Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

какайне (тĕпĕ: какай) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫуралман такан какайне ҫиесшӗн.

Хочешь съесть мясо неродившегося барашка?

XVI. Пӗртӑвансем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Эсир ҫийӗр, ҫуне те, какайне те ҫийӗр, — хистесе сӗнчӗ Кантюк.

— Да вы закусывайте, ешьте, вон масло, мясо, — угощал незадачливых гостей Кандюк.

VI. Кантюк кӗреки // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ула курак какайне кӑларса пӑрахрӗҫ, шӑнтнӑ пулла кӳлле ячӗҫ, раксем ҫиччӗр, терӗҫ.

Ворону пришлось выбросить, мороженую рыбу пустили в пруд на съедение ракам.

24 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Джим мана ҫӗлен пуҫне касса кӑларса ывӑтма хушрӗ, унтан: «Унӑн тирне сӳсе илсе, какайне пӗр татӑк ӑшала», — терӗ.

Джим велел мне отрубить змеиную голову и выбросить, а потом снять со змеи кожу и поджарить кусочек мяса.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Час-часах атте мана ҫӑрапа питӗрсе хӑварать, хӑй виҫӗ мильӑри лавккана кайса пулӑпа кайӑк-кӗшӗк какайне вискипе улӑштарса килет, вара ӗҫсе ӳсӗрӗлет, юрӑсем юрлать, унтан мана хӗнеме тытӑнать.

Частенько он запирал меня на замок и уезжал в лавку мили за три, к перевозу, там менял рыбу и дичь на виски, привозил бутылку домой, напивался, пел песни, а потом колотил меня.

Улттӑмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

этем какайне маориецсем мӗнле ҫиеҫҫӗ: чӗрӗллех-и, е пӗҫерсе?

в каком виде маорийцы едят человеческое мясо: в сыром или варёном?

Улттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Шур ӳтлисен какайне илсен вара, вӗсем ӑна юратсах каймаҫҫӗ, мӗншӗн тесен шуррисем апата тӑварпа ҫиеҫҫӗ, тӑвар ҫини вӗсен какайне пӑсать теҫҫӗ.

До мяса же европейцев они не очень охочи, потому что белые добавляют в пищу соль, и это придает их мясу особый привкус, который гурманам не по нраву.

Улттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Пуринчен ытларах вӗсем тӗнчере хӑйсен ҫӗрӗнче ҫуралнӑ ҫынсен какайне пахарах шутлаҫҫӗ.

Особенно мясо своих соплеменников, которое они предпочитают всякому другому, ибо не скоро сыновьям перестанет нравиться то, что нравилось отцам.

Улттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Анчах, калас пулать, кайран та маориецсем ҫын какайне аса илсенех сӗлекисене юхтарӗҫ.

Но еще и потом понадобятся годы, чтобы маори отвыкли от мяса.

Улттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

— Мӗншӗн-ха вӗсен выльӑх какайне ҫимелле мар?

— Но почему бы им не есть мяса животных?

Улттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Мӗншӗн ҫимелле пулнӑ-ха унӑн ҫын какайне?

Что побудило его есть человеческое мясо?

Улттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Дикарьсем ытла та выҫӑ пулнипе этем какайне ҫиме пуҫланӑ, жрецсем вара ҫав юрӑхсӑр йӑлана тӗнпе ҫыхӑнтарса ӑна законпа ҫирӗплетсе хунӑ.

Дикари начали есть человеческое мясо, чтобы утолить терзающий их голод, а жрецы узаконили и освятили этот отвратительный обычай, придав ему характер религиозного обряда.

Улттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ҫын какайне ҫиме вӗсене шур ӳтлисем вӗрентнӗ тесе те ан шухӑшлӑр.

И дело не в том, что им понравилось мясо белых.

Улттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Такури ҫуртӗнче вӗсем этем пуҫшӑммине, какайне, нумай пулмасть пӗҫерсе ҫисе янӑскерне, тупнӑ.

В доме Такури они нашли человеческий череп, хранивший следы недавней варки.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Лешсем этемӗн какайне ӗмӗр курман пек хыпса янӑ.

Те скушали их, словно век не видели человеческого мяса.

Иккӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Яшка тултарнӑ миска сӗтел ҫинче пӑсланса ларать, унӑн икӗ аяккипе ростбиф тата сурӑх какайне ӑшаласа хунӑ блюдӑсем, вӗсем тавра хунӑ турилккесем ҫинче маслина, иҫӗм ҫырлипе апельсин выртаҫҫӗ.

Миска с супом дымилась на столе между блюдами с ростбифом и жареной бараниной, окружёнными тарелками с маслинами, виноградом и апельсинами.

Улттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Тӗнчере пуринчен ытла индеецсен какайне юратать вӑл, унтан негрсенне те мулатсенне, юлашкинчен вара шурӑ ӳтлисенне.

Больше всего на свете он любит мясо индейцев, потом негров, потом мулатов и, наконец, белокожих.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Этемӗн какайне пӗрре тутаннӑскер, вӑл ӗнтӗ пӗрмаях ҫав шӑлҫеммишӗн васкать.

Однажды попробовав человеческое мясо, он всегда уж стремится к этому лакомству.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Тӑрӑшшӗпе фут ҫурӑ пулакан чӗрчун питӗ мӑнтӑрскер, патагонец сӑмахӗпе унӑн какайне питӗ ҫуланса ҫимелле.

Животное, длиною около полутора футов, было очень жирным, и мясо его, по словам патагонца, представляло настоящее лакомство.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ҫапла ӗнтӗ, ҫак чӗрчунӑн какайне тутанса пӑхнӑ хыҫҫӑн, эпӗ тӳрех калатӑп, вӑл паллах, унпа пӗрле пӗтӗм кӗтӗвӗ те инҫетрен чупса килнӗ, тетӗп.

Таким образом, по вкусу мяса этого животного я могу смело заявить, что оно, а следовательно, и всё стадо, прибежало издалека.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней