Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

каятӑн (тĕпĕ: кай) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Урамра ӑна паллакан ҫын тӗл пулать-и: — Ӑҫта каятӑн? — тесе ыйтать.

Встретится ему знакомый на улице. «Куда?» — спросит.

II сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Апла пулсан, качча та каятӑн, — йӗкӗлтешрӗм эпӗ.

— Стало быть, и замуж пойдешь, — поддразнил я.

VI сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

— Ну вӑт, пуҫларӗ айванланма, каятӑн.

— Ну вот, глупости, пойдешь.

II сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

Кӑшт йӑнӑшсанах хӑв сирпӗнсе каятӑн, асӑрханмасӑр шав кӑларсан карап ҫинчи хурал персе пӑрахма пултарать.

Одно неверное движение или шум — и можно самому подорваться или быть расстрелянным врагом.

Иккӗмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Малтан эс хӑвӑн ҫыннусемпе каятӑн, хӑрушлӑх иртсен эпир кӗретпӗр.

Сначала пойдешь ты и твои люди, а потом, когда все станет безопасно, придем мы.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Эсӗ каятӑн, — татса каларӗ Женя.

— Ты пойдешь, — решила Женя.

Улттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Каяс тетӗн Дофиновкӑна — унта каятӑн, Люстдорфа каймалла пулсан, унта кайма пултаратӑн.

Хочешь, иди в Дофиновку, хочешь — в Люстдорф.

XLIII. Парус // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Ӑҫта каятӑн, курмастӑн-и-мӗн? — терӗ мӑйӑхлӑ ҫын ача патне чупса пырса.

— Куда лезешь, не видишь, что ли? — закричал усатый, бросаясь к мальчику.

XXXVII. Бомба // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Асатте, ӑҫта каятӑн эсӗ? — ыйтрӗ Гаврик кӑшкӑрса, хӑлхасӑр ҫынна каланӑ пек.

— Дедушка, куда вы идете? — спросил Гаврик громко, как у глухого.

XXXIV. Подвалра // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Эсӗ ӑҫта каятӑн?

— Куда ты идешь?

XXI. Тупата // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Ӑҫта каятӑн эсӗ аялти йӗмпе?

— Куда ж ты пойдешь в подштанниках?

XIX. Кӗрепенке ҫурӑ ҫакӑр // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Утатӑн хӑвна май, чӗрӗле пуҫланӑ ҫутҫанталӑкпа киленсе пыратӑн, ҫав самантра е хӑв пӗр-пӗр кӳлленчӗке кӗрсе каятӑн, е сана иртен-ҫӳрен ӑнсӑртран сирпӗтсе хӑварать.

Ты идёшь себе, наслаждаешься погодой, которая начинает оживать, так, или сам нечаянно наступаешь на лыжу, или вдруг кто-то из прохожих неожиданно набрызгает тебя.

Кӗл чечексем // Валентина Элиме. Килти архив

— Кама илсе каятӑн? — илтӗнчӗ таҫтан ҫӳлтен салтак сасси.

— Кого везешь? — раздался где-то вверху солдатский голос.

III. Ҫеҫенхирте // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Сана ярасшӑн пулса, хам мӗн тума пултарнине пӗтӗмпех турӑм, акӑ халь эс каятӑн та, эс ӑҫта пулассине, мӗн курассине пӗлеймесӗрех тӑрӑп.

Я сделала всё, чтобы ты уехал, и вот теперь ты уедешь, и я даже не буду знать, где ты и что с тобой.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Шӑхӑркалатӑн та шухӑша каятӑн, йӗри-тавра тӗксӗм тусем йӑсӑрланса тухса тӑраҫҫӗ, пӗлӗтсен хушшипе те вӗҫсе тухма ҫук — юр ҫӑвать, машина пӑрланать.

Посвистываешь и думаешь, а вокруг вырастают и клубятся тёмные горы. Думаешь и посвистываешь, а горы нужно обходить, а под нижней кромкой облаков не пройдёшь — снегопад, леденеет машина.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ахалех каятӑн

Зря едешь…

24 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ӑҫта каятӑн?

Помоги переводом

18 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Кампа каятӑн?

С кем едешь?

16 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Йӗме те пӗлместӗп эп, куҫӑмсем те, пырӑм та типнӗ; тӗк тӑнӑ ҫӗртех сулӑна-сулӑна каятӑн — мӗн пурӗ те ҫавна ҫеҫ туятӑп.

И я не плачу сейчас, но все во мне пересохло — горло, глаза; я только чувствую, что меня начинает раскачивать.

17 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Куҫлӑхне хывса, мана чӗнсе илчӗ: «Акӑ сана хамӑн авалхи юлташ та тусӑм Андрей Карлович Р. патне ҫыру. Эсӗ ун аллине, Оренбурга, службӑна каятӑн», — терӗ.

Снял очки и, подозвав меня, сказал: «Вот тебе письмо к Андрею Карловичу Р., моему старинному товарищу и другу. Ты едешь в Оренбург служить под его начальством».

Пӗрремӗш сыпӑк. Гварди сержанчӗ // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней