Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ӗҫчен сăмах пирĕн базăра пур.
ӗҫчен (тĕпĕ: ӗҫчен) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ӗҫчен, пултаруллӑ, тӳрӗ кӑмӑллӑ, каланине итлет — тата ытти сӑмах та сахал мар каласа хӑварнӑ аслӑ ҫыравҫӑ пирӗн халӑхӑмӑр ҫинчен.

Помоги переводом

«Чӑваш пулар та итлесе пӑхар...» // Геннадий Волков. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с. — 5–8 с.

Упӑшки вӑрлӑхсӑррине пӗле тӑркачах, вӑл кил-терӗшре те, ҫын ҫинче те ӑна ырласа кӑна тӑнӑ: «Ман Куля пекки камӑн пур, ӗҫчен, маттур, ҫынсен арҫынниеем лек, арӑмӗ ҫине алӑ хумасть, ӑннӑ ман пурнӑҫ…»

Была себе на уме; никогда при людях его не корила, а только похваливала: и муж-то золотой, и отец Витальке — лучше не надо, заботливый, любящий, и хозяин, какого поискать.

2 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Володя аллине ҫӗклерӗ, эрешмен те, унӑн хӗвел ҫинче йӑлтӑртатакан кӗмӗл картине те шӑлса пӑрахасшӑнччӗ, анчах ҫав ӗҫчен ӑсталанӑ илемлӗ япалана шеллерӗ, майӗпен аяккалла шуса ларчӗ, вара часах, эрешмен ҫинчен манса, хӑйӗн ӗҫне тимлесе тума пуҫларӗ.

Володя поднял руку, хотел было стряхнуть и паука и блестящую на солнце серебряную паутину, но пожалел искусное творение труженика, осторожно подвинулся в сторону и тут же забыл о пауке, углубился в свою работу.

Яланлӑхах // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Пыл хурчӗ пекех ӗҫчен, анчах та… арҫын мар.

Трудолюбива, как пчела, но… не мужчина.

Оля // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Йӗс ҫамкапа вӑхӑта хыҫӗнчен перӗннисем — пирӗннисем мар; коммунист пулма — пул эс ӗҫчен, шухӑшла, чӑрсӑрлан, пултар!

Не наши — которые времени в зад уперли лбов медь; быть коммунистом — значит дерзать, думать, хотеть, сметь.

Хӗсметҫӗ (Служака) // Аркадий Ӗҫхӗл. Маяковский В.В. Пӗтӗм сасӑпа: сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 158 с. — 130–133 с.

Тӗтрене ҫуначӗсемпе каса-каса, ӗҫчен чӗкеҫсем вӗҫеҫҫӗ те вӗҫеҫҫӗ.

И снуют, снуют без конца работяги стрижи, рассекая крыльями туман.

Ҫула тухни // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Пачах урӑхла, вӑл — ывӑна пӗлмен ӗҫчен.

Напротив, это был неутомимый труженик.

Пӗрремӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ӗҫчен те пуҫаруллӑ Чернецова комсомолецсемпе пионерсем хушшинче пысӑк авторитетлӑ пулнине Саша та лайӑх курать.

Саша видел, что инициативная, энергичная Чернецова пользуется большим уважением у комсомольцев и пионеров.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Ватӑ пахчаҫӑ хваттерсӗр пурӑнакан ӗҫчен атьсене хӗрхенчӗ те, пуҫлӑхсемпе сӑмах татса, хӑй патне пурӑнма илчӗ.

Тогда-то и пожалел бездомных мальчишек Палля, обговорил с начальством и впустил ребят к себе на постой.

XI. Йывӑҫҫипе улми // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Канӑҫ та, уяв та ҫук ӗҫчен ҫыннӑн.

Ни отдыха, ни праздника нет у человека.

IX. Юлташсен тупи // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ӗҫчен пир-авӑрҫӑ хӑй аллипе тӗртсе тунӑ пусма тӑрӑхӗ ҫине кайса ӳкиччен тапаҫланать, паттӑр пулма ӗмӗтленнӗ йӑтмарҫӑ кӑвапи тӑпӑлса тухиччен хӑй ҫӗклемне йӑтать.

Ткачиха сидит за станом до тех пор, пока не упадет на сотканный ею же холст; словом, всяк несет свою неподъемную ношу, пока не надорвет пуп.

IX. Юлташсен тупи // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫынни вара пит ӗҫчен, кун пек ӗҫре мӗн ҫамрӑкран пиҫӗхнӗ: арӑмӗ вӑхӑтсӑр вилсе кайнӑ-мӗн, хӗрачипе кӑна пурӑнать.

Человек он трудолюбивый, сызмальства самостоятельный: жена умерла рано, остались вдвоем с дочкой.

V. Ӑшаланӑ ӑсан хака ларать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ӗҫчен кӳрши чун хавалӗпе тӑрӑшса ӗҫлесе пурнӑҫне ӑнтарса яма хӑват ҫитернӗшӗн кӗвӗҫсе, Хулай Пӑрӑмсанӗ тем тума хатӗр.

Завидуя трудолюбивым соседям, Хулай Парамзан готов разорвать их на куски.

III. Ют хӳте ӑшӑтас ҫук // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ӗҫчен те тӳрӗ ҫын вӑл кирек хӑҫан та, кирек ӑҫта та — пурнӑҫ тӗпелӗнче, вӑл тертлӗ те телейлӗ пурнӑҫӑн ятлӑ уртмахҫи.

Честный и трудолюбивый человек — он всегда и повсюду в горниле жизни, он выстраданный и в то же время счастливый ее хранитель…

III. Ют хӳте ӑшӑтас ҫук // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тӳрӗпе пурӑнса курнӑ сухала ӗмӗр хисепӗ шуратать, ырӑ ӗҫ пӗрсе хытарнӑ алла ӗмӗр сӑвапӗ витет, сайратнӑ ҫӳҫе ӗҫчен вӑхӑт сума сӑвать.

Вот и красит время бороды таких людей в белый цвет, а их руки, сделавшие столько добра, покрывает глубокими морщинами и перебирает этими трудолюбивыми руками их поредевшие седые волосы…

III. Ют хӳте ӑшӑтас ҫук // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ӗҫчен ҫав вӑл.

Работящий он человек.

III. Ют хӳте ӑшӑтас ҫук // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Хӑйсен те йышлӑ килйышне шӑл хушшине хумалӑх тутӑ тӗпрӗнчек ҫук-ха, хӑйматлӑхӗсен пултӑрӗ имӗш ӗҫчен Пикмӑрсана вутӑ татса ваклама пулӑшнӑшӑн тӑпӑрчӑ хутасси пе кӑштах хуратул кӗрпи пачӗ, тет те, ҫав кӗрперен те пулин пӑтӑ пӗҫерсе илсе килнӗ.

У самого семья огромная, на зуб положить нечего, и крупу-то ему дал шурин за то, что дров ему наколол, вот он сварил из нее кашу и с Шерккеем поделился.

I. Текерлӗк канӑҫне ҫухатнӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Сӑпайлӑ ӗҫчен — коллективри лайӑх ҫын.

Вежливый сотрудник — хороший член коллектива.

5. Тӗрле обществӑлла вырӑнсенче ҫын хӑйне мӗнле тытасси // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Мана ҫакӑн пек ӗҫчен, ылтӑн алӑллӑ, тирпейлӗ, ҫемье тилхепине ҫирӗп тытса пыракан мӑшӑр парнеленӗшӗн шӑпана тем пысӑкӑш тавтапуҫ калатӑп.

Огромное спасибо судьбе за то, что подарила мне такого трудолюбивого, с золотыми руками, аккуратного, крепко держащего вожжи семьи супруга.

Ҫемье тӗрекӗ эсӗ, мӑшӑрӑм // Каҫал Ен. «Каҫал Ен», 2020.10.30

…Ман анне ҫав тери ӗҫчен ҫынччӗ.

… Всю свою жизнь моя мать работала.

Кукамӑшӗ // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней