Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

хул сăмах пирĕн базăра пур.
хул (тĕпĕ: хул) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл Стефчова Раскольников ҫав карчӑка вӗлернӗ меслетпех пӗтерме шут тытрӗ: Кандов кантран пӗр вӗҫне хул ай тӗлӗнчи пальто аҫлӑкӗнчен ҫӗлесе хурать, ҫав вӗҫрен пуртӑ ҫыхса ярать.

Юноша даже решил убить Стефчова тем способом, каким Раскольников убил старуху: он пришьет веревку одним концом к подкладке своею пальто, под мышкой, и к ней привяжет топор.

XVIII. Кандов // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Мӗн вара, пӑлхав чӑннипех пур ҫӗрте те пӗр харӑс хускалсан, манӑн та пӑшала хул пуҫҫине ҫакса тухасси кӑна юлать!

— Ну что ж, если действительно восстание начнется повсюду сразу, тогда и я возьмусь за ружье!

XIV. Кӗпҫе патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Аллине ун хул пуҫҫи ҫине хучӗ.

И она положила руки к нему на плечи.

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Унтан, Мичо бая хыпашласа тупса, суккӑр ӑна тутинчен чуп турӗ, пит-куҫӗнчен, хӑлхинчен, хул пуҫҫинчен чуп турӗ те аллисемпе пӑвса илес пек ыталарӗ.

Наткнувшись на дядюшку Мичо, слепой принялся целовать его в губы, щеки, уши, плечо и, обхватив руками, чуть не задушил.

VIII. Колчо хӗпӗртени // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӑл жандарм иккен, пӑшалне хул пуҫҫинчен ҫакса янӑ, анчах вӑл Лалкӑна пилӗк жандарм пек, вуннӑ пек, ҫирӗм пек, пысӑк ушкӑн жандарм пекех курӑнчӗ…

Это был полицейский с винтовкой на плече, но Лалке почудилось, будто полицейских пять, десять, двадцать, целая толпа…

VI. Хӗрарӑм чунӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Утнӑҫемӗн ытларах та ытларах пӑшӑрханма тытӑнчӗ, аптрасах ӳкрӗ, хӑйне курса сывлӑх сунакансене те асӑрхами пулчӗ, ҫумӑр чалӑшшӑн ҫапса ҫунине пула, кӗпи ун сылтӑм енчен хул пуҫҫинчен пуҫласах йӗпенсе пӗтнӗччӗ, вӑл ҫавна та туймарӗ.

Она была так растеряна и взволнована, что не отвечала на приветствия и даже не почувствовала, что весь ее правый бок, до самого плеча, вымок от косых струй дождя, гонимого ветром.

VI. Хӗрарӑм чунӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Калчо килсе кӗчӗ, туяпа вӑл, хутаҫҫине хул пуҫҫи урлӑ янӑ.

Вошел Калчо с посохом в руке, с торбой, перекинутой через плечо.

XXXV. Хӗл каҫмалли вырӑнта // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫынсем тӑна кӗрсе ҫитрӗҫ, пӑшалӗсене хул хушшине тытрӗҫ те малалла сӗнкӗлтетрӗҫ.

Понемногу товарищи пришли в себя, взяли ружья под мышку и побрели дальше.

XXXIV. Ҫил-тӑман // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Боримечка ҫакӑнти вырӑна лайӑх пӗлет, вӑл пӑшалне хул пуҫҫинчен ҫакса малта пычӗ.

Боримечка, хорошо знавший эти места, шел впереди с ружьем на плече.

XXXIV. Ҫил-тӑман // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тӗрӗк хайхискер кмет хул пуҫҫинчен пусса ҫӳлелле улӑхрӗ.

Турок взобрался на плечи к старосте.

XXXII. Турӑ ҫӳлте, патша инҫетре // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ҫав маттур йӗкӗт ӑна ытамласа илнӗ те, путек ҫӗкленӗ пек, хул пуҫҫи ҫине хурсах хӑй килне ҫӗклесе кайнӑ.

— Схватил ее в охапку, негодник, да и потащил к себе домой на плече, как ягненка.

ХХХI. Алтӑнӑври улах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хул пуҫҫине ҫӗтӗк ҫанӑллӑ кивӗ сӑхман уртнӑ, кӗске шомполлӑ авалхи пистолетне, Спорт ятаганӗпе вӑрӑм чӑпӑклӑ чӗлӗмне пиҫиххинчен хӗстернӗ, ҫӗтӗк тӑвӑр шӑлаварпа, шӑлаварне пакӑлчак тӗлӗнче тӳмелемен, полицейскисен царвулине чӗнпе ҫыхкаласа сырнӑ.

На плечах у него был рваный кафтан с протертыми рукавами, за поясом — нечищеный старинный кремневый пистолет с коротким шомполом, сопотский ятаган и трубка; на ногах — узкие рваные шаровары с незастегнутой у щиколотки штаниной и полицейские царвули с ремнями.

XXIX. Канӑҫсӑр канӑҫ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Голос хӑй хул пуҫҫине темле эполет пекки ҫӗлесе хучӗ, урине йӑлтӑр-ялтӑр ботфорт тӑхӑнчӗ.

Голос нацепил себе на плечи что-то вроде эполет и натянул на ноги высокие блестящие ботфорты.

XVII. Спектакль // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тияккӑн картишпе малта пычӗ, хул айне вӑл тӗрлӗ тумтир ҫыххи те каҫхине кӑшт апатланмалли ҫӗкленӗ.

Дьякон с узлом под мышкой, в котором была одежда и ужин, первым прошел через спящий двор.

III. Мӑнастир // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Разметнов калинкке ҫине пырса уртӑнчӗ те пуҫне усрӗ, ҫурӑмӗ ҫинче кӑна хул калакӗсем чӗтренсе тӑчӗҫ: ватӑ Шалый, ҫатан ҫумне пырса, тайӑлса кайнӑ юман тӗкмене ним ӑнланмасӑр, урнӑ пек силлеме тытӑнчӗ, Демка Ушаков, айӑпа кӗнӗ шкул ачи пек, ампар стени ҫумне пырса ҫыпӑҫнӑ та ҫумӑрпа исленнӗ штукатурка тӑмне чӗрнипе тӑрмалать, пит ҫӑмартисем тӑрӑх юхса аннӑ куҫҫульне шӑлма та пӗлмест.

Размётнов стоял, навалившись грудью на калитку, свесив голову, и только крутые волны шевелили на его спине лопатки; старик Шалый, подойдя к плетню, в слепом, безрассудном бешенстве раскачивал покосившийся дубовый стоян; Демка Ушаков, почти вплотную прижавшись к стене амбара, как провинившийся школьник, ковырял ногтем обмытую дождями глину штукатурки и не вытирал катившихся по щекам слез.

XXIX сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

— Кирлӗ пулсан, ҫапса пӑрах ӑна! — терӗ вӑл хул пуҫҫи урлӑ Давыдова.

— Стукни его в случае чего! — кинул он через плечо Давыдову.

XXIX сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Нагульнов сулахай хул пуҫҫипе алӑка пӗтӗм вӑйран тӗкрӗ, Яков Лукича стена ҫумне сирпӗтсе ячӗ те алкумне сарлакан ярса пусрӗ.

С огромной силой Нагульнов толкнул левым плечом дверь, отбросил Якова Лукича к стенке и широко шагнул в сенцы.

XXIX сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

— Мана хул хушшинчен тыт-ха, атту ӳкетӗп эпӗ…

Поддержи меня под руку, а то я упаду…

XXVIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Карчӑк аллине ывӑлӗн хул пуҫҫийӗ ҫине хучӗ, ӑна вӑйсӑррӑн пусса пӗшкӗртрӗ, Андрей пуҫне уссан — унӑн шуралнӑ ҫӳҫӗнчен хытӑ ҫыпҫӑнакан пӗлтӗрхи куршанак чӑмаккине аран-аран туртса кӑларчӗ.

Старуха положила руку на плечо сына, слегка нажала на него, заставляя согнуться, а когда Андрей склонил голову — с трудом вытащила из его поседевшего чуба комок прошлогодних репьев, въедливых по цепкости.

XXVII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Половцев Островнов патне тачах пырса тӑчӗ, аллине ун хул пуҫҫи ҫине хучӗ, килӗшӳллӗн йӑл кулчӗ.

А Половцев подошел к Островнову вплотную, положил ему руку на плечо, примиряюще улыбнулся:

XXVI сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней