Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

тытать (тĕпĕ: тыт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӑшӗ пулӑ тытать, хӑшӗ ӗҫкӗ ӗҫет, хӑшӗ сунарта.

Занимались кто рыбною ловлей, кто пьянством, кто охотой.

VI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Маларах асӑннӑ Алевтина Федорова пӗлтернӗ тӑрӑх, Чӑваш Енри шкулсенче тӑххӑрмӗш класс пӗтерекенсенчен 6 проценчӗ ҫеҫ ют чӗлхепе экзамен тытать, вунпӗрмӗш пӗтерекенсенчен — 10-а яхӑн проценчӗ.

По сообщению указанной выше Алевтины Фёдоровой, в Чувашии только 6 процентов оканчивающих девятый класс выбирают экзамен по иностранному языку, среди заканчивающих одиннадцатый — порядка 10 процентов.

Ял ачисене ют чӗлхе кирлӗ-и? // Таисия Ташней. https://chuvash.org/news/23891.html

Брем горнҫа атакӑламалли ҫинчен евитлеме хушать, лешӗ, турӑ пӗлет-и мӗншӗнне, тытать те темӗскершӗн резерв чӗнессине кӗрлеттерсе ярать.

Брем велит горнисту играть повестку к атаке, а тот, бог его знает почему, трубит вызов резерва.

XXI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Ӑна приказ параҫҫӗ: пер, вӑл тытать те перет, — кама, мӗншӗн?

Ему приказывают: стреляй, и он стреляет, — кого? за что?

XXI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Салтакӗ куна тытать те тавӑрать хурать: «Ҫук, — тет, — эс мана ҫиейместӗн, мӗншӗн тесен эпӗ хам та асамӑҫ!»

А солдат ему отвечает и говорит: «Ни, ты меня не можешь зъесть, так что я и сам вовшебник!»

XVI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Веткинӑн ырӑ сӑн-пичӗ куҫҫульпе шыҫса тӑртаннӑ, анчах халӗ вӑл, урамра, хӑйне ҫирӗппӗн тытать.

Доброе лицо Веткина распухло от слез, но теперь, на улице, он сдерживает себя.

XVI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Лавҫӑ ман тиншӗк патне каять, ку тытать те шӑлсемпе пичке лӑккине туртса кӑларать.

Возчик уйдет за моим денщиком, а он зубами возьмет и вытащит затычку из бочки.

XII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Хӑйӗн арӑмне вӑл тӑнран тухаслах юратать, текен сӑмах ҫӳрет, питех те хытӑ-мӗн, ҫавӑнпа унӑн мӗнпур ерӗшкипеленех ачаш, япшар та суя туслӑх тытать иккен.

Про него говорили, что он был безумно влюблен в свою жену, влюблен до такой степени, что вел нежную, слащавую и фальшивую дружбу со всеми ее поклонниками.

IX // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Ҫавӑнпа вӑл хулпуҫҫийӗсене кирек хӑҫан та укерчӗклӗн ҫӳлелле ҫӗклеттерсе тытать, начар тухать пулин те, французла перет, елпӗрнӗ, хавшак утӑпа ҫӳрет, калаҫнӑ чухне, ывӑннӑ тейӗн, аллисене тирпейсӗррӗн сулкалать.

Поэтому он всегда держал плечи картинно поднятыми кверху, скверно французил, ходил расслабленной походкой и, когда говорил, делал усталые, небрежные жесты.

VIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Ҫакӑн хыҫҫӑн вара Краузе тытать те лӑпкӑн кӑна лагере, малти линейкӑна, ялав патне каять.

А тогда Краузе спокойно пошел себе в лагерь, на переднюю линейку, к знамени.

I // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Сивчир тем пекех хытӑ тытать.

Сильная лихорадка.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Ҫӗрӗпех чӑлӑм куҫ хупмарӑм: пуҫ ыратать, сивчир тытать.

Всю ночь не сомкнул глаз: головная боль и лихорадка.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Япаласене, апат-ҫимӗҫе Робинзон калама ҫук тирпейлӗ те перекетлӗ тытать, татӑк-кӗсӗксенченех хӑйне кирлӗ япаласем тӑвать.

Вещами и едей Робинзон распоряжается необыкновенно аккуратно и бережно, даже из куски делает нужные для себя вещи.

«Робинзон Крузо» роман ҫинчен // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 3–4 с.

Кандов Раскольникова асне илчӗ: Достоевский геройӗ те этеме пархатар кӳрес тесе ростовшицӑна вӗлерме шухӑш тытать, епле ыррӑн туйӑннӑ ҫак шухӑш, епле ӑна сӑхлантарнӑ!

Кандов вспомнил о Расколыникове: герой Достоевского тоже задумал убить ростовщицу на благо человечеству, и какое это вызывало сочувствие, как это волновало душу!

XVIII. Кандов // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Арчи ҫӑраҫҫине кӑвак сӑхман кӗсйинче тытать; сӑхманӗ пӳлӗмӗнчех ҫакӑнса тӑрать…

— Ключ от сундука хранится в боковом кармане его фиолетового кафтана; он висит на стене в келье…

XI. Викентий // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хӑйӗн хура ҫуначӗпе вӑл пӗр-ик хутчен авӑсса илет те каллех ниҫталла хускалми ҫунатне сарса тытать.

Взмахнет раз-другой своими черными крыльями и опять распластает их.

XXVII. Ҫӳрен ҫын // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫак Мердевенджиев хӑрах аллипе псалтир тытать, тепринпе тӗрӗксен хрестоматине — ҫак икӗ аттестат кӑна унӑн пурне те иккӗлентерекен ӑс-хакӑл пултарулӑхне виҫекен хӑватсем.

который в одной руке держал псалтырь, а в другой турецкую хрестоматию — два аттестата, свидетельствующие о том, что умственные способности у него сомнительные.

XX. Пӑшӑрхану // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Итле, ак мӗн тетӗп эпӗ: пире Турци кӑҫал та пусмӑрта тытать, малашне те, ҫӗр ҫултан та хӑех хуҫа пулса тӑрать, эпир хамӑр мӗн виличченех сан ӑрӑмупа улталанса пурӑнӑпӑр.

Слушай, что я скажу: Турция будет нами владеть и в этом году, и в будущем, и через сто лет, а мы до самой своей смерти будем обманывать себя твоими пророчествами.

XVIII. Ганко кофейнинче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Манӑн Ганко пӗр купа пистолет та пӑшал пуҫтарса килнӗ, ачасене шкултан килӗсене ярса та ӗлкӗреймест, хӑй хӗҫ-пӑшалне тытать.

Мой Ганко набрал где-то целую кучу пистолетов и ружей и, не успеет распустить учеников, берется за свое оружие.

XVIII. Ганко кофейнинче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫавсене вӑхӑтлӑха та манман Михалаки сӑмсине халь те пулин каҫӑр тытать, мӑнаҫланма та пӑхать, калаҫнӑ чухне васкамасть вӑл, хӑйне никама та «Михал бай» тесе чӗнтермест, апла чӗнсен хӑйне Михаил стражникпе пӑтраштарасран йӗрӗнет.

Не забывая об этом ни на минуту, Михалаки задирал нос, держался высокомерно, говорил важно и никому не разрешал называть себя «дядя Ми-хал» — из боязни, как бы его но спутали с Михалом стражником.

VIII. Юрдан чорбаджи патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней