Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

пӗлтерчӗ (тĕпĕ: пӗлтер) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Подгорицӑна та илнӗ, — малалла пӗлтерчӗ Мичо бай, хаваслӑн.

— И Подгорица взята, — продолжал Мичо.

XVIII. Ганко кофейнинче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Консулус-эфенди, — терӗ ӑна бей, — ӗнер эсир пӑлхавҫӑсен юррине юрланӑ тесе пӗлтерчӗ.

— Консулус-эфенди, — сказал ему бей, — мне стало известно, что вы вчера пели бунтарские песни.

XVII. Спектакль // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пӗрлешнӗ мӑшӑра бей ҫав Петковица карчӑк пекех канаш пачӗ, анчах хӑй сӑмахне ытла хытӑ кӑшкӑрмасӑрах пӗлтерчӗ.

Бей дал супругам такой же совет, как и бабка Петковица, только менее громко.

XVII. Спектакль // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Бей полицейские темӗн пӑшӑлтатса пӗлтерчӗ те? лешӗ Стефчов патнелле утрӗ.

Бей что-то прошептал полицейскому, и тот направился к Стефчову.

XVII. Спектакль // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов хӑй мӗнрен тӗлӗннине игумена пӗлтерчӗ.

Огнянов высказал свое удивление игумену.

XVI. Ҫӑва калаҫать // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Аптраса ӳкнӗ мӗскӗн карчӑк хӑй пӳлӗмне анчӗ, чиркӳ хуралҫи ачисене ан шавлӑр тесе систерчӗ, учительница учительпе тухтӑра урок парать, тесе пӗлтерчӗ.

Бедная старуха сошла к себе вниз совсем растерянная и приказала детям церковного сторожа не шуметь, потому что учительница дает урок учителю и доктору.

XIII. Брошюра // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Унӑн хӑйӗн тӑван хулине, инҫетри Видина, Бяла Черква ҫыннисенчен Марко Ивановран урӑх никам та кайса ҫӳремест, тесе пӗлтерчӗ; ҫавӑнсӑр пуҫне тата Видинра халь Кралич пирки тахҫанах ҫынсем манма пултарнӑ.

Он уверил их, что в его родном городе, далеком Видине, не бывает почти никто из бяло-черковцев, кроме Марко Иванова.

XII. Бойчо Огнянов // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Радӑпа Огнянова хутне кӗрес тенӗ пек ҫӗкленнӗ ӑшӑ кӑмӑл кӗтмен ҫӗртен сӗврӗле пуҫларӗ, ҫынсем шӑпланни кун пек юрамастчӗ тенине пӗлтерчӗ.

Общая симпатия к Раде и Огнянову внезапно охладела, смешалась с молчаливым неодобрением.

XI. Рада пӑшӑрханӑвӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӑл чеен кулкаласа илчӗ, вара пӗшкӗнчӗ те Стефчова хӑлхинчен ҫеҫ пӑшӑлтатса пӗр ят пӗлтерчӗ.

Она игриво улыбнулась и, наклонившись, шепнула на ухо Стефчову некое имя.

X. Хӗрарӑмсен мӑнастирӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Марко пӗшкӗнчӗ те тухтӑра хӑлхинчен ҫеҫ пӑшӑлтатса ҫакӑн пек пӗлтерчӗ:

Марко наклонился и сказал доктору на ухо:

IX. Ӑнлантарса пани // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хавасланса ӳкнӗ Лалка пуҫ тайма та ӗлкӗреймерӗ, хӑй тавҫӑрса илеймен кӑмӑлпа хӑнасем патне тухрӗ те савӑнса пӗлтерчӗ:

Ошеломленная радостью, она даже не ответила на поклон и, вся во власти какой-то неодолимой силы, бросилась к гостям, взволнованно крича:

VIII. Юрдан чорбаджи патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫак хыпара вӑл каҫса кайса пӗлтерчӗ, хӑй енчен те тем те пӗр хушса каласа хучӗ.

Все это Ганко рассказывал с большим воодушевлением, сдабривая свою повесть множеством всяких нелепостей.

VI. Ҫыру // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫак япала вара ӑна кунта мӗншӗн чӗнтернине пӗтӗмпех пӗлтерчӗ.

Это сразу пролило свет на все его недоумения.

V. Каҫ тӑсӑлать-ха // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

«Эпӗ хатӗр!» тенине пӗлтерчӗ ӗнтӗ ку.

Это означало: «Я готова!»

V. Каҫ тӑсӑлать-ха // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Акӑ, сӑмахран, ку вӑл Бьюмонт Катерина Васильевнӑна хӑй патне пынӑшӑн «питӗ тав тунӑ» хыҫҫӑн эрнерен, вӗсем паллашнӑранпа икӗ уйӑх иртсен пулчӗ; завода ӗнтӗ сутрӗҫ, мистер Лотер тепӗр кунне киле кайма хатӗрленетчӗ (вӑл, чӑнах та, кайрӗ; вӑл кунта мӗнле те пулин катастрофа туса хурасса ан кӗтӗр; вӑл ытти пур негоциантсем пекех коммерци ӗҫне турӗ, Бьюмонта, кӗтнӗ пекех фирма ӑна, пин кӗренке шалу парса, управляющий пулса ӗҫлеме хушни ҫинчен пӗлтерчӗ, урӑх вара ним те тумарӗ: хӑвӑрах шухӑшласа пӑхӑр-ха, коммерципе ҫыхӑнман ӗҫе мӗн сӗкӗнмелле-ха унӑн), акционерсен, ҫав шутрах Полозовӑн та, ыранах укҫа илмеллеччӗ (кунта та катастрофа таврашӗ ан кӗтӗр: (Ходчсон, Лотер тата К° фирми пуян вӑл) — ҫуррине таса укҫан, ҫуррине — виҫӗ уйӑха пыракан вексельсемпе.

Вот, например, это было через неделю после визита, за который «очень благодарил» Бьюмонт Катерину Васильевну, месяца через два после начала их знакомства; продажа завода была покончена, мистер Лотер собирался уехать на другой день (и уехал; не ждите, что он произведет какую-нибудь катастрофу; он, как следует негоцианту, сделал коммерческую операцию, объявил Бьюмонту, что фирма назначает его управляющим завода с жалованьем в тысячу фунтов, чего и следовало ожидать, и больше ничего: какая ж ему надобность вмешиваться во что-нибудь, кроме коммерции, сами рассудите), акционеры, в том числе и Полозов, завтра же должны были получить (и получили, опять не ждите никакой катастрофы: фирма Ходчсона, Лотера и Ко очень солидная) половину денег наличными, а другую половину — векселями на трехмесячный срок.

XVIII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Уйӑх ҫурӑ иртсен вара, Кирсанов патне хӑйӗн медицинӑра ӗҫленӗ май паллашнӑ — е тата палласах та кайман — ҫынни килчӗ те медицинӑра тӗл пулакан тӗрлӗрен пӑтӑрмахсем ҫинчен калаҫкаласа ларнӑ хыҫҫӑн (пӗр сӑмахпа каласан, хӑна хӑйӗн ҫынсене питӗ лайӑх та час сыватмалли меслечӗ ҫинчен каласа панӑ хыҫҫӑн; чирлӗ ҫынсене вӑл темиҫе хун хушши шыв памасть иккен: «мӗншӗн тесен кашни чир-чӗр ӑшри сӗткенсем пӑсӑлнипе пулать, сӗткенсем вара ашрӑн тухсах тӑраҫҫӗ, эппин, вӗсем тухса пӗтчӗр тесен, чирлӗ ҫынна шыв ӗҫтермелле те мар; ҫапла вара начар сӗткенсем пӗтеҫҫӗ те — чир те иртсе каять», терӗ вӑл) Кирсанова: сирӗнпе пӗр вӗреннӗ ҫын паллашасшӑн, тесе пӗлтерчӗ; лешӗ ун ҫинчен нумай илтнӗ иккен.

А месяца через полтора приехал к Кирсанову один отчасти знакомый, а больше незнакомый ему собрат по медицине и после различного разговора о различных медицинских казусах, главным образом после рассказов гостя об удивительных успехах того метода врачевания, которого он тогда держался и который состоял в том, чтобы больному несколько дней не давали ничего пить: «потому что все болезни состоят в худосочии, а соки постоянно выделяются из организма, следовательно, если не давать нового источника для этих отделений, то худые соки по необходимости истощатся, и через то болезнь пройдет», сказал, что, между прочим, имеет сообщить Кирсанову приглашение: один просвещенный человек, много наслышавшийся о Кирсанове, желает познакомиться с ним.

XVII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Вера Павловна хӑйӗн пӳлӗмӗнче пӗччен шӑп ларчӗ, упӑшкине хӑйӗн пӳлӗмне кайма хушрӗ, унтан Лопухов, ун ҫумне пырса ларса, ӑна татах лӑплантарчӗ, нумай калаҫмарӗ, паллах, калаҫнинчен ытларах хӑйӗн сасси лӑпкӑ пулнипе лӑплантарчӗ, паллах ӗнтӗ, ун сасси ытлашши савӑнаҫлӑ та, ытлашши салху та тухмарӗ, тен, кӑштах вӑл шухӑша кайнине пӗлтерчӗ пулӗ, тата пит-куҫӗ те ҫавнах кӑтартрӗ пулас.

Половину времени Вера Павловна тихо сидела в своей комнате одна, отсылая мужа, половину времени он сидел подле нее и успокоивал ее все теми же немногими словами, конечно, больше не словами, а тем, что голос его был ровен и спокоен, разумеется, не бог знает как весел, но и не грустен, разве несколько выражал задумчивость, и лицо также.

XXIV // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

— Каҫ пулас умӗн, хӑй ҫутас вӑхӑт ҫитсен, — пӗлтерчӗ Нюй И, — анчах вӑл килтен тухнине нйкам та куракан пулман.

— Мы хватились ее, как стали зажигать лампы, — сказала Нюй-и, — только никто не видел, чтобы она выходила.

III // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 90–106 стр.

Офицер ҫапла пӗлтерчӗ: халлӗхе эпӗ, ҫулпа шутласан, тӳрӗ кӑмӑллӑ ҫынсем шутне кӗретӗп-ха ҫавӑнпа та эпӗ ҫав ҫулти ытти ҫынсемпе пӗрлешме хирӗҫ мар, терӗ.

После чаю офицер объявил, что пока он еще имеет лета честного образа мыслей, он не прочь присоединиться к другим людям тех же лет.

VI // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Ҫав вӑрттӑнлӑха мана хамӑн хӗр, кӗвӗҫскер, шӑпах ҫураҫнӑ кун пӗлтерчӗ.

А она была мне открыта моею ревнивою невестою в самый день обручения.

IV // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней