Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

какайне (тĕпĕ: какай) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Анчах та ӗне какайӗсӗр пуҫне вӑл мӗнле те пулин урӑх апат-ҫимӗҫ илме пӗр пус укҫине те хӗрхеннӗ; ӗне какайне вӑл хуҫа арӑмне илтернӗ, чи лайӑххине, ятарласах чи лайӑх татӑксене суйласа илме хушнӑ, ыттине вара килте чи йӳннине ҫинӗ.

Но он жалел каждой копейки на какую-нибудь пищу, кроме говядины; говядину он велел хозяйке брать самую отличную, нарочно для него самые лучшие куски, но остальное ел у себя дома все только самое дешевое.

XXIX // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Тен, ҫын какайне ҫисе курман ачасем те пур пулӗ?

Может, есть еще дети, не евшие людей?

XIII // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 8–23 стр.

Ман хыҫра тӑватӑ пин ҫул хушши ҫын какайне ҫинӗ вӑхӑт.

Я, у которого за спиной четыре тысячи лет людоедства,

XII // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 8–23 стр.

Тен, эпӗ те йӑмӑк какайне ирӗксӗртен пӗрер татӑк ҫинӗ пулӗ, халь ӗнтӗ хама ҫимелли черет ҫитрӗ…

Может быть, и я по неведению съел несколько кусочков мяса сестренки, а теперь очередь дошла до меня самого…

XII // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 8–23 стр.

Ман пӗчӗк йӑмӑкӑм вилнӗ чухне хуҫалӑха тытаканни шӑпах пиччеччӗ, йӑмӑк какайне апатпа хутӑштарса пире вӑрттӑн ҫитермен тесе кам шантарма пултарӗ?

Когда умерла сестренка, старший брат как раз вел хозяйство, и кто знает, не накормил ли он нас тайком ее мясом.

XII // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 8–23 стр.

Ҫын какайне пӗр татӑк касса ҫиме май пур-тӑк, ҫыннипех ҫисе яма та пулать ӗнтӗ.

Но раз можно съесть кусок, значит, можно съесть и человека целиком.

XI // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 8–23 стр.

Ҫавӑн чухне пичче мана ҫапла каланӑччӗ: «Ашшӗ-амӑшӗ чирлесен, ывӑлӗн хӑй какайне касса илмелле те вӗсене пӗҫерсе памалла. Ҫавӑн пек ывӑла кӑна лайӑх ҫын теме пулать».

Брат сказал тогда, что, если отец или мать заболеют, сын должен вырезать у себя кусок мяса, сварить и предложить родителям съесть: только в этом случае его можно назвать хорошим сыном.

XI // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 8–23 стр.

Каярах, шухӑш-кӑмӑлӗсем улшӑнса пынӑ май, хӑшпӗрисем ҫын какайне ҫиме пӑрахнӑ, мӗн пурӗ те хӑйсем юсанасси ҫинчен ҫеҫ шухӑшланӑ пулмалла та, вӗсенчен вара ҫын, чӑн-чӑн ҫын, пулса тӑнӑ пулӗ, ыттисем ҫаплипех ҫын ҫисе пурӑннӑ пулӗ.

Впоследствии, ввиду различия в убеждениях, некоторые отказались от людоедства, все свои помыслы устремили на самоусовершенствование и превратились в людей, в настоящих людей, другие же по-прежнему занимались людоедством.

X // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 8–23 стр.

Пичче, малтан дикарсем пурте ҫын какайне ҫисе ырӑ курнӑ пулмалла.

Брат! Наверное, вначале все дикари хоть немножечко да лакомились человеческим мясом.

X // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 8–23 стр.

Тӳрех ӑнланса илтӗм: вӑл та ҫав урапа ҫинченех иккен, ҫын какайне ҫиме юратать.

Я тотчас же понял, что и он в этой шайке, и тоже любит есть людей.

VIII // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 8–23 стр.

Халь пӗлетӗп ӗнтӗ, вӑл тӗрӗслӗх принципӗсем ҫинчен калаҫать пулин те, ун тути ҫумне ҫын ҫӑвӗ лекнӗ ҫеҫ мар, чун-чӗри те ҫын какайне ҫиме хӗтӗртсе тӑрать.

Теперь же знаю, что брат хотя и рассуждает о справедливости, у него не только губы вымазаны человеческим салом, но и сердце полно мыслями о людоедстве.

V // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 8–23 стр.

Тата ҫакна та астӑватӑп: темлерен эпир пӗр ухмах ҫын пирки калаҫса кайрӑмӑр, ун чухне вӑл ӑна вӗлермелле кӑна мар, «ун какайне ҫисе ямалла та тирӗ ҫине выртса ҫывӑрмалла» терӗ.

Еще помню, как-то речь зашла об одном дурном человеке, в брат сказал, «его следовало не только убить, но и съесть его мясо и спать на его шкуре».

V // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 8–23 стр.

Ҫакӑн хыҫҫӑн мӗнле ҫирӗплетсе калама пултарӗ-ха старик, ҫын какайне ҫиместӗп тесе?

Как же посмеет старик после этого утверждать, что не занимается людоедством?

V // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 8–23 стр.

Вӗсен наукине хывакан Ли Ши-чжэнь, хӑйӗн «Бэньцао чанму» ятлӑ кӗнекинчеччӗ пулас, ҫын какайне ӑшаласа ҫиме пулать, тесе питӗ уҫӑмлӑ ҫырса кӑтартнӑ.

Основатель их науки Ли Ши-чжэнь в своей книге, которая, кажется, называется «Корни и травы», ясно говорит, что человеческое мясо можно есть жареным.

V // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 8–23 стр.

Ӑнлантӑм эп: вӗсен сӑмахӗсем наркӑмӑшлӑ, кулли ҫӗҫӗ пек, ҫӑткӑнла хирӗлекен шурӑ та шӗвӗр шӑлӗсем, — ҫаксем пурте ҫын какайне ҫиме майлашнӑ.

Слова женщины — яд, хохот людей — ножи, зубы у них белые, острые, хищно оскаленные, будто нарочно приспособленные, чтобы есть людей.

III // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 8–23 стр.

Кам какайне ҫинине сисетех кушак.

Чует кошка, чью мясу съела.

33-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Чӗррине туянаймӑн, вилсе выртсан — какайне сана ахалех парса ярӗҫ…

Живого не купишь, а сдохнет — тебе и даром махан отдадут…

31-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Кала ӑна, пире парӑнтӑр вӑл, унсӑрӑн вӗлеретпӗр те какайне йытӑсене кӑларса паратпӑр!» — теҫҫӗ.

Да скажи ему, чтобы покорился, а то убьем и мясо собакам выкинем!»

25-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Какайне ӑҫтан илтӗн?

— А откуда мясцо?

15-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Фабрикӑри пӗр-пӗр столовӑйра хӑй сурӑхӗсен какайне таҫти рабочисене е хӗрлӗармеецсене ҫитересшӗн мар вӑл.

Он не хочет, чтобы мясом его овец питался где-то в фабричной столовой рабочий или красноармеец.

14-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней