юриех аллине кӑшт сиктерсе печӗ.

Но на этот раз, чтоб еще верней поразить цель, охотник делал в момент выстрела едва заметное движение рукой, поэтому стрелы попали в три точки и нанесли луне три раны.

III // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 90–106 стр.

Майданников пуҫне усса тухрӗ, тӑнлавӗ ҫинчи юн тымарӗсем хытӑ тӑртаннӑ унӑн, ҫамки тӑрӑх выртакан икӗ ҫӗвӗ чӗр суран пек хӗрелсе кайнӑ.

Майданников шел со склоненной головой, и страшно резко обозначались на висках его вздувшиеся вены, а две глубокие поперечные морщины повыше переносья краснели, как шрамы.

XXIX сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Пирӗн пурнӑҫра ҫапла та пулса тухать вӗт-ха: ҫыннӑн мар, кайӑкӑн кӗске вӑхӑтлӑх кӑна телейӗ те чун-чӗрине суран тивнӗ хӑш-пӗр этеме пӗртте ӑмсантармасть, йывӑр аса илӳсемпе хурлантарса асаплантарать ҫеҫ…

Бывает же в нашей жизни и так, что не только людское, но и короткое птичье счастье вызывает у иного человека с пораненной душой не зависть, не снисходительную усмешку, а тяжкие, исполненные неизбывной горечи и муки воспоминания…

XXI сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

— Суккӑрланнӑ-им, ку суран мар, чӗрӗм ҫеҫ иккенне курмастӑн-им?!

Повылазило тебе, не видишь, что это царапина, а не ранка?!

IX сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Унӑн хырса якатнипе ҫуталса тӑракан пуҫӗ ҫинче суран ҫӗвекӗсем йӗрленсе тӑраҫҫӗ.

У него были многочисленные шрамы на лоснящейся бритой голове.

32-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Шуйттансем! — Разметновӑн ҫамки ҫинчи суран ҫӗвекӗ хӗп-хӗрлех хӗрелсе кайрӗ.

— Черти! — Шрам на лбу Размётнова побагровел.

15-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Андрей палӑрмаллах пӑлханать, унӑн ҫамки ҫинчи суран ҫӗвекӗ тӗксӗммӗн хӗрелсе пырать.

Андрей немного волновался, на его лбу слегка покраснел шов раны.

13-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Пит-куҫӑм ӗннӗччӗ манӑн, ҫӳҫӗм ҫыпҫӑнса пӗтнӗччӗ, ура аманнӑччӗ, ҫурӑм ҫинче те икӗ суран йӑрӑмӗ сарӑлса тӑратчӗ.

Лицо у меня было опалено, волосы слиплись, нога перебита, на спине две широкие раны.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл ури ҫине пуссанах, ыратнипе тем пек асап курнӑ — юн суран ҫине тапса тухнӑ.

Когда он опускал ноги, у него появлялась мучительная боль — кровь приливала к ранам.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней