Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

никампа (тĕпĕ: никам) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Мӗн вӑл никампа та ҫӳремест-и?

Что она ни с кем не гуляет?

VII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Ерошка мучи — питех те кервен пӳллӗ казак: унӑн сарлака сухалӗ кӑн-кӑвак, хулпуҫҫисемпе кӑкӑрӗ ҫав тери сарлака; вӑрманта, ӑна никампа та танлаштарма ҫук ҫӗрте, вӑл лутра пек туйӑннӑ, мӗншӗн тесен унӑн вӑйлӑ пӗвӗн пайӗсем пӗр-пӗринпе килӗшӳллӗ, ҫав тери виҫеллӗ пулнӑ.

Дядя Ерошка был огромного роста казак, с седою как лунь широкою бородой и такими широкими плечами и грудью, что в лесу, где не с кем было сравнить его, он казался невысоким: так соразмерны были все его сильные члены.

VI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Хӑйне вӑл юриех евӗклӗн тыткалать, анчах кӗҫӗн офицерсемпе питӗ официаллӑ, никампа туслӑ мар, службӑри хӑй вырӑнӗ тӗлӗшпе калама ҫук пысӑк шутлӑ.

Он держал себя преувеличенно-вежливо, но строго-официально с младшими офицерами, ни с кем не дружил и был высокого мнения о своем служебном положении.

VII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Эпӗ тӑр-пӗччен, никампа пӗр сӑмах хушмасӑр пурӑннӑскер, халӗ ӗнтӗ пӗтӗм иртнӗ вӑхӑтшӑн калаҫса савӑнма пултартӑм.

И я мог теперь с избытком вознаградить себя за долгие годы вынужденного молчания.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

5 Манӑн никампа та пӗр сӑмах калаҫма ҫук, мана хавхалантаракан та, кӑмӑлӑма пусарма пулӑшакан та ҫук.

5 Мне не с кем перемолвиться словом, некому ободрить и утешить меня.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Анчах тарма май пулмарӗ: эпӗ пӗчченехчӗ, вӑйсӑрланнӑччӗ, ман пек тыткӑнра пурӑнакансем хушшинче пӗр акӑлчан та ҫукчӗ, ҫавӑнпа эпӗ тарас пирки никампа та шанчӑклӑ калаҫса пӑхма пултараймарӑм.

Но бежать было невозможно: я был одинок и бессилен, среди пленников не было ни одного англичанина, которому я мог бы довериться.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Никампа канашласа тӑма та ҫук!

И посоветоваться не с кем.

X. Юрату вӑл — паттӑрлӑх // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хула хӗрринчи хӑй ялан чарӑнакан ҫурта кӗрсенех ӑна Бяла Черкваран пынӑ ҫырӑва тыттарчӗҫ, вара вӑл урӑх никампа курнӑҫмасӑр хӑвӑртрах Рада патне ҫитме васкарӗ.

Но как только Огнянов зашел в тот дом на окраине города, где обычно останавливался, ему передали письмо из Бяла-Черквы, и он, ни с кем больше не повидавшись, поспешил к Раде.

XXIV. Аслати умӗнхи тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫак каччӑ ахӑрнех темле шухӑша пула канӑҫа пӗлмест пуль, ыттисенчен никампа калаҫса пӑхмасӑр шухӑшне пытарса тӑнӑн туйӑнать.

Этот юноша, очевидно, таил в душе какие-то неотвязные думы и неизбывные горести, которыми не мог делиться с другими людьми.

II. Соколов тухтӑрӑн чирлӗ ҫыннисем // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Иккӗшӗ те хӑйсен кӑкӑрӗпе, никам пулӑшмасӑр, никампа та паллашмасӑр хӑйсем валли ҫул уҫса пынӑ.

Оба грудью, без связей, без знакомств пролагали себе дорогу.

VIII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Хӑйне сӑпайлӑ тыткалать, ҫӗнӗрен никампа та паллашмасть, халлӗхе ун патне паллакансем те кӗрсе тухмаҫҫӗ.

Ведет себя скромно, никаких новых знакомств не заводит, и никто из старых знакомых пока ее не навещает.

XX сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Хам пурнӑҫра эпӗ никампа та алла-алӑн тытӑнса утман, станицӑра ҫамрӑксем унашкал ҫӳренине вара час-часах курнӑ: е каччи хӗрӗн аллинчен туртать, е хӗрӗ каччине.

В жизни я ни с кем под ручку не ходил, а в станице часто видал, как молодые таким манером ходят: то он ее под руку тянет, то она его.

XIX сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Килсӗр йытӑ пек выҫӑ, кичемлӗхе пӗр хут та пулин никампа калаҫса сирме ҫук…

И голодный, как кобель бездомный, и от скуки поговорить, ну, разу не с кем…

XIX сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Никампа ӗҫлеме ҫук.

— Опять же не с кем работать.

XIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Мӗн пулчӗ? — Давыдов, нимӗн ӑнланмасӑр, йӗрки йӗркипе ларакан ҫынсем ҫине пӑхса ҫаврӑнчӗ, никампа та куҫпа-куҫ тӗл пулайман пирки, Нагульнов енне ҫаврӑнчӗ.

В чем дело? — Давыдов, недоумевая, оглядел ряды сидевших людей и, не встретившись ни с кем глазами, перевел взгляд на Нагульнова.

4-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Никампа та вӑл калаҫасшӑн пулман.

Ни с кем она не хотела говорить.

Январӗн 9-мӗшӗ // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 133–155 стр.

Вара пурте пӗр харӑс, Коноваловӑн йӑлтах ӗҫсе яма права пуррине ӗнентерме тӑрӑшса, вӑл ӑна мӗн пуррине ӗҫсе яма тивӗҫлӗ тӑвакан — никампа та мар, вӗсемпе ӗҫсе яма ирӗк паракан права, тесе кӑшкӑрашма тытӑнчӗҫ.

И все они сразу загалдели, доказывая Коновалову его право всё пропить и даже возводя это право на степень непременной обязанности — именно с ними пропить.

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

Мана вӑл, ватӑскерне, — эпӗ вӗт часах утмӑла пусатӑп, вӑл ҫирӗмре ҫеҫчӗ — хӑй ҫамрӑкне пӑхмасӑрах ҫав тери пӑхӑнса пурӑнатчӗ, мана никампа та улӑштармастчӗ!

Она была верна мне, несмотря на то, что ей было только двадцать, а мне скоро уж шестьдесят стукнет!

Почта уйрӑмӗнче // Митта Петӗрӗ. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 15–17 стр.

Вӑл ҫиленнӗччӗ, никампа та калаҫмарӗ.

Он был сердит и ни с кем не разговаривал.

10-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ пӗрмай кухньӑра ларатӑп, никампа нимӗн калаҫмастӑп.

Я ни с кем ничего не говорю, все на кухне сижу.

IV сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней