Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ӗҫчен сăмах пирĕн базăра пур.
ӗҫчен (тĕпĕ: ӗҫчен) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл, ӗлӗкхи пекех, ӗҫчен, ҫивӗч, чее, анчах строительствӑн интересӗсем халӗ ӑна ҫывӑхрах пула пуҫларӗҫ, пуринчен ытла тата вӑл хӑй ӗҫӗн тӗп тупсӑмне — ҫынсемшӗн тӑрӑшма кирлине ӑнланса илме пултарчӗ пулас.

Он был деятелен, ловок и хитер по-прежнему, но теперь ему ближе были интересы стройки, и главное — он, пожалуй, научился понимать, что первейший смысл его работы — это забота о людях.

Пӗрремӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Батманов, яланхи пекех, лӑпкӑ та ӗҫчен ҫын, унӑн малтанхи сӑмахӗсем иккӗленнине ӳстермерӗҫ, лӑплантармарӗҫ те.

Батманов, как всегда, был спокоен и деловит, вступительное слово его и не усилило сомнений, и не успокаивало.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Проект тӑвакансен ушкӑнне ертсе пыракан Кобзев, ҫемҫе те хӑюсӑр сӑнлӑ ҫын, вирелле ҫӳҫлӗскер, анчах тӳрӗ те ӗҫчен инженер, Алексее асӑрхаттарчӗ (вӑл Алексее часах кӑмӑлланӑ):

Руководитель проектной группы Кобзев — добросовестный и трудолюбивейший инженер с мягким неэнергичным лицом и вечно всклокоченной прической — предостерегал Алексея (он сразу почувствовал расположение к нему):

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Анчах Батманов — тӳрӗ те ӗҫчен ҫын, вӑл ун пек шӑри-шарн ҫухӑрашма юратмасть.

Батманов — серьезный человек и не признает подобных свето-шумовых эффектов.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

— Пит аван, сирӗнпе ӗҫ тума пулать, — терӗ вӑл йӑвашлӑхне ҫухатса, хӑйне ӗҫчен ҫын пек тытса.

— Прекрасно, с вами можно иметь дело! — сказал он менее елейным и более деловым тоном.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Калугин хӑй килте, хӑрушлӑх ҫук ҫӗрте иккенне тӗлӗнмелле килленӳпе туйса илчӗ, каҫхи кӗпине тӑхӑнса ярса, вырӑнӗ ҫине выртса, ҫапӑҫу мӗнле-мӗнле пулса иртни ҫинчен Гальцина каласа та пачӗ ӗнтӗ вӑл, паллах, хӑйне ырламалларах каларӗ вӑл кӑна, каласа панӑ тӑрӑх, вӑл хӑй, Калугин, ӗҫчен те харсӑр офицер иккенни курӑнса тӑрать ӗнтӗ, ман шухӑшпа, кун пирки сӑмах хускатма та, асӑрхаттарма та кирлӗ мар пек, мӗншӗн тесен кӑна пурте пӗлсе тӑнӑ тата ун пирки иккӗленме вӗсен, ҫапӑҫура вилнӗ Праскухин ротмистрсӑр пуҫне ӗнтӗ, нимӗнле права та, сӑлтав та пулман.

С удивительным наслаждением Калугин почувствовал себя дома, вне опасности, и, надев ночную рубашку, лежа в постели, уж рассказал Гальцину подробности дела, передавая их весьма естественно, — с той точки зрения, с которой подробности эти доказывали, что он, Калугин, весьма дельный и храбрый офицер, на что, мне кажется, излишне бы было намекать, потому что это все знали и не имели никакого права и повода сомневаться, исключая, может быть, покойника ротмистра Праскухина.

12 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

Вӑл питех ӗҫчен пулса, кӗнекесем те ытларах вуланӑ.

Он был более прилежен, больше читал.

2. Райт килйышӗ // Ярукка Сантри. Чарнлей, М. Райтсем: (Вильбурпа Орвиль) / А. И. Ярлыкин куҫарнӑ; ред. Н. Васянка. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 110 с.

Тулта канма пӗлми, ӗҫчен те туслӑ ҫӗршыв кӗрлет!

А за окном шумит неугомонная, трудолюбивая, дружная страна!

Эпилог // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Унтан, хӑйӗн ӑс-тӑнне шанмасӑр, Миша патне пырса, ӗҫчен ҫын пек: — Миша, сан ку эрнере мӗнле предметсемпе «иккӗ-ха», — тесе ыйтрӗ.

Потом, не доверяя своей памяти, она подошла к мальчику и деловито спросила: — Миша, у тебя по каким предметам в эту неделю двойки?

Миша такӑнчӗ // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Пӳртпе пахча хушшинчи карта ҫумӗнче сап-сарӑ чечеклӗ кавӑнӑн вӑрӑм тунисем тӑсӑлса выртаҫҫӗ, вӗсем ҫинче ӗҫчен пыл хурчӗсем вӗҫеҫҫӗ.

Возле ограды, отделяющей домик от огорода, протянулись длинные плети тыкв с ярко-желтыми цветами; над ними вились хлопотливые пчелы-разведчицы.

Власьевна // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Акӑ, «Вӑрттӑн утрав» роман геройӗ Сайрес Смит тӗпчевҫӗ те питӗ ӗҫчен ҫын.

Помоги переводом

Автор ҫинчен кӗскен // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Унӑн, хӑй каланӑ пек, кӑткӑсен «тӗп кӗлетне», урӑхла каласан, ҫак ӗҫчен хурт-кӑпшанкӑсем апат-ҫимӗҫне усракан вырӑна тупма май килчӗ.

Ему удалось обнаружить то, что он назвал «главным складом» термитов, то есть место, где эти трудолюбивые насекомые хранят все свои продовольственные запасы.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ӗҫчен, пултаруллӑ, тӳрӗ кӑмӑллӑ, каланине итлет — тата ытти сӑмах та сахал мар каласа хӑварнӑ аслӑ ҫыравҫӑ пирӗн халӑхӑмӑр ҫинчен.

Помоги переводом

«Чӑваш пулар та итлесе пӑхар...» // Геннадий Волков. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с. — 5–8 с.

Упӑшки вӑрлӑхсӑррине пӗле тӑркачах, вӑл кил-терӗшре те, ҫын ҫинче те ӑна ырласа кӑна тӑнӑ: «Ман Куля пекки камӑн пур, ӗҫчен, маттур, ҫынсен арҫынниеем лек, арӑмӗ ҫине алӑ хумасть, ӑннӑ ман пурнӑҫ…»

Была себе на уме; никогда при людях его не корила, а только похваливала: и муж-то золотой, и отец Витальке — лучше не надо, заботливый, любящий, и хозяин, какого поискать.

2 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Володя аллине ҫӗклерӗ, эрешмен те, унӑн хӗвел ҫинче йӑлтӑртатакан кӗмӗл картине те шӑлса пӑрахасшӑнччӗ, анчах ҫав ӗҫчен ӑсталанӑ илемлӗ япалана шеллерӗ, майӗпен аяккалла шуса ларчӗ, вара часах, эрешмен ҫинчен манса, хӑйӗн ӗҫне тимлесе тума пуҫларӗ.

Володя поднял руку, хотел было стряхнуть и паука и блестящую на солнце серебряную паутину, но пожалел искусное творение труженика, осторожно подвинулся в сторону и тут же забыл о пауке, углубился в свою работу.

Яланлӑхах // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Пыл хурчӗ пекех ӗҫчен, анчах та… арҫын мар.

Трудолюбива, как пчела, но… не мужчина.

Оля // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Йӗс ҫамкапа вӑхӑта хыҫӗнчен перӗннисем — пирӗннисем мар; коммунист пулма — пул эс ӗҫчен, шухӑшла, чӑрсӑрлан, пултар!

Не наши — которые времени в зад уперли лбов медь; быть коммунистом — значит дерзать, думать, хотеть, сметь.

Хӗсметҫӗ (Служака) // Аркадий Ӗҫхӗл. Маяковский В.В. Пӗтӗм сасӑпа: сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 158 с. — 130–133 с.

Тӗтрене ҫуначӗсемпе каса-каса, ӗҫчен чӗкеҫсем вӗҫеҫҫӗ те вӗҫеҫҫӗ.

И снуют, снуют без конца работяги стрижи, рассекая крыльями туман.

Ҫула тухни // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Пачах урӑхла, вӑл — ывӑна пӗлмен ӗҫчен.

Напротив, это был неутомимый труженик.

Пӗрремӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ӗҫчен те пуҫаруллӑ Чернецова комсомолецсемпе пионерсем хушшинче пысӑк авторитетлӑ пулнине Саша та лайӑх курать.

Саша видел, что инициативная, энергичная Чернецова пользуется большим уважением у комсомольцев и пионеров.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней