Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

урӑхран сăмах пирĕн базăра пур.
урӑхран (тĕпĕ: урӑхран) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ҫук, ҫук, урӑхран карт илме пултараймасть вӑл! — иккӗн-виҫҫӗн кӑшкӑрашрӗҫ хыҫалтан.

— Да-да, больше ему нельзя будет брать карту! — враз закричали несколько голосов.

II. Ял мыскарисем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кӑкӑрӗнчи чӗри те ӗмӗрхи вырӑнӗнчен тапранса, тулса, сарӑлса ҫӳлелле хӑпарнӑн туйӑнчӗ; хӑпарчӗ-хӑпарчӗ те вӑл, урӑхран шалта шӑнӑҫса тӑрас ҫук пек, хӑвӑрт-хӑвӑрт тапса сикме тытанчӗ.

Сердце его, казалось, сорвалось со своего насиженного места и растеклось по всему телу, того гляди вырвется наружу.

I. Текерлӗк канӑҫне ҫухатнӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Урӑхран сӑмах чӗнмесӗр тухса утрӗ.

Не сказав больше ни слова, ушел.

I. Текерлӗк канӑҫне ҫухатнӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Илтессе илтсен те, Тухтара Кантюк сӑмахӗ йӑпатмарӗ, вӑл, тем каласшӑн пулса, куҫне мӑч-мӑч хупкаласа уҫрӗ, урӑхран сӑмах илтменнипе пуҫне ӳпнелле туса выртрӗ.

Тухтар, разумеется, слышал слова Кандюка, но они его мало утешили, он попытался что-то сказать, но, похлопав воспаленными красными веками, так и не издал ни звука, уткнулся головой в дно тарантаса.

XXXI. Йӗпетнӗ ҫул // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кӗҫтенюка вӑл: «Хамӑр хушӑри тахҫанхи вӗчӗлӗхе манӑпӑр ӗнтӗ, — терӗ, — ман асаттепе сан аҫу хушшинчи хирӗҫӗве урӑхран асӑнар мар, — терӗ, — ӳлӗмрен урӑх тавлашасси пулмӗ», — терӗ.

Уговорить Кестенюка дня на три оставить стадо и вернуться в Утламыш: «Давай забудем все ссоры меж нами и не станем их больше поминать. А впредь будем жить в мире и согласии», — увещевал Нямась пастуха.

XXX. Ҫураҫу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Урӑхран ҫак пӗчек ҫурт енне, ҫав Анаткас вӗҫне ҫаврӑнса пӑхмашкӑн та хӑрарӗ вӑл.

Вот он уже на задах.

XXVIII. Таптанми йӗр // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вӑл ҫапла сывланинченех Шерпике урӑхран Шерккей хӗрӗ пирки сӑмах хускатма кирлӗ маррине тавҫӑрчӗ.

По тягостному вздоху Шербиге тотчас сообразила, что про это больше не надо заводить разговора.

XXVIII. Таптанми йӗр // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шерккей ӑна кӑшт тутанса пӑхрӗ те урӑхран, сӗвӗрӗлтерес марччӗ тесе, пичкине пӑхма та хӑрать.

Шерккей как снял с него разок пробу, так больше и не открывал бочку, чтоб не выдохлось.

XXVIII. Таптанми йӗр // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Анчах Тухтар урӑхран ырӑ та хаяр та чӗнмерӗ, ик аллипе ҫиллессӗн чӑмӑртаса, ял еннелле хӑвӑрт ута пуҫларӗ.

Но парень, не сказав ни да, ни нет, резко повернул от костра и со сжатыми до ломоты в пальцах кулаками зашагал к деревне.

XXVII. Шӑпа // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Унтан ҫав кӑшкӑрнӑ сасӑ Ҫӗнӗ Ырӑ ҫырми патӗнчех таҫталла кӗрсе ҫухалчӗ, урӑхран илтӗнми пулчӗ.

Шерккей прислушался — мученический вой слабо донесся в последний раз и пропал…

XXVI. Пӳкле вилӗм // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

«Урӑхран Уттяна яшка пӗҫерттерместӗп, ӳлӗм хам пӗҫерӗп», — терӗ Шерккей.

Уттю Шерккей больше к котлу решил не подпускать, а варить самому.

XXIV. Ашшӗпе хӗрӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тӗсӳ ан курӑнтӑр урӑхран!

И чтоб духу твоего здесь больше не было!

XVII. Тунсӑхланӑ ҫуртра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫук, урӑхран вӑл хӑй тӗллӗн вӗсем патне пырса кӗмест.

Нет, конечно, он больше не зайдет к ним в дом без приглашения.

XVII. Тунсӑхланӑ ҫуртра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫулӗ йывӑртарах килсен те, урӑхран кивӗ пӳртпе пурӑнма юрамасть, ҫӗннине лартма шухӑш тытать.

Хоть год выдался не из легких, но и жить в старом доме стало совсем невозможно — надо ставить новый.

XVI. Пӗртӑвансем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тухтар килӗнче ҫикелерӗм тесен, урӑхран ӑна ларма хистемерӗҫ.

Но Тухтар отказался — поел дома, больше не стали настаивать.

XII. Кӗтмен пӑтӑрмах // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кӑмӑлсӑрланнӑ Сайте урӑхран ырӑ та, хаяр та чӗнмерӗ.

Расстроенная, Сайде больше не сказала мужу ни худого, ни доброго слова.

XI. «Шерккейӗн те ӑс ҫук мар» // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Урӑхран вӑл лупасайне каймарӗ, урама тухрӗ.

И пошел не по навес, а вышел из дома.

VII. «Ҫинҫе шывӗ сивӗ мар» // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пусса темиҫе кун хушши тасатрӗҫ пулсан та, халӑх урӑхран ҫавӑнта шыв асма ҫӳреми пулчӗ.

И, как ни чистили колодец, народ перестал-таки брать воду из него.

V. Хисеп йыхравӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Анчах лайӑх япалана ман хамӑн та ӗмӗрте пӗрре тӑхӑнса курас килет-ҫке, урӑхран, шет, нихҫан та ҫийӗме йӗркеллӗ тум ҫакса пулмӗ.

А отчего тогда не хотите, чтоб я хорошую вещь хоть раз в жизни сам поносил, а ну как больше и не выпадет такого случая?

V. Хисеп йыхравӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Урӑхран эпӗ Джима йӗкӗлтемерӗм, вӑл аплах кӳренессине пӗлнӗ пулсан, ун чухне те унӑн пуҫне минретместӗмччӗ.

Больше я его не разыгрывал, да и на этот раз не стал бы морочить ему голову, если бы знал, что он так обидится.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней