Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

шӑпах сăмах пирĕн базăра пур.
шӑпах (тĕпĕ: шӑпах) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Мӗн шӑпах тӑратӑр?

— Что же вы молчите?

ХХIII. Таппа урӑххи ҫакланнӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Стефчов Милкӑра хӑй янӑ ҫырусем пулма кирлине асне илчӗ те хӑраса ӳкрӗ: шӑпах туйӗ пулас умӗн Милка ӑна мӑшкӑл кӑтартма пултарать.

В этот день, накануне своего сватовства, Стефчов с тревогой вспомнил, что у Милки хранятся его письма, и подумал, что, узнав о ею предстоящей женитьбе, она, чего доброго, воспользуется ими и ему напакостит.

ХХIII. Таппа урӑххи ҫакланнӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Шӑпах ҫав вӑхӑтра Кирияк сӗм тӗттӗмре тухтӑрпа Огнянов тӗлне пулчӗ, вӑл вӗсемех иккенне туйӑмпа кӑна уйӑрса илчӗ те, хӑраса ӳкнипе, тара пачӗ: мӗн тесен те, хӑй айӑплине пӗлет-ҫке.

В это-то время Кириак и наткнулся в темноте на доктора и Огнянова; он узнал их и в безумном страхе пустился наутек: ведь на воре шапка горит.

ХХIII. Таппа урӑххи ҫакланнӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Паллах ӗнте, «Геновева» пирки те сиктерсе хӑвармарӗҫ, Огнянов вылянӑ вӑхӑтра курайман ҫынсем шӑхӑрса намӑс кӳресшӗн пулнине те асӑнчӗҫ, юрать-ха, Ставри пуп ҫав Стефчова шӑпах вӑхӑтра чарчӗ.

Разумеется, вскоре зашла речь о «Геновеве», о том, как Стефчов пытался освистать Огнянова, и поп Ставри осудил Стефчова.

XXII. Ставри пуп патӗнче хӑнара // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ставри пупӑн ҫурчӗ шӑпах хула хӗрринче.

стоявшему на самой окраине города.

XXII. Ставри пуп патӗнче хӑнара // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тупа тӑватӑп, Огнянов шӑпах ҫав ҫын.

Могу поклясться, что это он, Огнянов…

XXI. Хур кӑтартма хӑтланни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Шӑпах влаҫсене кирлӗ ҫын пулнӑ пулӑттӑн.

Как раз бы оказался человеком, нужным властям.

XXI. Хур кӑтартма хӑтланни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Шӑпах ҫавӑ.

Помоги переводом

XXI. Хур кӑтартма хӑтланни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Шӑпах Огнянов Бяла Черквана килсен пӑлхавлӑ шухӑш пӑтранса кайрӗ-ҫке, халлӗхе хӑй пӗтӗмпе ҫыхӑнса ҫитме кӑна ӗлкӗреймен пуль-ха.

Огнянов приехал в Бяла-Черкву как раз тогда, и тогда же тут началось брожение умов, которому сам он, однако, по-видимому, остался чужд.

XIX. Ламри сӑмах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫынсем шӑпах ларнӑ хушӑра Шийков Петраки тӑрӑхланӑ пек сасӑпа ӑна ак мӗнле каласа хучӗ:

Вот почему он взорвался, когда среди полной тишины Петраки Шийков проговорил язвительным тоном:

XVIII. Ганко кофейнинче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Мӗншӗн тесен, шӑпах вӑхӑт ҫитнӗ чухне эс Румунири Подукогущойне каятӑм та, «Тытӑр вӗсене!» тесе, ҫавӑнтан кӑшкӑрса тӑратӑн.

— Потому что, когда все начнется, ты очутишься в Румынии на Подумогушое и будешь оттуда кричать: «Держите их!» —

XVIII. Ганко кофейнинче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Герцеговинӑ шӑпах тӗрӗксем ҫавӑрса илнӗ пӗтӗм ҫӗршывсене вут тӗртсе яракан хӗлхӗм пулать, тесе Горчаков хӑй каланӑ.

Сам Горчаков сказал, что из Герцеговины полетят искры, от которых вспыхнет пожар во всех турецких владениях.

XVIII. Ганко кофейнинче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хальхинче тата ӑна шӑпах хӑй пултарулӑхне виҫсе пӑхмалли пит те вырӑнлӑ май килсе тухрӗ.

Вдобавок сейчас ему представился случай испытать свои силы.

XVII. Спектакль // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Шӑпах ҫавӑ, — фотограф.

— Он самый, фотограф.

XVII. Спектакль // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Бей Григоровӑн калавне пикенсе итлесе пӗтернӗ хыҫҫӑн ҫак сцена ҫинчи граф шӑпах французсен консулӗ иккен тесе шутлама тытӑнчӗ, вара вӑл мӗн спектакль пӗтичченех шӑп ҫапла иккен тесе шанса тӑчӗ.

Бей, выслушав Григорова очень внимательно, решил, что граф и есть французский консул; и в этом заблуждении пребывал до конца спектакля.

XVII. Спектакль // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Зал шӑпах пулса тӑчӗ, унта пӗр чӗрӗ чун та ҫук тейӗн.

Зал так и замер, — казалось, будто в нем нет ни души.

XVII. Спектакль // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Мӗншӗн вара эс шӑпах ҫак хулана суйласа илтӗн?

— А почему ты выбрал именно этот городок?

XV. Кӗтмен тӗл пулу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Эс Фратю господина куратӑн, — терӗ Попов, шӑпах ҫак самантра Колчо умӗнче Фратю господин тӑратчӗ те, аллисемпе вӑйӑҫа сӑмсинчен сӗртӗнес пек сулкалашатчӗ.

— Ты видишь господина Фратю, — сказал Попов, так как в эту минуту господин Фратю стоял против Колчо и махал руками перед его носом.

XIV. Силистра-Йолу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Курнӑҫмалли вырӑна юрӑ ӑсти шӑпах палӑртнӑ вӑхӑтра ҫитсе тӑчӗ.

Певчий явился на любовное свидание в назначенное время.

XIII. Брошюра // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Шӑпах лайӑх вырӑна ҫитнӗ самантра алӑк шӑппӑн уҫӑлчӗ те, чиркӳре ӗҫлесе пурӑнакан пӗр карчӑк пӳлӗме кӗрсе тӑчӗ.

На самом интересном месте дверь открылась без стука, и вошла старуха, которая прислуживала в церкви.

XIII. Брошюра // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней