Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

вӗҫӗпе (тĕпĕ: вӗҫ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Григорий унӑн черченӗн кӗренленекен мамӑклӑрах хӑлхи вӗҫӗпе ӗнси патӗнчи сайра ҫӳҫ пайӑркисем хушшинчи сарӑрах ӳтне курчӗ те ыйтрӗ:

Григорий увидел нежно розовеющую, покрытую пушком мочку уха и в просветах между — прядями волос желтоватую кожу на затылке, спросил:

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Есаул атӑ вӗҫӗпе илтӗнмелле мар шӑппӑн ҫӗре тӑкӑртаттарса тӑчӗ.

Есаул отбивал носком сапога неслышный такт.

VII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Алӑк патӗнче хӗрарӑмсем пухӑннӑ, куҫӗсене тутӑр вӗҫӗпе шӑлса, хыттӑн шӑнкарнӑ, шӑпӑрт пулнӑ ачасем вӗсем ҫумне лапчӑннӑ.

У порога толпились бабы, шумно сморкались, вытирая глаза концами платков, к ним робко жались присмиревшие ребятишки.

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Унтан, хӗҫне йӗннинчен кӑларса, хӗҫ вӗҫӗпе урай хӑмине ҫӗклерӗ, Хӑма, нӑчартатса илсе, ҫӳлелле ҫӗкленчӗ.

И, обнажив шашку, концом ее поддел половицу, скрипнув, она подалась.

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Казак кӗлеткипе кушак пек авӑнса аллине ҫитӗ айне чиксе ячӗ, йӗнӗрен хӗҫ туртса кӑларчӗ те, чӗркуҫҫи ҫине тӑрса, сӑрланӑ сиктӗрме сӑпки урлӑ кармашса, вӑхӑтра пӑрӑнса ӗлкӗрнӗ дружинникӑн пуҫне темле кӑна хӗҫ вӗҫӗпе лектермерӗ.

Тот по-кошачьи изогнулся, скользнул рукой под ватолу, выхватил из ножен шашку; стоя на коленях, потянулся через, прицепную раскрошенную люльку и чуть-чуть не достал концом клинка голову вовремя отпрыгнувшего дружинника.

LX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫил варкӑшӗпе ҫунатланнӑ пӗлӗт татӑкӗ, чи ҫӳлти вӗҫӗпе парӑс пек йӑлтӑртатаканскер, хӑвӑрт ҫурҫӗрелле куҫать; унӑн сарӑрах шурӑ мӗлки Донӑн инҫетри кукринче тӗкӗр ҫинчи пек витӗр курӑнса пырать.

Окрыленное ветром, с искрящимся белым, как парус, надвершием, оно стремительно плыло на север, и в далекой излучине Дона отражалась его опаловая тень.

LIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Винтовка сасси темле туллин мар, вӑрӑм пушӑ вӗҫӗпе шартлаттарнӑ майлӑ ҫеҫ илтӗнчӗ-ха.

Звук винтовочного выстрела был неполон, тих, будто хлопнули нахвостником кнута.

XLIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Ну, кайрӗ те халӑх! — пиҫиххи вӗҫӗпе вылянӑ май хальхинче хаваслӑн кулса илчӗ Кудинов, майӗпенех кӑмӑлӗпе ҫемҫелсе.

— Ну и народишко пошел! — уже весело улыбался Кудинов, играя пояском, добрея с каждой минутой.

XXXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫӳҫене сайратнӑ чух, хӗҫ ҫивӗчӗшӗ меллӗн вӑйкӑнса тивсен, чалӑшшӑн касӑлнӑ хулӑ аялти тунине ним хускатмасӑр ҫӗре тӳрӗ анса ӳкет, хӑйне казак хӗҫӗ уйӑрнӑ вулӑпа юнашар шӗвӗр вӗҫӗпе ҫемҫен кӑна хӑйӑр ҫине тӑрӑнать.

На рубке лозы от лихого удара падает косо срезанная хворостинка, не дрогнув, не ворохнув подставки, мягко воткнется острым концом в песок рядом со стеблем, от которого отделила ее казачья шашка.

XXXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий тыткӑна илнӗ кубанкӑллӑ командиртан, унӑн ванса пӗтнӗ тутине наган вӗҫӗпе чыша-чыша, кӗскен тӗпчерӗ:

Григорий коротко допрашивал взятого в плен командира в кубанке, тыча в разбитый рот ему дуло нагана:

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Дарья Натальйӑна шыв ӗҫтерчӗ, Ильинична питне саппун вӗҫӗпе шӑлса типӗтрӗ.

Дарья отпаивала сомлевшую Наталью водой, Ильинична завеской сушила щеки.

XXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тытӑнса кайрӗ вара Дарья янкӑсланма, капӑр чӗнтӗр вӗҫӗпе ҫӗр урайне сӗртӗнсе ҫӳреме.

И пошла Дарья щеголять, заметать голландским кружевом земляной пол.

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Дарья тултан нар пек хӗрлӗ кӗчӗ: именчӗклӗн йӑлкӑшса кулса, ҫӳхе тутине явлӑк вӗҫӗпе шӑлкаласа, куҫне хӗстерчӗ:

Дарья пришла с подворья румяная; конфузливо улыбаясь и утирая тонкую выпрядь губ углом завески, сощурила глаза:

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хӑвӑр хушшӑрта пулни-иртнишӗн укҫа сӗн, — ку тӗлте вӑл мӑйӑх вӗҫӗпе кулса илчӗ, — кайма кала кунтан.

Предложи ей денег, отступное, — тут он улыбнулся в кончик уса: — попроси уехать.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Вӑт путӗш, мур хирсе кайманскер! — ятлаҫса илчӗ Христоня, шывланнӑ куҫне ҫанӑ вӗҫӗпе сӑтӑркаласа.

— Вот забава, будь она проклята! — крякнул Христоня, вытирая рукавом слезившийся глаз.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Секретарь — вӑл та Попов хушаматлӑ, есаулӑн аякран тивекен хурӑнташӗ пулать — ҫутанка шурӑ ҫӳҫне лайӑх тураса якатнӑскер, пуҫне чалӑштарса, перо вӗҫӗпе кӑтӑртаттарса ҫырма пуҫларӗ.

Секретарь — тоже Попов, дальний родственник есаула, склонив белобрысую, гладко причесанную голову, заскрипел пером.

XXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑл вараланчӑк саппун вӗҫӗпе ҫутӑ тумламсене шӑлса илчӗ те Дуняшка тӑрӑхланине хирӗҫ хӑтӑрса хуравларӗ:

Вытирая их грязной завеской, ответила на подтрунивание Дуняшки:

XIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Подтелков стакан тӗпӗнчи шыва ӗҫсе ячӗ те, графина турилкке ҫине лартса, мӑйӑхне ҫанӑ вӗҫӗпе шӑлса илчӗ.

Допив стакан воды, Подтелков поставил на тарелку графин, вытер рукавом усы.

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Юпан шӗвӗртерех вӗҫне ҫыхса лартсан, арҫынсем харӑс кӑшкӑрса, шӑхӑрса канатсене туртма пуҫларӗҫ, рычагсемпе хирме тытӑнчӗҫ, хыр юпа курӑк ҫинчен шуса пычӗ, вара смала сӗрнӗ вӗҫӗпе шӑтӑка тӑрӑнчӗ те ҫӗкленме пуҫларӗ.

И когда более тонкий конец столба был заарканен, мужчины с гиком и криком натянули канаты, подхватили рычагами, столб пополз по траве, затем сунулся засмоленным краем в ямку и начал подыматься.

XXXIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Эпир ӑна сӳтсе яврӑмӑр ӗнтӗ, ырларӑмӑр, — терӗ Глаша, тутӑр вӗҫӗпе тутисене хупласа.

— Мы уже обсудили и одобрили, — сказала Глаша, закрывая губы кончиком платка.

XXVIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней