Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

пулман сăмах пирĕн базăра пур.
пулман (тĕпĕ: пулман) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Анчах мӑйкӑчсенчен усси сахал пулчӗ: качакасем, улталама хунӑ апата ҫисе ярса, мӑйкӑчне ҫыртса тататчӗҫ те унтан ним пулман пекех тӑратчӗҫ.

Но от этого мне было мало пользы: козы съедали приманку, а потом разрывали силки и преспокойно убегали на волю.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Вӑл кӗпесем пулман пулсан, мӗн тӑхӑнса ҫӳренӗ пулӑттӑм-ши, — пиҫсех кайӑттӑм.

Не знаю, что я делал бы без этого запаса рубах.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Эпӗ темиҫе хутчен карҫынкка тума тытӑнса пӑхрӑм, анчах тупса килнӗ хулӑсем пиҫӗ пулман пирки хуҫӑлса пӗтрӗҫ, манӑн карҫинкка пекки пулаймарӗ.

Много раз пытался я сплести себе корзину, но те прутья, которые мне удавалось достать, оказывались такими ломкими, что у меня ничего не выходило.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Манӑн ҫиппе йӗп те пулман.

Не было ни иголок, ни ниток.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Ҫул хӗрринчи хӗрес, ҫӑм лавӗсем, ирӗк ҫеҫенхир, вут тавра ларакан ҫынсен пурнӑҫӗ-шӑпи — ҫаксем хӑйсем тӗллӗн кӑна та мӗн тери юмахри пек илемлӗ, хӑрушӑ, ҫавӑнпа пулман япалан е юмахӑн арӑш-пирӗшӗ сисмесӗрех тӗксӗмленет, чӑн пурнӑҫпа варӑшса каять.

Крест у дороги, темные тюки, простор и судьба людей, собравшихся у костра, — всё это само по себе было так чудесно и страшно, что фантастичность небылицы или сказки бледнела и сливалась с жизнью.

VI // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Эсӗ юл кунтах, ним пулман пек пул, эп ҫав вӑхӑтра, тен, мӗн те пулин шухӑшласа кӑларӑп»…

Оставайся, говорю, и виду не подавай, а я тем временем, может, и придумаю что…»

VI // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Дымовӗ, ним пулман пекех, Егорушкӑна асӑрхама та пӑрахрӗ ӗнтӗ, Кирюха патнелле ишме пуҫларӗ те кӑшкӑрса ячӗ:

А Дымов, как ни в чем не бывало, уже не замечал Егорушки, а плыл к Кирюхе и кричал:

V // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Пӗр Соломон кӑна кӗтесре аллисене хӗреслетсе тытнӑ та, ним пулман пекех, йӗрӗнчӗклӗн кулкаласа тӑрать.

Один только Соломон, как ни в чем не бывало, стоял в углу, скрестив руки, и по-прежнему презрительно улыбался.

III // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Памаллаччӗ те сирӗн мана, эп каланӑ пек, хӑвӑрӑн ҫӑм миххисене — каялла каймаллаччӗ, эпӗ вара сире, хисепленӗрен юрӗ тесе, ҫуршар тенкӗ хаклӑрах пама та хирӗҫ пулман пулӑттӑм…

Отдали бы вы мне, как я говорил, вашу шерсть и ехали бы себе назад, а я б вам, так и быть уж, дал бы по полтиннику поверх своей цены, да и то только из уважения…

III // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Ӗмӗрне те манӑн нимӗнле хуйхӑ та пулман, халӗ, калӑпӑр, патша манран: «Мӗн кирлӗ сана? Мӗн памалла?» — тесе ыйтас пулсан, нимӗн те кирлӗ мар мана!

Отродясь у меня никакого горя не было и теперь ежели б, скажем, царь спросил: «Что тебе надобно? Чего хочешь?» — да ничего мне не надобно!

III // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Хура кураксем кӑна, ҫеҫенхирте пурӑнсах ватӑлнӑскерсем тата ҫеҫенхирти кунашкал пӑтӑрмахсене хӑнӑхнӑскерсем, курӑк ҫийӗн ним пулман чухнехи пекех лӑпкӑн, ӑна-кӑна уямасӑр вӗҫсе ҫӳрерӗҫ, хӑйсен хулӑн сӑмсипе хытса кайнӑ ҫӗре таккарӗҫ.

Одни только грачи, состарившиеся в степи и привыкшие к степным переполохам, покойно носились над травой или же равнодушно, ни на что не обращая внимания, долбили своими толстыми клювами черствую землю.

II // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Мӗн пӗчӗкренпех турӑ мана ӑнкару тата ӑнлану панӑ, ҫавӑнпа та эпӗ хӑшпӗрисем пек пулман, ирех, сан ҫулусенче чухнех, атте-аннене те, вӗрентекенӗмсене те тӑн-пуҫӑмпа тивӗҫтерсе лӑплану-киленӗҫ кӳнӗ.

С самого раннего возраста бог вложил в меня смысл и понятие, так что я не в пример прочим, будучи еще таким, как ты, утешал родителей и наставников своим разумением.

II // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

— Тӗрӗс мар, асӑнӑпӑр та: Кандова асӑнсах ҫапла калаҫӑпӑр, сан ӑна шанмасӑр тӑма сӑлтаву пулман тетӗп эпӗ… вӑл хӑйне йӗркесӗр тыткаланӑ тенӗ шухӑшу та ан пултӑр санӑн…

— Нет, именно память Кандова я и хочу очистить от твоих подозрений… ты не должен допускать и мысли, что он поступал подло…

XIV. Чун патӗнчи калаҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Анчах ҫаксем ним чухлӗ пулман пулсан та, пирӗн нимӗншӗн те ӳкӗнмелле мар…

Но если бы даже ничего этого не было, нам не в чем раскаиваться…

XIII. Малалли истори // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Чӑннипех пулӑшу-мӗн пулман унта, Тосун-бей кӗтӗвӗ пынӑ пулнӑ.

А на самом деле это шли орды Тосун-бея.

XIII. Малалли истори // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Юрать-ха, Димчо пупӑн ҫурчӗ аякра пулман, тухтӑр ҫавна асне илнӗ.

К счастью, доктор вспомнил, что недалеко дом попа Димчо.

XII. Пӗр пӑлханман хула историйӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хула тулашне тарса тухма хӑтлансан та усси пулман: пур ҫӗрте те хурал сыхласа тӑнӑ.

Попытаться бежать за город было тоже безрассудно: все выходы из него охранялись стражей.

XII. Пӗр пӑлханман хула историйӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ӗнер эп Бяла Черквара пулман.

— Я вчера не ходила в Бяла-Черкву.

VI. Хыпарҫӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Боримечка пулман пулсан…

А не будь Боримечки…

III. Ҫурҫӗрелле! // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ӑнӑҫман пӑлхавсем ҫинчен эпир историре пайтах пӗлетпӗр те, анчах вӗсем чапсӑрах пулман.

История дает нам примеры восстаний хоть и неудачных, но овеянных славой.

I. Вӑрансан // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней