Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ӗҫетӗп (тĕпĕ: ӗҫ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ун сывлӑхӗшӗн ӗҫетӗп! — терӗ те янӑравлӑ сасӑпа Аксинья стакана шалт ҫеҫ ҫавӑрса хучӗ.

— За его здоровье выпью! — звонко сказала Аксинья и выпила стакан залпом.

VII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Эпӗ ӗҫетӗп пек сӗте, вӑл мана хулпуҫҫирен вӗҫкӗнле лӑпкаса тӑнинчен вуҫ те тӗлӗнместӗп пек.

Я будто бы пью и не удивляюсь тому, что русин фамильярно хлопает меня по плечу.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Эпӗ сайра хутра кӑна ӗҫетӗп.

— Я ее редко употребляю.

XI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Каллех ҫӳретӗп, туртатӑп, ирхи апат ҫинӗ чухне шур эрех те, хӗрлине те ӗҫетӗп, вара хам сисмесӗрех хамӑн ухмахла та киревсӗр пурнӑҫ ҫинчен манса каятӑп.

Опять хожу, курю, выпиваю за завтраком водки и вина и достигаю того, чего бессознательно желаю: не вижу глупости, подлости своего положения.

XX // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Эрехне, паллах, ӗҫетӗп», — шухӑшларӗ Ефим Чернявкин.

А водку я, конечно, выпью», — подумал Ефим Чернявкин .

III // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ӗҫетӗп ҫав, — тавӑрчӗ Оленин, вара ӑна темшӗн намӑс та мар пулса кайрӗ.

— Да, гуляю, — отвечал он, и ему отчего-то стыдно стало и неловко.

XXXIV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Ман ҫумма никам хутшӑнмасть пулсассӑн та, ӗлӗкхи вӑрҫӑсен савнӑҫӗшӗн, хаваслӑ та юнлӑ хаярлӑхшӑн ӗҫетӗп эпӗ пӗчченех!

Если даже никто не присоединится ко мне, я пью один за радость прежних войн, за веселую и кровавую жестокость!

XIV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Эпӗ ҫапах та ӗҫетӗп

Но к пью…

XIV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Мана вӑл эп ӗҫнӗшӗн юратма пӑрахрӗ… тепӗр тесен, пӗлместӗп, тен, вӑл юратма пӑрахнипеленех ӗҫетӗп те-и эпӗ.

Она разлюбила меня за то, что я пью… впрочем, я не знаю, может быть, я пью оттого, что она меня разлюбила.

V // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Е тата, калӑпӑр, округ сучӗ килет, приҫҫак тыттармалла; ытти пачӑшкӑсем пурте вӑтанаҫҫӗ, эпӗ вара судьясемпе те, прокурорпа та, адвокатсемпе те йӑлт хамӑр ҫынла: вӗреннӗ ҫын пулса калаҫатӑп вӗсемпе, чей те ӗҫетӗп, кулатӑп, мӗн пӗлменнине ыйтса пӗлетӗп…

Или вот тоже, когда приезжает окружной суд и нужно приводить к присяге; все прочие священники стесняются, а я с судьями, с прокурорами да с адвокатами запанибрата: по-ученому поговорю, чайку с ними попью, посмеюсь, расспрошу, чего не знаю…

VIII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Пурӑнатӑп лӑпкӑн кӑна матӑшкӑпа, апат ҫиетӗп, ӗҫетӗп, ҫывӑратӑп, ачасен ачисем ҫине пӑхса савӑнатӑп та турра кӗлтӑватӑп, урӑх мана кунран ытла нимӗн те кирлӗ мар.

Живу со своей попадьей потихоньку, кушаю, пью да сплю, на внучат радуюсь да богу молюсь, а больше мне ничего и не надо.

III // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

— Кай кунтан, е халех эпӗ сан юнна ӗҫетӗп! — хӑратса мӗкӗрчӗ Беспортев, йӑлтӑр-ялтӑр кинжалне туртса кӑларса.

— Слезай, или я напьюсь твоей крови! — свирепо заревел Беспортев, выхватив сверкающий кинжал.

XV. Маркон ҫӗнӗ кӗлли // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Эрехне ӑна эпӗ ӗҫетӗп, вӑл мана ӗҫмест…

Ведь это я пью вино, а не оно меня…

XV. Маркон ҫӗнӗ кӗлли // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Эпӗ чуста ҫӑрнӑ чух Кунтӑк ҫырла ҫиетӗп, Витре эрех ӗҫетӗп…»

Пока я тесто мешаю, — Винограда корзинку съедаю Да ведро вина выпиваю…»

ХХХI. Алтӑнӑври улах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Апла пулсан, эпӗ чурасен турришӗн — хӗҫ ҫивӗччишӗн ӗҫетӗп! — черккине ҫӗклерӗ Огнянов.

— Раз так, я пью за божество рабов — за меч! — провозгласил Огнянов, поднимая стакан.

XIV. Силистра-Йолу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Тӑванӑмсем, эпӗ Балкан арӑсланӗшнн ӗҫетӗп!

— Братья, пью за балканского льва!

XIV. Силистра-Йолу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хам сывлӑхшӑн ӗҫетӗп, — вара вӑл каллех рояль патне ларчӗ, юрлама пуҫларӗ:

Пью свое здоровье, — и она опять была за роялем и пела:

XXII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Эсир чей ӗҫмӗр-и? — куратӑр, эпӗ ӗҫетӗп».

Да вы не выкушаете чаю? — видите, я пью.

XVI // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Мишкӑпа Верочкӑна мӑшӑрлантарсан, эрех ӗҫме пӑрахатӑп, пӗрмаях ҫак эле ӗҫетӗп.

Когда Мишку с Верочкой окручу, водку брошу, все эту ель стану пить.

XVII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

— Тавтапуҫ сире; эпӗ килте ҫеҫ чей ӗҫетӗп.

— Благодарю вас; я пью чай только дома.

III // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней