Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

шутлать (тĕпĕ: шутла) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эсӗ ӑна кай та сӑнаса тӑр: мӗнлерех пурӑнать йытӑ, мӗн шутлать вӑл, мӗнле чееленет, мӗнле тертленет, мӗнле савӑнать.

Ты вот поди-ка, понаблюдай-ка: как собака живет, что она думает, как хитрит, как страдает, как радуется.

XII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Хӑйне вӑл лашасемпе хӗрарӑмсене пӗлекенҫӗ, питӗ лайӑх ташӑҫӑ, ҫитменнине тата калама ҫук хӳхӗм те аристократлӑхӑн чи ҫӳллӗ тӳпине хӑпарса ҫитнӗн, анчах та, ҫирӗм тӑваттӑра кӑна иккенне пӑхмасӑр, ӗнтӗ пурӑнса курма та шанчӑкне ҫухатма ӗлкӗрнӗ ҫын евӗр шутлать, хӑйне ҫав тери пысӑка хурать.

Он был о себе высокого мнения, считая себя знатоком лошадей и женщин, прекрасным танцором и притом изящным, великосветским, но, несмотря на свои двадцать четыре года, уже пожившим и разочарованным человеком.

VIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Мӗн шутлать?

Что думает?

V // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

— Манран чее пултӑм тесе шутлать ӗнтӗ вӑл…

— Воображает, что он меня перехитрил…

XXIII. Эмел // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӑл хӑйне тӗл пулакан ҫынсене хавасланса сывлӑх сунчӗ; Павлаки Недеевпа шӑлан мӗнле лартса ӳстернӗ пирки те сӑмахларӗ, шӑлан ҫӑвӗ пӗлтӗр мӗн хака тӑнӑ та кӑҫал миҫе мӑскал юхтарса илме шутлать — ҫавӑн ҫинчен ыйта-ыйта пӗлчӗ; вак-тӗвек тавар лавккине кӗрсе черешня ҫырли туянчӗ, ҫапла ырӑ кӑмӑла кӗрсе килнелле таврӑнчӗ.

Приветливо, как никогда, здоровался он со встречными; разговорился с Павлаки Недевым о его розовых насаждениях; спросил, какая была цена на розовое масло в прошлом году и сколько мускалов рассчитывает он получить в этом; зашел в бакалейную лавчонку, купил черешен и в прекрасном расположении духа направился домой.

XXII. Философипе ҫерҫи мӑшӑрӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫак ҫынсем патӗнчерех пулсан тӗрӗксем хӗрхенӗҫ тесе шутлать ӗнтӗ кашни, ҫавӑнпа хӳтӗлӗх шыраҫҫӗ те.

Каждый рассчитывал, что возле этих людей, наиболее влиятельных среди турок, он скорей найдет защиту и будет пощажен вместе с ними.

XXI. Вилӗ кӗлли туни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ахальтен пултӑр-и ҫавӑ: ӑна пӗр-пӗр ӳсӗр ҫын иртӗхни теме ҫук, ӗнер те виҫӗм кун кӑна ун пек хӑтланма май ҫукчӗ, — паян ак ҫапла пулса тӑчӗ те, халӑх каҫса кайса кулать, ҫавӑн пек пулмалла тесех шутлать пуль вӑл…

Но — не случайно: дело было не только в чьей-то пьяной выходке, ведь еще вчера или третьего дня это было бы невозможно, а сегодня произошло — и весь народ хохочет и рукоплещет, словно видит нечто вполне естественное…

XV. Маркон ҫӗнӗ кӗлли // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Кам шӑхӑрма шутлать кунта? — кӑшкӑрса ыйтрӗ ҫав парта хушшинчех ларакан тепӗр ҫын.

— Кто это собирается свистеть? — крикнул человек, сидевший за той же партой.

XVII. Спектакль // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Рахметов хӑйӗн пурнӑҫӗн кашни утӑмне халӑхшӑн кӗрешес ӗҫе пӑхӑнтарать, ҫавна вӑл чи пысӑк тивӗҫ тесе шутлать, Вӑл профессионал-революционер пулса уҫҫӑн ӗҫленипе кӑна ҫырлахмасть, вӑрттӑн ӗҫлеме тытӑнать, вырӑссен ытти революционерӗсемпе, урӑх ҫӗршывсен революционерӗсемпе ҫыхӑну тытма пуҫлать.

Помоги переводом

«Мӗн тумалла?» роман ҫинчен // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 485–495 с.

Ашшӗ вилсен, Чарльзӑн Российӑна таврӑнас килет, мӗншӗн тесен, Тамбов кӗпӗрнинчи ялта ҫуралса, унта ҫирӗме ҫити пурӑннӑскер, хӑйне вӑл вырӑс ҫынни тесе шутлать.

Когда отец умер, Чарльз захотел возвратиться в Россию, потому что, родившись и прожив до двадцати лет в деревне Тамбовской губернии, чувствовал себя русским.

X // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Чирлӗ ҫынна питӗ тимлӗ те тӗплӗ пӑхса тухрӑм, халӗ ӗнтӗ Карл Федорыч ку иртсе каймалли чир мар, тенипе пӗтӗмпех килӗшетӗп, тенӗ Кирсанов; ҫав чир ҫынна питӗ асаплантарать иккен; чирлӗ ҫын пурӑнса ирттерекен кашни сехет — кирлӗ мар ҫӗртенех асапланни-мӗн; ҫавӑнпа та Кирсанов ҫапла шутлать: консилиумӑн, ҫак чирлӗ хӗре морфи памалла та асапӗсене ирттерсе ямалла, ҫав ыйхӑран вара вӑл ан вӑрантӑр, тесе йышӑнмалла.

Кирсанов сказал, что он очень внимательно исследовал больную и совершенно согласен с Карлом Федорычем, что болезнь неизлечима; а агония в этой болезни — мучительна; да и вообще каждый лишний час, проживаемый больною, — лишний час страдания; поэтому он считает обязанностью консилиума составить определение, что, по человеколюбию, следует прекратить страдания больной приемом морфия, от которого она уж не проснулась бы.

VI // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Анчах вӑл пур япалана та пӗлнипе, ӑнланнипе мухтанать, хӑйне нихҫан та йӑнӑшман ҫын тесе шутлать, хӑй сӑмахӗ ҫине ҫирӗп тӑрать, ӳпрем, сӑмахпа тӑна кӗртме пулать ӗнтӗ ӑна, анчах час мар.

Но он горд своею опытностью, считает себя неошибающимся, он тверд и упрям; урезонить его словами можно, без сомнения, но не скоро.

V // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Чирне тупмалла-ҫке-ха; пӑхса тӑракан ҫапла шутлать: atrofia nervorum «нервсен питанийӗ пӗтни»; тӗнчере ҫакӑн пек чир пулнипе пулманнине эпӗ пӗлместӗп, пурах пулсан вара ҫынна ун пек чиртен юсама май ҫукки маншӑн паллах.

Надобно же отыскать болезнь; пользовавший врач придумал atrophia nervorum, «прекращение питания нервов»; бывает ли на свете такая болезнь или нет, мне неизвестно, но если бывает, то уж и я понимаю, что она должна быть неизлечима.

III // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Вӑл ман ҫинчен: эпӗ ӑна хам ытлашши хисеплесе пурӑннипе тӑвӑрланатӑп, тесе шутлать, — ку пит тӗрӗсех те мар вӑл.

Он думает, что вид его тяготил меня чрезмерным бременем признательности, — это не совсем так.

II // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Сахалтарах вӗреннӗ ҫынсем вара ӑна-кӑна пӑхса тӑмаҫҫӗ: сирӗн уйрӑм пӳлӗм пур-тӑк — унта кашниех сӗкӗнет, темскер сӑнас е сирӗн ҫумма ҫулӑхас тесе мар, ҫук, ахалех, ҫак япалапа сире кансӗрлеме пултарнине чухламаннипе ҫеҫ; вӑл хӑй сирӗншӗн кирлӗ мар, курас килмен этем пулсан ҫеҫ эсир вӑл пӗр кӗтмен-туман ҫӗртен хӑвӑр ума килсе тухнине кӑмӑлламан пулӑттӑмӑр, тесе шутлать; вӑл, ҫын ӑна юп курать пулсан та, хӑй ҫав ҫынна йӑлӑхтарса ҫитерессине, ӑна кансӗрлессине пӗлмест, ӑнланмасть.

Люди неразвитые не смотрят ни на то, ни на другое: если у вас и есть особая комната, в нее лезет каждый, не из желания подсмотреть или быть навязчивым, нет, просто потому, что не имеет предположения, что это может беспокоить вас; он думает, что лишь в том случае, когда бы он был вообще противен вам, вы могли бы не желать увидеть его вдруг ни с того ни с сего явившимся у вас под носом; он не понимает, что может надоедать, может мешать человеку, хотя бы и расположенному к нему.

I // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Ку вӑл теори чӗлхи ҫинчен ахаль чӗлхе ҫине куҫарсассӑн ҫапла, анчах Кирсанов хисеплекен теори ырӑ кӑмӑллӑх евӗр чечен сӑмахсене икӗ тӗрлӗ ӑнланма пулать е пачах та ӑнланмалла мар тесе шутлать, ҫавӑнпа Кирсанов хӑйӗн сӑмахӗсемпе ҫапла каланӑ пулӗччӗ: «Кашни ҫынах эгоист, эпӗ те эгоист; халӗ ӗнтӗ ыйту тухса тӑрать: мӗн усӑллӑрах маншӑн, унран пӑрӑнни-и, юлни-и?

Это в переводе с теоретического языка на обыкновенный; а теория, которой держался Кирсанов, считает такие пышные слова, как благородство, двусмысленными, темными, и Кирсанов по своей терминологии выразился бы так: «Всякий человек эгоист, я тоже; теперь спрашивается: что для меня выгоднее: удалиться или оставаться?

XVII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Ҫав ӗҫсене тунӑ хушӑра вӑл ачасемпе пакӑлтатса ларать; ҫавӑнтах темиҫе хӗр темӗн те пӗр ҫинчен пыракан калаҫӑва хутшӑнаҫҫӗ, — арабсен «Пин те пӗр каҫ» ятлӑ юмахӗсем лайӑххи ҫинчен те (вӗсенчен нумайӑшне Кирсанов каласа кӑтартнӑ ӗнтӗ), Индире питӗ юратакан шурӑ слонсем ҫинчен те калаҫаҫҫӗ вӗсем (пирӗн патӑрта нумайӑшӗ шурӑ кушаксене юратнӑ пек, слонсене Индире питӗ юратаҫҫӗ); хӗрсенчен ҫурри: ку вӑл япалана ӑнланманни, — тесе шутлать; шурӑ слонсем, кушаксем, лашасем — пурте вӗсем альбиноссем, чирлӗ йӑх, куҫӗсенчен пӑхсанах вӗсем тӗрлӗ тӗслӗ кушаксем чухлӗ сывӑ пулманни курӑнать; ыттисем шурӑ кушаксенех мухтаҫҫӗ.

А между этих дел он сидит, болтает с детьми; тут же несколько девушек участвуют в этом разговоре обо всем на свете — и о том, как хороши арабские сказки «Тысяча и одна ночь», из которых он много уже рассказал, и о белых слонах, которых так уважают в Индии, как у нас многие любят белых кошек: половина компании находит, что это безвкусие, — белые слоны, кошки, лошади — все это альбиносы, болезненная порода, по глазам у них видно, что они не имеют такого отличного здоровья, как цветные; другая половина компании отстаивает белых кошек.

XVI // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Час таврӑнаймарӑм-ҫке паян, — шутлать И стрелок.

что я сегодня так поздно, — размышлял И.

III // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 90–106 стр.

Мӗн тума шутлать вӑл? — Гуань Инь-си калаҫӑвне татсах ыйтрӗ секретарь.

Зачем? — перебил писарь Гуаньинь Си.

Застава хыҫне // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 75–89 стр.

Вулакан арҫын кун пек ҫӑмӑл асӑрхаттарусемпе ҫеҫ ҫырлахмасть, — арҫын вӑл мӗн ҫуралнӑранпах лайӑхрах шухӑшлама пултарать, тата унӑн шухӑшлас пултарулӑхӗ те хӗрарӑм пултарулӑхӗнчен вӑйлӑрах аталаннӑ; вӑл ҫапла калать, — вулакан хӗрарӑм та ҫаплах шухӑшлать пулас, анчах вӑл калама кирлӗ мар тесе шутлать, ҫавӑнпа та манӑн унпа тавлашма сӑлтав ҫук, — вулакан арҫын калать: «Пӗлетӗп эпӗ, ку перӗннӗ ҫын текенскер перӗнсе вилмен», тет.

Читатель не ограничивается такими легкими заключениями, — ведь у мужчины мыслительная способность и от природы сильнее, да и развита гораздо больше, чем у женщины; он говорит, — читательница тоже, вероятно, думает это, но не считает нужным говорить, и потому я не имею основания спорить с нею, — читатель говорит: «Я знаю, что этот застрелившийся господин не застрелился».

III. Умсӑмаx // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней