Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

куҫӗпе (тĕпĕ: куҫ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ватӑ разведчик кӑшт итлерӗ те хӑрах куҫӗпе тулалла пӑхрӗ.

Опытный разведчик насторожился и одним глазком выглянул из щели.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Володя хӑй куҫӗпе, ҫитменнине ҫывӑхра, тӑшмана курнине ӗненмест-ха.

Володе еще не верилось, что он своими глазами и так недалеко от себя видит врага.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Тата Валька витлеме пуҫларӗ: «хӑрах куҫӗпе ҫывӑрать, тепринпе тӗлӗрет», тет.

А тут еще Валька стала дразниться, что я одним глазом сплю, а другим дремлю.

Пӗрремӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Хӗр пӳртре чухне Оленин ӑна куҫӗпе асӑрхасах ларатчӗ, халь ӗнтӗ алӑк ҫине пӑхрӗ, кӗтрӗ, хӑйне Улита кинеми мӗн каланине нимӗн те ӑнланмарӗ.

Оленин следил за ней глазами, покуда она была в хате, потом смотрел на дверь, ждал и не понимал ничего, что ему говорила бабука Улита.

XXXIV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Анчах пуринчен те ытларах ҫаплаччӗ: унӑн куҫӗпе пӑхни те, калаҫнӑ сӑмахӗ те, ларни-тӑни те — пурте сана ырӑ та, усал та сунманнине пӗлтеретчӗҫ.

Но большею частью каждый взгляд, каждое слово, каждое движение ее выражали это равнодушие.

XXXIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Анчах ман ҫине ҫакнашкал така куҫӗпе пӑхнӑ ан пултӑр.

Только не смейте делать на меня таких бараньих глаз.

VI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Эсир пӗлетӗр, — чеен йӑлтӑр-ялтӑр вылянтарса, куҫӗпе кӑна кулчӗ вӑл Ромашова, — тактикӑна вӗт эпӗ унран лайӑхрах пӗлетӗп.

Вы знаете, — бойко и лукаво засмеялась она глазами Ромашову, — я ведь лучше его тактику знаю.

IV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Настасья Петровна ассӑн сывласа ячӗ те куҫҫуллӗ куҫӗпе турӑшсем ҫине пӑхрӗ.

Настасья Петровна глубоко вздохнула и заплаканными глазами поглядела на образа.

VIII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Пӗртен-пӗр Вася ҫеҫ хӑйӗн тӗссӗр кӑвак куҫӗпе тем курать, каҫса кайса савӑнать.

Один только Вася видел что-то своими мутными серыми глазками и восхищался.

IV // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Мучи ҫамкине хыҫса илчӗ, хӗрлӗ куҫӗпе Егорушка ҫине ҫӳлелле пӑхрӗ, вара малалла калаҫса кайрӗ:

Старик почесал себе лоб, взглянул красными глазами вверх на Егорушку и продолжал:

IV // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Вӑл куҫӗпе пӗр пӑнча тӗллерӗ, пӗчӗкҫӗ кимӗ пек тунӑ ал лаппине ҫӳлелле ҫӗклерӗ, вара сасартӑк ҫӗр ҫине хырӑмӗпе ӳкрӗ те хайхи аллипе курӑка ҫапрӗ.

Он нацелился на одну точку глазами, медленно поднял вверх кисть руки, сложенную лодочкой, и вдруг упал животом на землю и хлопнул лодочкой по траве.

II // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Егорушка пуҫне ҫӗклерӗ те халтан кайса ҫитнӗ куҫӗпе хӑй умнелле пӑхрӗ; хӑмӑр кӑвак инҫетлӗх, ку таранччен хускалмасӑр тӑнӑскер, сулланма тытӑнчӗ, пӗлӗтпе пӗрле таҫта татах та аяккалла куҫса кайнӑн туйӑнчӗ…

Егорушка поднял голову и посоловевшими глазами поглядел вперед себя; лиловая даль, бывшая до сих пор неподвижною, закачалась и вместе с небом понеслась куда-то еще дальше…

II // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Пӗр хӗрарӑмӗ тӳрленсе тӑрать, ыратакан пилӗкӗ ҫине икӗ аллине те хурса, Егорушкӑн хӑмач кӗпине куҫӗпе пӑхса ӑсатать.

Одна баба поднимается и, взявшись обеими руками за измученную спину, провожает глазами кумачовую рубаху Егорушки.

I // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Ҫав ҫынах конак умӗн иртсе пынӑ та унта тем чухлӗ хӗҫ-пӑшал купаланса тӑнине хӑй куҫӗпе хӑй курнӑ: хӗҫ-пӑшалне халӑх пыра-пыра панӑ…

Тот же человек проходил мимо конака и своими глазами видел во дворе огромную кучу оружия: оно было сдано самим населением…

XIII. Малалли истори // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Мӗн унта, хӑй куҫӗпе курнӑ-и вӑл учитель мӗнле вилнине? — ҫилленсе пӑшӑлтатрӗ Стайка.

— Что, она своими глазами, что ли, видела, как учитель погиб? — сердито шепнула Стайка Раде.

VIII. Ҫаран // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Мӗн йӗретӗ-и? савнӑ хӗрачам? — тесе ыйтрӗ суккӑр, шурӑ куҫӗпе Марийка еннелле пӑхса, вӑл кам иккенне пӗлесшӗн пулнӑ тейӗнех.

— Что ты плачешь, девочка? — спросил слепой и устремил свои белые зрачки на Марийку, точно желая узнать, кто она такая.

VII. Марийка ӗҫӗ ӑнӑҫмарӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Рада пурӑнакан ҫурт ҫунса йӑтӑнса аннине вӑл хӑй куҫӗпе хӑй курса тӑчӗ, Рада та ҫавӑнтах вилнӗ ӗнтӗ, енчен хӑйне хӑй маларах вӗлереймен пулсан…

Он видел, как той ночью обрушилось жилище Рады, как горели развалины дома, под которыми она погибла, если только не покончила с собой раньше…

III. Ҫурҫӗрелле! // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Паян ак студент ун патне ҫакӑн пек ирех килнине вӑл хӑй куҫӗпе хӑй курчӗ.

И вот сегодня Огнянов застал у нее студента, да еще в такой ранний час.

XXIV. Аслати умӗнхи тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Чӑн пурнӑҫ тӗнпе тӑмассине хӑй куҫӗпе асӑрхарӗ вӑл…

Он увидел, что обстановка в Болгарии — весьма неблагоприятная почва для его религии.

XVIII. Кандов // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫырусене хӑй куҫӗпе курса вулатӑр тесе кӗртрӗм те сана комитета…

Я для того и тянул тебя в комитет, чтобы ты своими глазами читал письма…

XIV. Кӗпҫе патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней