Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

темӗн (тĕпĕ: те) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Темскерле хӑйне пӑхӑнман вӑй хӗтӗртнипе вӑл малтан темӗн те пӗр каласа тултарать, кайран, тепӗр виҫӗ минутранах, ӳкӗнет, хӑйӗн сӑмахӗсене тем пекех каялла илӗччӗ те, илме ҫук…

Неподвластная сила заставляла его говорить такое, от чего он через несколько минут с удовольствием бы отрекся.

31-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— «… темӗн чухлӗ парсан та, темӗн чухлӗ тӳлесен те, — вӗсене пурпӗрех сахал!»

— «…сколько ни давай, сколько ни плати, — все им мало!»

28-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ӗлӗкхи алтаре тӗкӗнмен, вӑл, хӑй таврашӗнчи темӗн чухлӗ пӳлӗмсемпе пӗрле, — вӗсенче мулсем, чӳк япалисем те кӗлӗ хатӗр-хӗтӗрӗсем упраннӑ, ҫаплах тата мистикӑлла чи вӑрттӑн оргисем вӑхӑтӗнче уйрӑм тӗллевсен техӗмӗсене тупнӑ, — малтанхи сивлек ансатлӑхӗпех тӑрса юлнӑ.

Прежний алтарь так и остался неприкосновенным в своей первоначальной суровой простоте, вместе со множеством маленьких покоев, окружавших его и служивших для сохранения сокровищ, жертвенных предметов и священных принадлежностей, а также для особых тайных целей во время самых сокровенных мистических оргий.

X сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 85–143 с.

Шурӑ та кӑвак тумсем тӑхӑннӑ тарҫисем темӗн чухлӗн пыратчӗҫ; алла вӗрентнӗ тигрсемпе барссене хӗрлӗ хӑю вӗҫҫӗн ертнӗччӗ вӗсем.

Множество слуг шло в белых и голубых одеждах; они вели ручных тигров и барсов на красных лентах.

IX сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 85–143 с.

Чиркӳн малти уйрӑмне халӑх темӗн чухлех тулнӑ.

В притворе людей было до биса.

25-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Ухмах тесен сана — кӳренсе кайӑн, ухмахлӑху вара санӑн темӗн чухлӗ, ӑссан та кӑларса пӗтерес ҫук!

— Дураком тебя назвать — в обиду примешь, а дури в тебе — черпать не исчерпать!

24-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Темӗн те пӗр каласа тултарчӗ те, пуҫӑм шыҫӑнсах кайрӗ.

Наговорил, ажник голова распухла.

23-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Пӗррехинче, каҫхине, правленирен таврӑннӑ чухне, вӑл алкумӗнче шӑппӑн пӑшӑлтатса калаҫнӑ сасӑсене, тытӑнчӑклӑн лӗхлетсе кулнине илтрӗ, темӗн йӑшӑлтатнине асӑрхарӗ.

Возвращаясь однажды вечером из правления, он услыхал в сенях приглушенные голоса, сдавленный смех, возню.

23-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ҫакӑн хыҫҫӑн тата темӗн чухлӗ вак-тӗвек ыйтусем татрӗҫ, вӗсем пирки канашласа пӑхрӗҫ.

После этого решили и обсоветовали еще кучу мелких дел.

21-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Тӗрлӗрен манашкӑсем сӗтӗрӗнсе ҫӳреҫҫӗ, пирӗн ҫинчен темӗн те пӗр лӗпӗртетеҫҫӗ, — хӗрарӑмсене, карчӑксене пире хирӗҫ тӑратаҫҫӗ.

— Всякие же монашки недобитые ходят, и вот ну болтать про нас — женщин, старушек вооружать против.

19-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Темӗн, эпӗ астусах каймастӑп…

— Я что-то не помню…

18-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Пире ҫӗнӗ пурнӑҫ патнелле… — Яков Лукич савӑнса ӳкнипе чыхӑнсах ларчӗ, унӑн хулпуҫҫийӗсем ҫинчен темӗн йывӑрӑш чул илсе пӑрахнӑнах туйӑнчӗ.

К новой жизни нас… — Яков Лукич захлебнулся от радости, с плеч у него будто гору сняли.

14-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Кӗмӗл ним курӑнмалла мар пултӑр тесе, купсасенни ҫине темӗн чухлӗ ылтӑн укҫа купаласа хума каланӑ вара вӑл хыснаҫӑ Адонирама.

И он повелел Адонираму, казначею, положить сверх денег купцов столько золотых монет, чтобы вовсе не было видно под ними серебра.

V сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 85–143 с.

— Эсӗ мана кулаксем тӗлӗшпе асӑрханарах ӗҫлесси пирки темӗн каларӑн.

— Ты что-то мне говорил насчет осторожности с кулаком.

2-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Тулта телефон пралукӗсем ҫилпе шӑхӑраҫҫӗ, кантӑк умӗнчи пӗчӗк пахча карти ҫумне нӑхтапа кӑкарнӑ лаша каҫанӗ ҫинче пӗр чакак хӑяккӑн уткаласа ҫӳрет, темӗн сӑха-сӑха илет.

За окном, в телефонных проводах, свистал ветер, на спине лошади, привязанной недоуздком к палисаднику, по самой кабаржине кособоко прогуливалась — и что-то клевала — сорока.

2-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Пӗтӗм пурнан ӗмӗре сулланчӑксем, судлашакансем, айвансем, ӗҫ патне пыман хӗрарӑмсем хушшинче пурӑнса, темӗн тӗрлӗ лӗпӗртетнисене итлесе ирттеретпӗр эпир — ҫакӑ хупӑлча мар-им вара?

А то, что мы проводим всю жизнь среди бездельников, сутяг, глупых, праздных женщин, говорим и слушаем разный вздор — разве это не футляр?

Хупӑлчари этем // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 100–125 стр.

Шухӑшлама чухлакан ӗретлӗ ҫынсем Щедрина та, Тургенева та, темӗн те пӗр Боклей таврашсемпе ытти-мӗнсене те вулаҫҫӗ, ҫавна вара парӑннӑ вот, тӳснӗ…

Мыслящие, порядочные, читают и Щедрина, и Тургенева, разных там Боклей и прочее, а вот подчинились же, терпели…

Хупӑлчари этем // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 100–125 стр.

Мӗне те пулин тума ирӗк панинче ялан иккӗленсе тӑмалли, темӗн ҫинчен каласа пӗтереймесӗр хӑварнӑ элемент пытанса тӑнӑн туйӑннӑ ӑна.

В разрешении же и позволении скрывался для него всегда элемент сомнительный, что-то недосказанное и смутное.

Хупӑлчари этем // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 100–125 стр.

Сӑмсасӑр тӑрса юлнӑ пулин те, аннен ун еркӗнӗсем — темӗн чухлех, шӑна чухлӗ…

У нее любовников — сколько хочешь, как мух, даром что безносая.

Инкер-синкер // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 191–208 стр.

Малтан — пурте хӑвӑрт пулса иртрӗ: эпӗ кӗсмене ярса тытрӑм ҫеҫ — пире, шыв кӑпӑкӗ хупланӑскерсене, темӗн таҫталла вӗҫтере пачӗ, ҫил хумсен тӑррисене, нуп пек, пирӗн ҫине сирпӗтет, ҫылӑхӑмӑрсене ҫуса тасатас тенӗ пек мар, ҫав тери тӑрӑшса сирпӗтет.

Сначала — всё делается быстро: когда я сел на весла — мы уже неслись куда-то, окруженные водной пылью, ветер срывал верхушки волн и кропил нас, точно священник, только с лучшим усердием и совсем не для того, чтобы смыть наши грехи.

Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней