Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

пурӑннине (тĕпĕ: пурӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӗсене хваттере кӗртне старикпе карчӑк ҫамрӑк мӑшӑр тӗлӗнмелле пурӑнни ҫинчен пӗр-пӗринпе нумай калаҫрӗҫ, — пӗртте тин ҫеҫ мӑшӑрланнӑ ҫынсем пек пурӑнмаҫҫӗ, — упӑшкипе арӑмӗ пек те мар, кам пек пурӑннине калама та пӗлес ҫук.

Старик и старуха, у которых они поселились, много толковали между собою о том, как странно живут молодые, — будто вовсе и не молодые, — даже не муж и жена, а так, точно не знаю кто.

I // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Ҫемье пурнӑҫне курнӑ вӗт эпӗ, — эпӗ хамӑр ҫемье ҫинчен каламастӑп: вӑл расна ҫемье; анчах хӗр-туссем пур-ҫке манӑн, вӗсен ҫемйисенче пулнӑ-ҫке эпӗ; турӑҫӑм, упӑшкисемпе арӑмӗсем мӗнле начар пурӑннине тавҫӑрса та илме пултарас ҫук эсӗ, чунӑм!

Ведь я видала семейную жизнь, — я говорю не про свою семью: она такая особенная, — но ведь у меня есть же подруги, я же бывала в их семействах; боже мой, сколько неприятностей между мужьями и женами, — ты не можешь себе вообразить, мой милый!

XVIII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Вӗсенчен ытларахӑшӗ мӗнле тата мӗнпе пурӑннине турӑ, паллах, пӗлет, анчах та ҫынсем вара ӑнкармаҫҫӗ те.

Как и чем живет огромное большинство их — это богу, конечно, известно, а людям непостижимо.

II // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Аҫу управляющи пуличчен эпир унпа мӗнле пурӑннине эсӗ астумастӑн!

Ты не помнишь, как мы с твоим отцом жили, когда он еще не был управляющим!

I // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Пӗрремӗш картишӗн шутсӑр нумай пусмисенчен чи чыссӑррипе хӑпарсан, тӑваттӑмӗш хутра, сылтӑмри хваттерте халӗ кам пурӑннине эпӗ пӗлместӗп; 1852 ҫулта унта ҫурт управляющийӗ, кӗрнек те паллӑ ҫын Павел Константиныч Розальский ҫӳллӗ кӗлеткеллӗ, хыткан та тӗреклӗ хӗрарӑмпа, арӑмӗпе, Марья Алексевнӑпа, хӗрӗпе, ҫитӗнсе ҫитнӗскерпе — шӑпах ҫакӑ пулать те ӗнтӗ Вера Павловна, — тата тӑхӑр ҫулхи ывӑлӗпе, Федьӑпа пурӑннӑ.

Кто теперь живет на самой грязной из бесчисленных черных лестниц первого двора, в четвертом этаже, в квартире направо, я не знаю; а в 1812 году жил тут управляющий домом, Павел Константиныч Розальский, плотный, тоже видный мужчина, с женою Марьею Алексевною, худощавою, крепкою, высокого роста дамою, с дочерью, взрослою девицею — она-то и есть Вера Павловна — и девятилетним сыном Федею.

I // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Кама юратса пурӑннине, халь те юратнине, тен, хӑҫан та пулсан, ӳсӗр пуҫпа каласа панӑ пулӑттӑм сана, анчах…

Может быть, когда-нибудь, под пьяную руку, я и рассказал бы тебе, кого любил и доныне люблю, но ведь…

XXV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Пӗррехинче ҫуркунне шкул ачисем, шкул заведующийӗпе пӗрле — хушамачӗ ун Шпынь — хире тыркас тытма тухнӑччӗ, эпӗ вара вӗсен тӗлӗнчен иртсе кайрӑм, чарӑнмарӑм та, калаҫмарӑм, ҫав ватӑ учитель мӗнле тата мӗнпе пурӑннине пӗлмерӗм, халӗ те пӗлместӗп.

Как-то по весне школьники вместе с заведующим школой, по фамилии Шпынь, ходили на поля сусликов выливать, а я прошел мимо и не остановился, не поговорил, не узнал и сейчас не знаю, как и чем этот старый учитель живет…

VIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Хам тӑватӑ пин ҫул хушши ҫын ҫисе пурӑнакансем хушшинче чылайранпа пурӑннине паян тин ӑнланса илтӗм.

Только сегодня я понял, что живу в мире, где на протяжении четырех тысяч лет едят людей.

XII // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 8–23 стр.

Лу Синь феодалла обществӑна хӳтӗлесе тӑракан ҫынҫиенле мораль ҫынна пусмӑрласа пурӑннине кӑтартнӑ.

Помоги переводом

Китай халӑхӗн аслӑ писателӗ // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 3–7 стр.

Тӗттӗм тӑкӑрлӑк тӑрӑх чылайччен нимӗн чӗнмесӗр юнашар утса пычӗҫ, унтан Лушка, Давыдов мӗнле шухӑшпа пурӑннине пӗтӗмпех ҫав тери хӑвӑрт тавҫӑрса илнӗскер, ҫапла ыйтрӗ:

Шагали рядом по темному проулку, долго молчали, потом Лушка, необычайно быстро познавшая все заботы Давыдова, спросила:

39-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Раскулачить тунӑ Титокӑн качака таки утӑ сарайӗнче пурӑннине мансах кайнӑ эпӗ, ҫав ылханлӑ чун ҫинчен пачах маннӑ!

Замстило мне, что раскулаченный Титков козел на сеновале проживает, вовзят забыл про него, проклятущего!

33-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Хӗрарӑмсемпе ҫыхӑнас тӗлӗшпе хальхи вӑхӑтра вӑл епле пурӑннине пӗлместӗп эпӗ, анчах та мӗн пуррине пӗтӗмпе илсе каласан, ҫапла шутламалла, юлташсем: вӑл, паллах, аскӑн пурнӑҫпа пурӑнать.

Какую жизнь в половом отношении ведет он сейчас, я не знаю, но все данные за то, товарищи, что он попросту распутничает.

32-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Ара унта епле пурӑннине тата мӗн чухлӗ тӳленине ӑҫтан пӗлме пултаратӑр-ха эсир?

— Да вам откель же знать, как там живут и что платят?

23-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Эпӗ арӑм ҫине мӗнле пӑхнине тата мӗн пирки ҫавнашкал мӑшкӑл тӳссе пурӑннине пӗлетӗн-и эсӗ?

Ты знаешь, как я на бабу взглядываю и через какую надобность терпел такое смывание?

15-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Яков Лукич пӗр ҫакна кӑна — ҫав офицер халичченех хӑй патӗнче пытанса пурӑннине кӑна — асӑнмасӑр хӑварчӗ.

Утаил только одно Яков Лукич, что этот офицер до сих пор скрывается у него.

12-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Ҫапла, хам мӗнпе тӑранса пурӑннине ҫырса пыратӑп.

— Да, записываю, над чем кормлюсь.

9-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Эпе ӑна хӳме ҫумне сӗвентерсе тӑратрӑм та хӑй ӑҫта пурӑннине ыйтрӑм.

Приставив ее к забору, я спросил — где она живет.

Инкер-синкер // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 191–208 стр.

Эпӗ юлташсемпе, виҫҫӗн, Румыни чикки урлӑ каҫса кайма шут тытрӑм; унта, Румынире, мӗнле пурӑннине курасшӑн пултӑмӑр.

Думал было я пробраться втроем с товарищами через румынскую границу, посмотреть хотели, как там, в Румынии.

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

Чирлин ятне, ашшӗ ятне, хушаматне, вӑл мӗнле ӗҫпе, ӑҫта пурӑннине, хут пӗлнипе пӗлменнине, ҫулӗсене, кайран, ӑна пӑхнӑ хыҫҫӑн, вӑл мӗнпе чирлине тата ӑна эмел панине ҫыра-ҫыра пыраҫҫӗ.

Записывают имя, отчество, фамилию, звание, место жительства, грамотен ли, лета и потом, после приемки, род болезни и выданное лекарство.

Ялти эмелҫӗсем // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 71–80 стр.

Эхе, эпӗ ӑна малтанах, вӑл хампа сӑмах хушичченех е ҫак ҫут тӗнчере эпӗ те пурӑннине асӑрхичченех, унчченех эпӗ ӑна хама хам юратнӑ пекех юратнӑ, — юратман тес пулсан, ылхан ӳктӗр вара ман ҫине!

Будь я проклят, коли я его не любил уже, как себя, раньше, чем он мне слово сказал или просто заметил, что и я тоже живу на белом свете!

Макар Чудра // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 7–19 стр.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней