Поиск

Шырав ĕçĕ:

ҫӗлӗк сăмах пирĕн базăра пур.

ҫӗлӗк (тĕпĕ: ҫӗлӗк) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Хыҫалта ҫӗлӗк хӳри — ӗнсе витти пекскер — усӑнса ҫӳретчӗ, вӑл манӑн мӑя хӗвелтен хӳтӗлетчӗ, ҫумӑр вӑхӑтӗнче ҫуха ӑшне шыв ямастчӗ.
Длинным, ниспадающим на спину назатыльник прикрывал мою шею от солнца, а во время дождя не давал воде попадать за ворот.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Пуҫа эпӗ шӗвӗр тӑрӑллӑ ҫӗлӗк тӑхӑнаттӑм.
На голове у меня высилась остроконечная бесформенная шапка.

Тиртен ҫӗленӗ ҫӗлӗк ытла та лайӑх пулчӗ, эпӗ ҫавӑн пек тиртен тата пиншакпа йӗм ҫӗлесе тӑхӑнма шухӑшларӑм.
Меховая шапка так хорошо удалась мне, что я решил соорудить себе из такого же материала полный костюм, то есть куртку и штаны.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Ку тирсенчен эпӗ пысӑк ҫӗлӗк ҫӗлерӗм, ҫумӑрпа ан пӑсӑлтӑр тесе ҫӑмне тулалла турӑм.
Из шкур я и сшил первым делом большую шапку мехом наружу, чтобы она не боялась дождя.

Хӗвел ҫинче ҫара пуҫӑн ҫӳреме те эпӗ хӑнӑхса ҫитеймерӗм; хӗвел ҫине ҫӗлӗк тӑхӑнмасӑр тухсанах, манӑн пуҫ ыратма тытӑнать.
Не мог я также привыкнуть ходить по солнцу с непокрытой головой; всякий раз, когда я выходил без шапки, у меня начинала болеть голова.

— Кам ҫапла ҫӗлӗк хывмасӑр апат ҫитӗр?
— Нешто можно в шапке есть?

V // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Мана укҫа та, ҫӗр те, сурӑх кӗтӗвӗсем те кирлӗ мар, лашапа ларса пынӑ чух ҫынсем хӑраса ҫӗлӗк хывни те маншӑн ниме те пӗлтермест.
Мне не нужны ни деньги, ни земля, ни овцы, и не нужно, чтоб меня боялись и снимали шапки, когда я еду.

III // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

— Ав сӑртра ҫӗлӗк пек ҫум курӑкӗ пур, — терӗ игумен, — ҫавӑнта тахҫан тӑм кӑларатчӗҫ.
— Видишь, вон там на обрыве бурьян, похожий на шапку, — сказал игумен, — около него когда-то копали глину.

XVI. Ҫӑва калаҫать // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Клеопатра халь упа полькине ташлама пӗлет, тухтӑра ҫӗлӗк пырса пама пултарать.
Клеопатра уже научилась плясать медвежью польку, прислуживать и подавать доктору шапку.

V. Каҫ тӑсӑлать-ха // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тилӗ тирӗнчен ҫӗлетнӗ ҫӗлӗк хуҫи пӗчӗк тутрипе ҫамкине тата тути хӗррисене шӑлса типӗтрӗ те сӑмахне малалла тӑсрӗ:
Хозяин лисьего треуха вытер платочком лоб и губы, продолжал:

9-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Юлашкинчен вӑта ҫӗрти ретре ларакан казак, тилӗ тирӗнчен ҫӗлетнӗ ҫӗлӗк тӑхӑннӑскер, тӑчӗ.
Наконец из средних рядов поднялся казак в лисьем треухе.

Манӑн ҫӳҫ-пуҫ чӑшӑлах вирелле тӑчӗ, ҫӗлӗк ҫӗкленет.
На мне ажник волос ворохнулся!

Вӑл ӗнси ҫине качака тирӗнчен ҫӗлетнӗ шупка ҫӗлӗк пусса лартнӑ, ҫине шинельтен пӑсса ҫӗлетнӗ сюртук лампассемлӗ казак шӑлаварӗ тӑхӑннӑ, шӑлавар вӗҫӗсене шурӑ ҫӑм чӑлха ӑшне пуҫтарса чикнӗ.
Он был в козьей серой папахе, сбитой на затылок, в куртке из шинельного сукна, в казачьих с лампасами шароварах, заправленных в белые шерстяные чулки.

2-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Пуҫне усса, тӗлӗрсе пыракан абхазец пирӗн тӗлтен лашине уттарса иртрӗ; пӗчӗк лаши, питӗ шӑнӑрлӑскер, хӑлхисене тӑратса, ҫаврака хура куҫӗпе пирӗн еннелле пӑхрӗ те — тулхӑрса илчӗ; ҫӑмламас ҫӗлӗк тӑхӑннӑ юланутҫи те пуҫне кӑртах ҫӗклесе пирӗн еннелле пӑхрӗ, унтан каллех пуҫне усрӗ.
Дремля, свесив голову на грудь, шагом проехал абхазец; маленькая лошадка, вся из сухожилий, прядая ушами, покосилась на нас круглым черным глазом — фыркнула, всадник сторожко взметнул башкой, в мохнатой меховой шапке, тоже взглянул в нашу сторону и снова опустил голову.

Этем ҫурални // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 156–165 стр.

Ҫӗлӗк пекех курӑнакан, нумайранпа тураман пирки кӗҫҫеленсе ларнӑ ҫӳҫе ун ҫине эрешменле сивлек сӑн тата ытларах ӳкерет.
На голове целая шапка давно уже нечесанных, путаных волос, что придает ему еще большую, паучью суровость.

Усал шухӑшлӑ ҫын // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 63–70 стр.

Шуйттан праҫнике хитреленнӗ пекех хитреччӗ, жупаннех ылтӑн ука тыттарса пӗтернӗ, учӗ урипе кӑшт тӑпӑртатса илсессенӗх — аяккинче ҫакӑнса пыракан хӗҫҫи ҫиҫӗм пек йӑлтӑртатать… хӗҫҫине пӗтӗмпех хаклӑ йышши чулсемпе эрешленӗ, ҫӗлӗк тӳпи — йӑм-кӑвак бархат, пӗлӗт татӑкӗ, тейӗн, чаплӑскерччӗ вӑл, ҫав ватӑ господарь!
Красив он был, как черт в праздник, жупан шит золотом, на боку сабля, как молния, сверкает, чуть конь ногой топнет, вся эта сабля в камнях драгоценных, и голубой бархат на шапке, точно неба кусок, — важный был господарь старый!

Макар Чудра // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 7–19 стр.

Участокра плащ-палатка пӗркеннӗ Андрей Иванӑчпа пуҫне — ҫӗлӗк ҫине — кӗрӗк тӑхӑннӑ Захар мучи курӑнчӗҫ.
На участке показались Андрей Иваныч, закутанный в плащ-палатку, и дед Захар в шапке и полушубке.

36-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Унтан вӑл хӑлхаллӑ ҫӗлӗк тӑхӑннӑ ачана аллинчен тытса хӑй хыҫҫӑн сӗтӗрчӗ.
И, схватив мальчика в ушанке за руку, потянула за собой.

6-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Эпӗ киле чупатӑп… — Вӑл хӑлхаллӑ ҫӗлӗк тӑхӑннӑ ача еннелле ҫаврӑнчӗ те: — Атя пирӗн пата!
— Я домой побегу… — И она обернулась к пареньку в ушанке: — Пойдем к нам!

Хӑлхаллӑ ҫӗлӗк тӑхӑннӑ ача хӑвӑрттӑн ура ҫине сиксе тӑчӗ, урисемпе тапса илчӗ.
Паренек в ушанке вскочил на ноги, притопнул сапогами.

Страницы:

Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сайт:

Статистика