Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

суран сăмах пирĕн базăра пур.
суран (тĕпĕ: суран) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кайран ашшӗ кӑвакалсене лайӑхрах сӑнаса пӑхрӗ те кӑвакал аҫин пуҫӗнче пӗчӗк суран пуррине кӑтартрӗ.

Отец хорошенько рассмотрел птиц и показал мальчику, что у селезня в голове маленькая ранка.

Пӗр ача ҫинчен // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 23–24 с.

Пуля шӑйӑрса кайнӑ суран пысӑках мар.

Царапина от пули была неглубока.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Ҫатӑртатса ыратакан суран урана уттарасшӑн мар.

Попытался сделать шаг, но не смог сдвинуться.

Ылтӑн пан улми // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 84–97 с.

Чӗп-чӗр юн пулнӑ чӗтрекен аллисемпе Григорий уртмахран аялтан тӑхӑнмалли таса кӗпе, суран ҫыхмалли пакет кӑларчӗ.

Окровавленными трясущимися руками Григорий достал из переметных сум чистую исподнюю рубашку, индивидуальный пакет.

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл унӑн ӑшӑ кофтине хыврӗ, ҫитсӑран ҫӗленӗ ҫӑмӑл блузкипе кӗпине кӑкӑрӗ тӗлӗнчен туртса ҫурчӗ, ҫавӑнтах суран вырӑнне хыпашласа тупрӗ.

Он снял с нее теплую кофту, разорвал на груди легкую ситцевую блузку и рубашку, ощупью нашел рану.

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хутортан тепӗр куннех кайма пулатчӗ-ха, анчах Стерлядников тытса тӑчӗ: аманнӑ ури ун пушшех те хытӑ ыратма пуҫларӗ, ирхине суран хӗррисем хӗрелсе тухрӗҫ те, каҫалапа пӗтӗм пӗҫҫи-каҫҫи шыҫса кайнипе, тӑн ҫухатсах минресе выртрӗ.

Хутор можно было бы покинуть на другой же день, но их задерживал Стерлядников: рана его разболелась, к утру по краям ее появилась краснота, а к вечеру нога распухла, и больной впал в беспамятство.

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Суран кӗсенленсе ларать те, икӗ талӑкранах ӳт илет, йытӑ ҫинчи пек.

Присохнет ранка и через двое суток заживет, как на собаке.

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Суран шӑтӑкне ик енчен те ҫӑра пылчӑк сӗрсе хупланӑ хыҫҫӑн сапӑррӑн каларӗ:

Оба отверстия сквозной раны он обильно замазал грязью и довольно проговорил:

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пӳне кура мар пысӑк кӑкӑрӗ ҫеҫ кӗлеткине кӑшт пӑсарах кӑтартать, ҫаврака янахӗ ҫинчи чалӑшрах суран ҫӗвекӗ вӑл асса-пӗссе пурӑнни ахаллӗн иртӗннине аса илтерет, унтан тата сӑмса сыппи тӗлӗнчи вир пӗрчи пысӑкӑш ҫутӑ сарӑ чӗкеҫ шатрисем хӑмӑртарах кӗрен ӳтлӗ ҫамрӑк сӑн-питне кӑшт ватӑлтарсарах кӑтартаҫҫӗ.

Несколько портила ее фигуру массивная, не по росту, грудь, да косой шрам на круглом подбородке, придавал лицу выражение нехорошей бывалости и словно бы старил смугло-румяное молодое лицо, у переносицы осыпанное мелкими, как просо, золотистыми веснушками.

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Чун-чӗре ыратӑвӗ — йывӑр, ҫав тери йывӑр чул, вӑл суран ыратӑвӗнчен нумай хаяртарах.

Душевная боль — это камень потяжелей, чем боль ран.

Петровсен ҫемье дневникӗнчен // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Тахҫан хӑйӗн мӑйне илемсӗрлетсе хӑварнӑ суран ҫӗвӗкне Григорирен пытарас тесе, вӑл яланах кофта ҫухине пӑртак тӑратсарах ҫӳреме хӑнӑхнӑ.

Она всегда носила высокие воротнички, чтобы скрыть от него шрам, некогда обезобразивший ее шею.

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Иван Алексеевич, сулахай аллине пуҫӗ патне йывӑррӑн ҫӗклесе, суран ҫумне хытса ларнӑ перчеткене тӳрлетрӗ.

Левая рука Ивана Алексеевича трудно поднялась на уровень головы, поправила присохшие к ране перчатки.

LVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Перчетки суран ҫумне хытса ларнӑ та, вӑл пуҫ тӳпинче мӗнле хунӑ ҫаплах ҫыпҫӑнса юлнӑ…

Перчатки присохли к ране, да так и остались на голове…

LVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫав лӑстӑксене йӗпетсе, пӗр самант хушшинчех кӳпчесе кайнӑ суран ҫурӑкӗнчен вилес умӗнхи пек хӑрушшӑн хура юн йӑрласа юхса анчӗ.

Омочив их, из раны, из стремительно вздувшегося рубца потекла черная убойная кровь…

LIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кӑштахран суран шӑтӑкӗнчен юн сӑрхӑнса тухрӗ, унтан ҫулне тупрӗ те, тикӗт пек хура юхӑм шӑхӑрнӑ пек сасӑпа ҫӳлелле пӗрхӗнме пуҫларӗ.

Из него, помедлив, высочилась кровь, потом, найдя выход, со свистом забила вверх дегтярно-черной струей.

XXXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Суран тем ҫукчӗ…

Засечки не было…

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Суран йӗрӗсем вӗсем.

— Это лихие шрамы.

Суворов хӗрӗ // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Анчах суран шыҫса кайнӑ.

Однако рана воспалилась.

Пур ҫӗрте те паллӑ // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Пӗррехинче суран уйрӑмах йывӑр пулнӑ.

Однажды ранение было особенно тяжелым.

Пур ҫӗрте те паллӑ // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Кукша ҫамкаллӑ салтак суран ӑшне ватка таткисене тӗрткелесе чикрӗ, юнпа хӗрелсе кӳпченӗ татӑксене каялла кӑларса, аяккалла ывӑта-ывӑта тӑчӗ.

Гололобый солдат совал в рану хлопья ваты и отшвыривал их прочь, набухавшие и черневшие от крови.

XXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней