Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ҫутатса (тĕпĕ: ҫутат) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ун кӗлетки аран ҫаврӑйкаланинченех вӑл хунарӗпе ҫутатса енчен енне пӑхкаланине сисме пулатчӗ.

По движению ею туловища можно было догадаться, что он поворачивается и водит фонарем во все стороны.

XXXII. Турӑ ҫӳлте, патша инҫетре // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Лайӑхрах ҫутатса тӑр-ха, эп ҫӳле хӑпарса пӑхам, — терӗ вӑл.

— Посвети-ка мне получше, я полезу наверх, — сказал он.

XXXII. Турӑ ҫӳлте, патша инҫетре // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Искусство пысӑк обществӑлла проблемӑсене хускатать, вӗсене ҫутатса парать пулсан ҫеҫ тулли кӗлеткеллӗ пулать, аталанса чечекленет, обществӑшӑн, халӑхшӑн усӑллӑ пулать, пурнӑҫа ӑнлантарса парать, ҫивӗч хӗҫ-пӑшал пулса тӑрать.

Помоги переводом

«Мӗн тумалла?» роман ҫинчен // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 485–495 с.

Катерина Васильевна ҫаплах хавхаланса пурӑнать, хавхаланни чакмасть унӑн, вӑл ӗнтӗ пӗрре те пӗтмест, ун кӑмӑлне лайӑхлатса, ҫутатса тӑрать.

Одушевление Катерины Васильевны продолжалось не ослабевая, а только переходя в постоянное, уж обычное настроение духа, бодрое и живое, светлое.

XV // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Унӑн пуҫӗпе шухӑшне хавхалану ҫутатса тӑрать, ҫутҫанталӑк ӑна хӑйӗн вӑрттӑнлӑхне каласа кӑтартать, истори ӑна хӑйӗн тӗп шухӑшне уҫса парать, ун юрринче вара пин-пин ҫулсен пурнӑҫӗ сӑнланса иртет.

Чело и мысль его озарены вдохновением, ему говорит свои тайны природа, ему раскрывает свой смысл история, и жизнь тысячелетий проносится в его песне рядом картин.

XVI // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Лампа, юлашки хут ялт! туса, пушанса юлнӑ пӳрте тата урайне алтнӑ шӑтӑка ҫутатса пӑхрӗ те, пӑшӑлтатса илсе, сӳнсе ларчӗ.

Ярко вспыхнувший огонек осветил опустевшую комнату и вырытую в ней яму, фитиль зашипел и тихонько погас.

Йӑлтӑр ҫутӑ // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 67–76 стр.

Ун ҫинелле пӗшкӗнтӗм те лампӑпа ҫутатса пӑхрӑм.

Нагнулся я к нему, присветил лампой.

IX сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Ҫаврӑннӑ май кӑшт тайӑлса, хӗвелтухӑҫнелле ӑнтӑлнӑ чух аялтан та, умӗнчен те ӑна хӗвел пайӑркисем ҫутатса илеҫҫӗ, Давыдова вара ӑмӑрт кайӑк ҫуначӗсен айӗнчен, пӗр ҫуталса, пӗр сӳнсе, шурӑ хӗлхем тӑкӑннӑн туйӑнать.

Когда он, слегка кренясь на разворотах, устремлялся на восток, солнечные лучи светили ему снизу и навстречу, и тогда Давыдову казалось, что по белесому подбою орлиных крыльев мечутся белые искры, то мгновенно вспыхивая, то угасая.

V сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Эпӗ Демид пирки кӑна ыйтӑва ҫутатса патӑм…

Я про Демида засветил вопрос…

21-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ҫырмара юхса выртакан шывра эсӗ тӗнчене ҫутатса ӗмӗрне ирттернӗ ҫӑлтӑрсем епле ӳксе суннине куратӑн.

В текучей речной воде ты увидишь, как падают отсветившие миру звезды.

19-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ансӑр тӑкӑрлӑкӑн икӗ енӗпе хуран тасалса ларакан садсем тӗлӗнче, вырӑнӗ-вырӑнӗпе ӳсекен тирек утравӗсем ҫийӗнче, питӗ ҫӳлте катӑлнӑ уйӑх ҫутатса тӑрать.

Над чернью садов, тянувшихся по обеим сторонам узкого проулка, над островами тополевых левад высоко стоял ущербленный месяц.

1-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ун аллинчи ҫатӑрласа тытнӑ факел ак халь йӑлкӑшса илес пек те, кӑвак тӗтӗме сирсе, йӗри-таврана хӗрӳллӗ те хаваслӑ ҫулӑмпа ҫутатса ярас пек туйӑнать.

Кажется — вот факел в крепко сжатых пальцах ярко вспыхнет, разгонит серый дым и щедро обольет все кругом горячим, радостным светом.

Сарӑ шуйттан хули // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 659–670 стр.

Шӑрпӑк ҫутӑлчӗ те, самантлӑха ачан шуранка питне ҫутатса ҫавӑнтах сӳнчӗ.

Вспыхнула спичка, маленький огонек на секунду осветил бледное детское лицо и погас.

Инкер-синкер // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 191–208 стр.

Хуралҫӑ, хӑйне ӑссӗн ҫилӗллӗн тем мӑкӑртатса, ҫунакан пирусӗпе ман пите ҫутатса илчӗ те, йӑплака ҫӗр ҫине аттисемпе йывӑррӑн пускаласа, аяккалла утса кайрӗ.

Сторож фыркнул в бороду, осветил мое лицо огнем папиросы и пошел прочь, тяжко топая сапогами по липкой земле.

Инкер-синкер // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 191–208 стр.

Вӑл кӑпӑш та кӗмӗл тӗслӗ, инҫетре-инҫетре кӑнтӑрӑн сенкер шевлипе пӗрлӗшсе кайнӑ та; ҫӑлтӑрсен ылтӑн тӗррине те хуплайман, ҫӳхе, хускалми ҫурхах пӗлӗтсен чӗнтӗрне тӗкӗр ҫинчи пек ҫутатса, тутлӑн-тутлӑн ҫывӑрать.

Мягкое и серебристое, оно слилось там с синим южным небом и крепко спит, отражая в себе прозрачную ткань перистых облаков, неподвижных и не скрывающих собою золотых узоров звезд.

Сокол ҫинчен хывнӑ юрӑ // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–74 стр.

— Кайрӑмӑр! — тесе кӑшкӑрнӑ та Данко, хӑй вырӑнне, мала тухса тӑнӑ, вара, ҫунса тӑракан чӗрине ҫӳле ҫӗклесе, унпа ҫынсем каяс ҫула ҫутатса, малалла утнӑ.

— Идем! — крикнул Данко и бросился вперед на свое место, высоко держа горящее сердце и освещая им путь людям.

III сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.

Каҫ ҫутӑ, уйӑх пӗтӗм ҫеҫенхире кӗмӗл тӗслӗн ҫутатса тӑрать, инҫетелле лайӑх курӑнать.

Ночь светлая, месяц серебром всю степь залил, и далеко все видно.

Макар Чудра // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 7–19 стр.

— Ӑна хамӑрӑн сарлака та мухтавлӑ ҫӗршывра шыраса тупмалла мар пек ӗнтӗ, анчах вӑл та ытти ҫӑлтӑрсемпе, пысӑккисемпе, пӗчӗкҫӗреххисемпе пӗрлех, этем чӗрине ҫутатса тӑрать.

— Затерялись они среди просторов родной земли и светят людям вместе с другими большими и малыми звездами.

39-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ольга кайран вак-тӗвексене манать, анчах ун асӗнче ҫав картина, сӑрсем ҫухалмаҫҫӗ, унӑн шухӑшӗсене ҫутатса тӑран ҫулӑм та сӳнмест.

После из памяти ее исчезали подробности, но никогда не сглаживался в восприимчивом уме рисунок, не пропадали краски и не потухал огонь, которым он освещал творимый ей космос.

VIII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Эсир вара пурнӑҫӑрта урӑх уяв пулмӗ, ҫав шупка ҫутӑ пайӑрки пурнӑҫа ҫутатса илӗ те, вара ӗмӗрлӗх каҫ пулӗ, тесе хӑранӑ…

А вы боялись, что не будет другого праздника в жизни, что этот бледный луч озарит жизнь и потом будет вечная ночь…

IV сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней