Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

кӗнӗ (тĕпĕ: кӗр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ку вырӑнта чарӑнни маншӑн питӗ аван пулчӗ, мӗншӗн тесен вӗсем, ҫав пӗчӗк бухтӑна кӗнӗ пулсан, ман кил-ҫурт умӗнчех пулнӑ пулӗччӗҫ, — кам пӗлет! — мана крепоҫран хӑваласа кӑларса, пӗтӗм пурлӑхӑма ҫаратса пӗтернӗ пулӗччӗҫ.

Я был счастлив, что они высадились именно там, ибо, если бы они вошли в бухточку, они очутились бы, так сказать, у порога моего жилья и — кто знает! — может быть, выгнали бы меня из моей крепости и разграбили бы все, что там было.

Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Вӗсем ҫӗр хӑвӑлне хӗсӗнсе кӗнӗ имшер кун ҫути ӳкнине пула, ҫӑлтӑр евӗр ялтӑртатаҫҫӗ.

Они сверкали, как звезды, отражая слабый дневной свет, проникавший в пещеру снаружи и падавший прямо на них.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Тен, вӗсем хӑйсен киммипе тинӗсе тухнӑ та кунта тинӗс юхӑмӗ е ҫил хӑваланипе килсе кӗнӗ?

Может быть, они вышли в море на своей пироге и их пригнало сюда течением или ветром?

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Крепоҫе эпӗ те, яланхи пекех ҫӳллӗ пусма тӑрӑх хӑпарса, хӳме урлӑ каҫса кӗнӗ, те хайхи ҫӗр чавса тунӑ алӑк витӗр кӗнӗ, — нимӗн те астумастӑп; ҫавна тепӗр кунне те астуса илеймерӗм.

Я даже не мог вспомнить, перелез ли я через ограду по приставной лестнице, как всегда, или вошел через дверь, то есть через наружный ход, выкопанный мною в горе, я и на другой день не мог этого припомнить.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Ӑҫтан килсе кӗнӗ?

Как он сюда попал?

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Кунсӑр пуҫне тата ӳтпе кӗпе хушшине кӗнӗ сывлӑш ӳте сулхӑн парать.

Кроме того, меня охлаждало движение воздуха между рубашкой и телом.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Паллах, ку япаларан тӗлӗнмелли нимӗнех те ҫук, анчах мана аҫа-ҫиҫӗм мар, пуҫӑма ҫиҫӗмрен те хӑвӑрт килсе кӗнӗ шухӑш хӑратрӗ.

В этом, конечно, не было ничего необыкновенного, и меня испугала не столько самая молния, сколько одна мысль, которая быстрее молнии промелькнула у меня в уме.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Эпӗ кимӗ патнелле кайма тӑнӑччӗ, анчах унталла каяс тӳрӗ ҫула пӗр пӗчӗк бухта пӳлсе тӑрать: анлӑшӗпе вӑл ҫур миля пулать, тӑршшӗпе ҫырана чылаях шала касса кӗнӗ.

Я пошел было в том направлении, но оказалось, что прямой дорогой туда не пройдешь: в берег глубоко врезалась бухта, шириною в полмили, и преграждала путь.

Улттӑмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Малтанхи икӗ ҫул хушшинче пуҫтарса кӗнӗ тырпул хамӑра тӑранса пурӑнма та аран-аран ҫиткелесе пычӗ.

Первые два года мы оба еле могли прокормиться нашими урожаями.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Эпир кунта вӑрах тӑман пулӑттӑмӑр, тинӗс тулнӑ вӑхӑтра пирӗн карап ҫырмана та ишсе кӗнӗ пулӗччӗ, анчах сивӗ ҫил вӑйлӑрах та вӑйлӑрах вӗрме пуҫларӗ, тепӗр пилӗк кунтан вара ҫил ытла та вӑйланса кайрӗ.

Мы, впрочем, не простояли бы так долго и вошли бы в реку вместе с приливом, но ветер становился все свежее, а дней через пять задул изо всех сил.

Иккӗмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Марья урама чупса тухнӑ, анчах ачасем ҫывӑрни ҫинчен аса илнӗ те каялла чупса кӗнӗ, вара ачасемпе пӗрлех ҫунса кайнӑ…

Марья-то выскочила на улицу, да вспомнила, что дети в избе спят, побежала назад и сгорела с детками…

VI // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

«Пирӗн хушша е пирӗн ялсене пырса кӗнӗ ҫынсемпе тата хамӑрӑн ачасемпе-мӑнуксемпе чӑвашла калаҫмасӑр, эпир хамӑрӑн чӗлхене сутатпӑр», — терӗ вӑл.

«Не разговаривая на чувашском языке с людьми, оказавшимися среди нас или приехавшими в наши деревни, а также с нашими детьми и внуками, мы продаем наш язык», — говорит она.

Диагноз лартӑнчӗ, чӗрӗлмелле... // Аркадий Русаков. https://chuvash.org/blogs/comments/4954.html

Вӑл унӑн хӑйӑлти сассине, дирижер пек хӑтланнисене тата шыва кӗнӗ чухнехи шиклӗ сӑн-питне аса илчӗ те ӑна питӗ-питӗ шеллерӗ.

Он вспомнил его дирижирование, сиплый голос, робкий вид во время купанья и почувствовал к нему сильную жалость.

V // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Пӗр пилӗк минут та иртмерӗ, вӑл каллех аллине суллама тытӑнчӗ, унтан каҫхине асне килсе кӗнӗ венчетре юрламалли «Господи, помилуй» юррӑн илемӗ ҫинчен хӑйӗн юлташӗсене тӗплӗн ӑнлантарса пачӗ те, пушшине хул хушшине хӗстерсе, икӗ аллине те суллама тытӑнчӗ.

Не прошло и пяти минут, как он опять замахал рукой, потом, расписывая своим спутникам красоты венчального «Господи, помилуй», которое ночью пришло ему на память, взял кнут под мышку и замахал обеими руками.

IV // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Хӑнасене пӳрте илсе кӗнӗ май Мойсей Мойсеич пилӗкне авма, аллине ҫупкаласа илме, пӗршӗнме-пӗкӗрӗлме ҫаплах пӑрахмарӗ-ха, ҫаксене вӑл пӗтӗмпех питӗ тарават та хапӑл пулнине кӑтартмашкӑн тумалла тенипе турӗ.

Введя гостей в комнату, Мойсей Мойсеич продолжал изгибаться, всплескивать руками, пожиматься и радостно восклицать — всё это считал он нужным проделывать для того, чтобы казаться необыкновенно вежливым и любезным.

III // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Унӑн амӑшӗ, Ольга Ивановна, коллежски секретарӗн тӑлӑха юлнӑ арӑмӗ тата Кузьмичовӑн тӑван йӑмӑкӗ, вӗреннӗ ҫынсемпе ӑслӑ ҫынсен обществине юратаканскер, ҫӑм сутма каякан пиччӗшне йӑлӑна-йӑлӑнах Егорушкӑна хӑйпе пӗрле илсе гимназие вырнаҫтарса хӑварма ӳкӗте кӗртрӗ; халӗ ӗнтӗ ача акӑ, хӑй ӑҫта тата мӗн тума кайнине пач ӑнланмасӑр, ларкӑч ҫине Денискӑпа юнашар ларнӑ та, ӳксе юлас мар тесе, унӑн хулӗнчен тытса пырать, вӗреме кӗнӗ чейник хуппи пек сиккеле-сиккеле илет.

Его мамаша, Ольга Ивановна, вдова коллежского секретаря и родная сестра Кузьмичова, любившая образованных людей и благородное общество, умолила своего брата, ехавшего продавать шерсть, взять с собою Егорушку и отдать его в гимназию; и теперь мальчик, не понимая, куда и зачем он едет, сидел на облучке рядом с Дениской, держался за его локоть, чтоб не свалиться, и подпрыгивал, как чайник на конфорке.

I // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Енчен ак халь эпир алӑ сулса ларсан, хамӑр тытнӑ таса ӗмӗте суратпӑр пулсан, пӑлхаршӑн ҫапӑҫса тӑкнӑ юна та ҫӗршыва кӗллекен пушарсене мансан, пире мӑшкӑл пулнӑ пулӗччӗ, айӑпа кӗнӗ пулӑттӑмӑр.

А вот если мы теперь будем сидеть сложа руки, если мы станем оплевывать свой идеал, если забудем про кровь и пламя пожаров, в которых теперь гибнет Болгария, это будет позор и преступление.

XIII. Малалли истори // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тосун-бей ҫав тумтире хӑҫан, ӑҫта тӑхӑнмаллине те пӗлмен иккен, ҫак чаплӑскере мухтавлӑ уявсенче тӑхӑнмалли пуль тенӗ те, Бяла Черквана «парадпа» пырса кӗнӗ чух тӑхӑнса та янӑ.

Как выяснилось впоследствии, Тосун-бей, не имея понятия о назначении этого костюма, принял его за какое-то богатое одеяние для торжественных случаев и в этом парадном виде решил показаться в Бяла-Черкве.

VII. Марийка ӗҫӗ ӑнӑҫмарӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Кунта пӑлхав тапраннӑ пуль те, ӑна кӗрешӳре вӗлерчӗҫ пуль, е хӑй валли ӑҫта та пулин пытанмалли шыраса кӗнӗ пуль те, ӑна тупса вӗлернӗ пуль?

Быть может, тут началось восстание и он пал в бою; или он просто искал убежища, но его обнаружили и убили?

V. Ҫӑва // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пӗр чуллӑ сӑрт хӗррипе пӑрӑнса кӗнӗ чух Огнянов ҫырмана ӳкнӗ ачана асӑрхарӗ, юнланса пӗтнӗ ача, чупа-чупа халран кайнӑскер, хӑраса ӑсран каясса ҫитнӗ май, вӑл чӗрене хайӑрса кӑларас пек кӑшкӑрать.

Огибая один утес, Огнянов увидел маленького мальчика, упавшего в реку; обезумевший от страха, обессиленный бегом, окровавленный, он с душераздирающим криком взывал о помощи.

XXXVII. Икӗ юханшыв // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней