Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Огняновӑн (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Боримечкӑн упапа ҫапӑҫса тӳснӗ суранӗсене курсан, Огняновӑн ҫан-ҫурӑмӗ сӳлетсе кайрӗ.

Огнянов с ужасом смотрел на эти знаки.

XXXV. Хӗл каҫмалли вырӑнта // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Сӑтӑрса ӑшӑтӑр ӑна, шӑллӑмсем, — терӗ те Остен, малтан хаех Огняновӑн питне-куҫпе, аллисене, кӑкӑрне юрпа сӑтӑра пуҫларӗ.

— Растирайте его, братцы! — крикнул Остен и первый принялся тереть снегом лицо, руки и грудь Огнянова.

XXXIV. Ҫил-тӑман // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огняновӑн хӗпӗртесси часах иртрӗ: тӗрӗксене тарса хӑтӑлма йывӑр мар…

Но радость Огнянова сразу же омрачилась: он понял, что всадникам нетрудно будет спастись бегством…

ХХХIII. Ҫӗнтерекенсем ҫӗннисене хӑналаҫҫӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Сӑмах ҫав сунарҫӑсене вӗлерекенни ҫине куҫрӗ, Огняновӑн ятне те, сӑнне-питне те аван пӗлеҫҫӗ иккен.

Разговор перешел на убийцу охотников, и Огнянов со смущением убедился в том, как популярны его имя и личность.

XXIX. Канӑҫсӑр канӑҫ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огняновӑн хӑй сӑмахӗ ҫине тӑрас кӑмӑлне, пӗлекен Марин ӑна тытса чарма шутламарӗ те.

Зная упрямство Огнянова, дядя Марин не пытался его удерживать.

XXVIII. Вериговӑра // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Унта кӗрешӳ юррисем те пур, тарӑхса макӑрни те, савӑнтаракан кӗлӗсем те пур, ҫавсем йӑлтах Огняновӑн пӑшӑрханнӑ чунне кӑшт лӑпланма пулӑшрӗҫ.

Эти песни борьбы, эти вопли отчаяния и восторженные молитвы вызывали отклик в его смятенной душе.

XXVIII. Вериговӑра // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫав хушӑрах Огняновӑн ӗҫес-ҫиес апачӗ кунсерен лайӑхланса пырать: ӑшаланӑ автан киле-киле параҫҫӗ ӑна, ҫу та ҫӑмарта, сӗтпе пӗҫернӗ рис пӑтти, кукӑль тавраш, хушӑран кайӑк-кӑвакал та мулкач та пулкалать: эрехне те тӗрлӗ йышшине иле-иле килеҫҫӗ.

Между тем раненый с удивлением замечал, что с каждым днем стол его становится богаче: ему подавали жареных цыплят, масло и яйца, молочную рисовую кашу, пироги, а нередко даже диких уток и зайцев; появлялись на его столе и вина разных сортов.

XXVIII. Вериговӑра // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огняновӑн килӗшмеллех пулчӗ.

Огнянов смирился.

XXVIII. Вериговӑра // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Эпӗ сан лекӗрӳ, манран ыйтмалла пулать те, — терӗ хресчен, Огняновӑн ашшӗ вырӑнӗнче пулса.

Я твой лекарь, у меня и надо спрашиваться, — возражал с отцовской строгостью крестьянин.

XXVIII. Вериговӑра // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Кӑмрӑкҫӑсем Огняновӑн шурӑхнӑ сӑнарне пӑхса хӗрхенсе илчӗҫ, вӑл вара хӑй мӗн чӑтса ирттернине кӗскен те пулин кала-кала кӑтартрӗ.

Угольщик с состраданием посматривали на бледное лицо Огнянова, а тот вкратце рассказывал им обо всем, что с ним случилось.

XXVII. Ҫӳрен ҫын // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вут йӑваш ҫути Огняновӑн пит-куҫне ҫутатрӗ.

Тусклое пламя костра осветило лицо Огнянова.

XXVII. Ҫӳрен ҫын // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огняновӑн тем пек ҫиесси килетчӗ пулсан та шаккаса пӑхмарӗ.

Но Огнянов не решился постучать в нее, хоть и умирал с голоду.

XXVII. Ҫӳрен ҫын // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огняновӑн пурнӑҫӗ ҫӳҫ пӗрчи вӗҫҫӗн кӑна тытӑнса тӑнине ӑнланчӗ вӑл, ҫав ҫӳҫ пӗрчи Колчо хӑех иккен-ха, начаркка та имшер, йышлӑ халӑх хушшинче пӗр палӑрми ҫухаласса ҫитнӗ Колчо кӑна-ҫке.

Он с ужасом понимал, что жизнь Огнянова висит на волоске и этот волосок — он, Колчо, слабый, ничтожный, затерянный, почти не заметный в этом море людей.

XXV. Ҫӑмӑл ӗҫ мар // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ирхине сунарҫӑсен виллисене чавса кӑларчӗҫ, Огняновӑн шӑпи вӗҫне ҫите пуҫларӗ.

Впрочем, утром трупы охотников уже были выкопаны, и участь Огнянова решена.

ХХIV. Икӗ ӑрӑм // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хуҫа ывӑлӗ Ганчо, Огняновӑн тусӗ, татах эрехпе ӗҫме-ҫиме илсе килчӗ.

Сын хозяина, Ганчо, приятель Огнянова, принес еще водки и закуски —

XXII. Ставри пуп патӗнче хӑнара // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огняновӑн сӑнарӗ ҫавӑнтах салхуланчӗ.

И лицо Огнянова омрачилось.

XX. Пӑшӑрхану // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огняновӑн куҫӗ вара, чӑн та, вут та хӗм тӑкас пек.

А глаза Огнянова загорелись угрожающим огнем.

XIX. Ламри сӑмах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огняновӑн ялкӑшса тӑракан кинжалне шанмасӑр, сиввӗн пӑхрӗ.

На Огнянова и его сверкающий кинжал он смотрел подозрительно и зловеще.

XVI. Ҫӑва калаҫать // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӑл ҫапла вӗрнипе Огняновӑн чӗри хӗссе ыратса кайрӗ.

Сердце у Огнянова сжалось от этого угрожающего лая!

XVI. Ҫӑва калаҫать // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огняновӑн ӳт-пӗвӗ сӳ-ӳ ҫӳҫенсе кайрӗ.

Ледяная дрожь пробрала Огнянова.

XVI. Ҫӑва калаҫать // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней