Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

урӑхран сăмах пирĕн базăра пур.
урӑхран (тĕпĕ: урӑхран) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Урӑхран турӑ ан кӑтарттӑр, ан пӳртӗр… — нӗшӗкле-нӗшӗкле кала пуҫларӗ Лукерья, питҫӑмартисене таса мар пир саппун аркипе шӑлкаласа.

Не дай и не приведи… — начала причитать Лукерья, вытирая щеки грязной холстинной завеской.

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хырӑмсарлӑхсене хытарчӗҫ те каллех юханшыв хӗррине кайрӗҫ, флягӑсене шыв тултарчӗҫ, ӗҫрӗҫ, ахӑртнех кашнийӗ тата: «Ҫакнашкал ача куҫҫулӗ пек тӑрӑ шыва урӑхран те ӗҫсе пулӗ-ха, те ҫук та-и…» — тесе шухӑшларӗ-тӑр.

Затягивали подпруги и опять шли к ручью, наполняли фляжки, пили, и, небось, каждый думал: «То ли придется еще попить такой воды — светлой, как детская слеза, то ли нет…»

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Урӑхран фельдмаршал героя курайман.

Больше героя фельдмаршал не видел.

Шуйттан кӗперӗ // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Хресченсем тӗрлӗрен чирсемпе чирлесе вилни ҫинчен те, пурин ҫурчӗсем те ҫурт пек марри ҫинчен те, ачасем хутла вӗренмесӗр ӳсни ҫинчен те, хӑйсем те асап-нуша курса пурӑнни, урӑхран хуҫасен мӑшкӑлне тӳсме, улпутсемпе хуҫасем пуяссишӗн пилӗке авса ӗҫлеме тӳсӗм ҫукки ҫинчен те.

И про то, как мрут крестьяне от разных болезней, и что избы у всех не избы, а бог знает что, и что дети растут не учены, и что сами мучены-перемучены и нет уже больше сил терпеть измывательства и гнуть мужицкие спины ради бар и господской прихоти.

Улпутсем патӗнче кам мӗнле пурӑнать // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

— Ун шӑрши те ан пултӑр кунта урӑхран!

— Чтоб духу его тут не было!

Коньки // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Урӑхран евитлеме пыракансем пулман.

Больше жалобщиков не нашлось.

Ҫӗр улпучӗ // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Урӑхран мӗншӗн вӑрҫтӑр вӑл мана?

А так особо какая ругань может быть со мной?

XI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ҫав самантрах Сарафов, тухса уҫас вырӑнне алӑкне хӑй хыҫҫӑн тата хытӑрах шартлаттарса хупнӑ та, Соколов урӑхран пӗр сас-чӳ те илтмен.

И в тот же миг он услышал, как Сарафов, вместо того чтобы пойти открыть ворота, захлопнул за собой дверь; никаких других звуков беглец больше не услышал.

XII. Пӗр пӑлханман хула историйӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Бойчоран! — хавасланса ӳкрӗ те кӑкӑрне хӗссе урӑхран сӑмах чӗнмесӗр тӑчӗ вӑл.

— От Бойчо! — воскликнула она и, схватившись за грудь, замерла.

IX. Пулӑшаканни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Йытӑ вӗрсе яни Огнянова таҫтан сылтӑм енчен ҫывӑхранах илтӗнсе кайрӗ, урӑхран тата илтӗнмерӗ те.

Лай, услышанный Огняновым, раздался неподалеку, где-то вправо, но больше не повторился.

III. Ҫурҫӗрелле! // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Бойчо ҫаплах ӑна ылханса ҫӗре кӗрес пулсан, Рада урӑхран пӗр кун та пурӑнас ҫук.

Она чувствовала, что не сможет остаться жить, если Бойчо унесет свое презрение в могилу,

XXXVI. Рада // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Чи малтанхи тупӑ персе янӑ хыҫҫӑн хула халӑхне урӑхран систерме манса та кайрӗҫ.

Добавим, что, когда первая пушка уже выпалила, об этом позабыли оповестить население города.

XXVI. Зли-долӑ патӗнчи батарейӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пирӗн хушшӑмӑрта урӑхран сӑмах та пулма пултараймасть.

Между нами нет больше ничего общего.

XXIV. Аслати умӗнхи тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Рада урӑхран пӗр сӑмах та калаймарӗ, йӗрсе ячӗ.

Она не могла вымолвить ни слова больше и разрыдалась.

XXIV. Аслати умӗнхи тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Эс каллех мана пӑрахса кайсан, сана урӑхран ӗмӗрне те курас ҫук пек туйӑнать мана, яланлӑхах ҫухататӑп пуль! — терӗ те Рада, куҫҫулӗ сӑрхӑнса тухрӗ.

Мне кажется, что, если ты меня снова покинешь, никогда больше мне не увидеть тебя, ты навеки будешь для меня потерян! — промолвила Рада, и в глазах ее блеснули слезы.

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ярса пуҫмассерен унӑн ҫӗре тӑсӑлса выртасси килчӗ, выртсан вара урӑхран тӑман та пулӗччӗ.

С каждым шагом ему все больше хотелось повалиться на землю и уже не вставать.

II. Тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӑл мӗн юрланине калама та хӗн: вӑл урӑхран шкула ҫӳремелле марри, шыва кӗмелли, ҫырла-кӑмпа пухмалли тата ытти ҫӗрте пӗр тӗслӗ ҫуллахи савӑнӑҫсем ҫитни ҫинчен, пӗлме ҫук, ешӗл ҫеремпе ҫаруран утма, уй-хирпе ҫарана сӑнаса пыма, хурт-кӑпшанкӑсем сӗрленине итлеме ҫав тери лайӑххи ҫинчен юрлать-и тен.

Трудно сказать, что это была за песня: может быть, о том, что не надо больше ходить в школу, что впереди лето с купанием, ягодами, грибами и другими радостями, или просто о том, как приятно шагать босыми ногами по траве, видеть поле, луг, слушать, как гудят пчелы.

15-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫапла, юратнӑ Андрейӑм, вуникӗ ҫул иртсе кайрӗ: манӑн вара урӑхран вӑранас килмерӗ.

Итак, двенадцать лет, милый мой Андрей, прошло: не хотелось уж мне просыпаться больше.

IV сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Вӑл ирӗксӗрех класра тӳрӗ ларнӑ, учительсем мӗн каланине итленӗ, мӗншӗн тесен унта урӑхран ним тума та юраман, ҫавӑнпа та аран-аран, тар юхтарса, ассӑн сывласа, хӑйне панӑ уроксене вӗреннӗ.

Он по необходимости сидел в классе прямо, слушал, что говорили учителя, потому что другого ничего делать было нельзя, и с трудом, с потом, со вздохами выучивал задаваемые ему уроки.

VI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Алексеев та урӑхран шарламарӗ, тем ҫинчен шухӑшларӗ.

Алексеев замолчал и тоже о чем-то размышлял.

II сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней