Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

каламарӗ (тĕпĕ: кала) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӗр ӑна хирӗҫ нимӗн те тавӑрса каламарӗ, ун умӗнче пӳрнисене хӑвӑрттӑн вылятса, аллинчи ҫинҫе патаккине вӗттӗн-вӗттӗн хуҫса тӑчӗ.

Девка ничего не отвечала, стояла перед ним и быстрыми движениями пальцев на мелкие куски ломала хворостинку.

XIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Куна вӑл никам валли те уйӑрса тӗллесех каламарӗ.

Он не обращался ни к кому в особенности.

VI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Пӗр Михин подпоручик ҫеҫ ун аллине шывланнӑ куҫсемпе вӑраххӑн та хыттӑн чӑмӑртарӗ, анчах ним те каламарӗ, хӗрелнӗскер, васкаса, мелсӗррӗн тумланчӗ те тухса кайрӗ.

Только один подпоручик Михин долго и крепко, с мокрыми глазами, жал ему руку, но ничего не сказал, покраснел, торопливо и неловко оделся и ушел.

XX // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Ромашов ӑна ним те тавӑрса каламарӗ, пуҫне те пулин ун еннелле ҫавӑрмарӗ.

Ромашов не отвечал ему, даже не повернул к нему головы.

XV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Ромашов ҫийӗнчех тавӑрса каламарӗ.

Ромашов не сразу ответил.

XIV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Анчах каллех пӑшӑрханма тытӑннӑ Рада ӑна ним те каламарӗ.

Но Рада, опять терзаемая опасениями, не отозвалась.

IX. Пулӑшаканни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Марийка шанчӑклӑ хӗрача-ха, ун пирки вӑл иккӗленмест, анчах хӑй пӗлтермелли хыпарне вӑл ӑна ҫапах та каламарӗ, хӗрача хӑй уҫӑ кӑмӑлне пула пӗр-пӗр инкек кӑтартма пултарасран сыхланчӗ.

В безусловной преданности Марийки он был уверен, но не решился передать через нее весть о себе только на словах, опасаясь, как бы она не натворила бед по простоте душевной.

VI. Хыпарҫӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫак йывӑр туйӑмран хӑтӑлма Кандов хӑй пулӑшӗ тесе шухӑшланӑччӗ Рада, анчах Кандов сӑмах та каламарӗ.

Рада надеялась, что Кандов сам все объяснит, чтобы вывести ее из трудного положения, но он молчал.

XXIV. Аслати умӗнхи тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Каласса вӑл нимӗн илемлетмесӗр каларӗ-ха, ӗнерхи канашлура е Викентие каласа кӑтартнӑ пек васкавлӑн та каламарӗ, тӗпӗ-йӗрӗпе каласа кӑтартрӗ.

Рассказал просто и безыскусственно, но не сухо и бегло, как вчера, на заседании комитета и потом Викентию в его келье, а подробно.

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӑл, пултаруллӑскер, ӗҫсем мӗнле пынине лайӑх ӑнланатчӗ пулӗ, каласса вара пӗтӗмпех тӗрӗс каламарӗ.

Как человек развитой, он, вероятно, ясно видел истинное положение вещей и тем не менее освещал его неправильно.

VII. Комитет // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Анчах Генко, хӑй арҫын тивӗҫне мӑнаҫлӑн тытма пӑхса ӑна сӑмах та каламарӗ, каялла паттӑрӑн чакса, тепӗр пӳлӗмелле кӗрех кайрӗ те хӑй хыҫҫӑн алӑкне питӗрчӗ хучӗ.

Но Генко, преисполненный гордым сознанием своего мужского достоинства, не удостоил ее ответом и, храбро отступив в другую комнату, запер за собой дверь.

III. Икӗ тӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Халран кайнӑччӗ ӗнтӗ вӑл, хӑлхисенче тем янӑрама тытӑнчӗ, пуҫӗ ҫаврӑнчӗ, урӑх утаяс ҫуккине сисрӗ ӗнтӗ хӑй, ҫапах та юлташӗсене кӗтсе тӑма каламарӗ; юлташӗсем кӑшкӑрса каланӑ пулсан та, илтместчӗҫ пуль, — ҫил пур пӗрех ун сассине хуплать.

Силы покидали его, в ушах звенело, дружилась голова, он чувствовал, что не может больше идти, и все-таки не кричал товарищам, чтоб его подождали; впрочем, они все равно не смогли бы его услышать, — ветер заглушил бы его голос.

XXXIV. Ҫил-тӑман // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Рада пӗр сӑмах каламарӗ пулин те, хыттӑн макарнине илтсе, Колчо ӑна сасӑран палларӗ.

Узнав ее по голосу, хотя она только громко всхлипывала.

XXVI. Чӗнмен хӑнасем // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Урӑхла шухӑшсене пула, Стефчов ӑна пӗр сӑмах та каламарӗ, аптранӑ енне кӑна чӳречерен пӑхрӗ.

Занятый своими мыслями, Стефчов не отвечал ей и рассеянно смотрел в окно.

XXI. Хур кӑтартма хӑтланни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Рада аптраса пӑхса илчӗ ӑна, анчах нимӗн те каламарӗ.

Рада растерянно посмотрела на него, но ничего не сказала.

XII. Бойчо Огнянов // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Мӗнле каламаллаччӗ-ши тесе тӑрӑшса, вӑл куҫне мӑч-мӑч хупкаласа илчӗ, сӑмах калам тесе, ҫӑварне те карчӗ, ҫапах нимӗн те каламарӗ, вӑтана пуҫларӗ.

Стараясь вспомнить, что нужно ответить, она молча мигала глазками; раскрыла было рот, но так и не решилась произнести ни слова.

XI. Рада пӑшӑрханӑвӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хӗрача ун сӑмахне илтессе илтрӗ те, анчах мӗн ыйтнине ниҫтан ӑнланаймарӗ, ҫавна пула вӑл пӗр сӑмах та каламарӗ.

Она выслушала его, но не поняла и стояла, не говоря ни слова.

XI. Рада пӑшӑрханӑвӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Лешӗ ҫаплах нимӗн те каламарӗ.

Опять молчание.

XI. Рада пӑшӑрханӑвӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хӗрача нимӗн те каламарӗ.

Она молчала.

XI. Рада пӑшӑрханӑвӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

«Кирсанов ун ҫинчен мана сӑмах та каламарӗ.

«Кирсанов не сказал мне ни слова о нем.

VII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней