Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

самантра (тĕпĕ: самант) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Малтанхи самантра эпӗ каланине вӗсем ӗненмерӗҫ, анчах, эпӗ чӑннипех те Робинзон Крузо пулнине пӗлсен, ыталаса чуптунипе мана кӑшт ҫеҫ пӑвса пӑрахмарӗҫ.

В первую минуту мне не поверили, но, когда убедились, что я действительно Робинзон Крузо, меня чуть не задушили в объятиях.

Ҫирӗм саккӑрмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Ҫав самантра эпир те, Эрнепе иксӗмӗр, ҫитсе тӑтӑмӑр.

В это время подошли и мы с Пятницей.

Ҫирӗм улттӑмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Хампа пӗрле испанецпа Эрне ашшӗ пулманнишӗн ҫав самантра тем пекех хытӑ пӑшӑрхантӑм.

Как я жалел в ту минуту, что со мной нет испанца и отца Пятницы!

Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Чи хытӑ чӗреллӗ ҫын та, ҫав самантра Эрнене курнӑ пулсан, кӑмӑлӗ ҫемҫелнипе йӗрсе янӑ пулӗччӗ.

Самый черствый человек и тот был бы тронут до слез, если бы наблюдал его в эту минуту.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Ҫав ирсӗр вырӑна курсан, манӑн ҫӳҫ-пуҫ вирелле тӑчӗ, малтанхи самантра эпӗ ҫак ҫыранра тӑма мӗн тери хӑрушӑ пулнине те манса кайрӑм.

Ужасное зрелище до того поразило меня, что я в первую минуту позабыл об опасности, которой подвергался, оставаясь на этом берегу.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Ҫак самантра мана пуринчен ытла урӑх япала шухӑшлаттарчӗ: эпӗ карап ҫинчен мӗн илме пултарнине пурне те мар, пӗр пайне кӑна илтӗм; унта мана кирлӗ пулма пултаракан япаласем тата нумай юлчӗҫ-ха; пуринчен ытла парӑспа канатсем питӗ кирлӗ.

Впрочем, в настоящее время меня гораздо больше занимало другое: я увез с корабля далеко не все, что можно было взять; там осталось много вещей, которые могли мне пригодиться, и прежде всего паруса и канаты.

Улттӑмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Ҫак самантра мана тинӗс хумӗсем пырса ҫапнӑ пулсан, эпӗ чыхӑнса вилнех пулӑттӑм.

Если бы в ту минуту море снова успело налететь на меня, я непременно захлебнулся бы в воде.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Шӑпах ҫав самантра вӗсем палуба ҫинчен, трубапа пӑхса пулас, пире курчӗҫ.

Но как раз в ту минуту нас увидали с палубы — должно быть, в подзорную трубу.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Путсӗр ӗҫсемшӗн эпир вӗсене ухмахсем тетпӗр, ӳкӗннӗ самантра тунӑ ӗҫсемшӗнех ырӑ ҫынсем тесе калатпӑр.

За бессовестные поступки мы зовем их глупцами, а за благородные дела, что совершаются ими в минуты раскаяния, можно называть их разумными.

Иккӗмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Ҫав самантра Бойчо унӑн шурса кайнӑ илемлӗ питне пӑхса илчӗ, хӗрӗ куҫне хупнӑччӗ, тути шуралса кайрӗ, ҫак телейсӗр хӗр хӑй шӑпине унпа ҫыхӑнтарчӗ иккен те, акӑ халь тата мӗнле асап курмалла тивет.

И в эту минуту, глядя на ее прекрасное ЛИЦО, покрытое смертельной бледностью, на ее закрытые веки и побелевшие губы, на эту несчастную девушку, связавшую свою судьбу с его судьбой, он мучился адскими муками в предвидении ожидающей ее участи.

XV. Курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫак хыпар шӑп кӑна чи телейлӗ самантра ҫитрӗ-ҫке, хӑй пӗтӗм чун хавалӗпе савса тӑнӑ ытарайми хӗрпе курнӑҫнӑ самантра, Рада вара халь ҫӗр хут та чипертерех курӑнса кайнӑччӗ ӑна.

Ведь это известие пришло в миг высшего блаженства, в миг неожиданной встречи с девушкой, которая сегодня, в ореоле героического подвига любви, казалась Огнянову еще милее и пленительнее, чем раньше.

XV. Курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов чи хӑрушӑ самантра та хӑйне тыткалама пултаратчӗ, анчах ҫак усал хыпар ӑна шалтах виҫерен кӑларчӗ те хӑй мӗн тӑвасса пӗлмесӗр тӑчӗ.

Велико было самообладание Огнянова в минуты грозной опасности, но страшное известие потрясло его, и на этот раз он не смог быстро принять решение.

XV. Курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов хӗпӗртесе пӑхрӗ ӑна йӗпеннӗ куҫӗнчен, Рада ҫак самантра калама ҫук телейлӗн курӑнса кайрӗ.

И Огнянов с восторгом смотрел в ее влажные глаза, сияющие счастьем и беспредельной любовью.

XV. Курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Шӑпах ҫав самантра ун патне пӗр темле хӗрача пырса тӑчӗ, аллинче унӑн ҫыхӑччӗ.

В этот миг к ней подошла какая-то девочка с узлом в руке.

X. Юрату вӑл — паттӑрлӑх // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Юрать-ха, Стайкӑн сума сумаллах мар каланӑ сӑмахӗсене ыттисем илтсех каймарӗҫ, — ҫав самантра пурте хуларан халь ҫеҫ таврӑннӑ Стефчов еннелле ҫавранса тӑчӗҫ.

К счастью, никто не расслышал непочтительных слов Стайки — в эту минуту все смотрели на Стефчова, который шел к ним со стороны города.

VIII. Ҫаран // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов пӗр самантра тенӗ пек ҫырма хӗрринелле анчӗ, пысӑк чул хыҫне пытанса тӑнӑ хыҫҫӑн хӗрачана ятранах чӗнсе илчӗ.

Он в мгновение ока спустился к реке и, укрывшись за большим камнем, окликнул девочку по имени.

VI. Хыпарҫӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫак самантра, тен, пӗр чӗлӗ ҫӑкӑршӑнах тӑван аҫуна та хӗрхенсе тӑрас ҫук пуль ҫав.

В этот миг Огнянов не пощадил бы и отца родного, попытайся тот отнять у него ломоть хлеба.

II. Шур кӗрӗклӗ ҫыннӑн ҫӑкӑр чӗлли // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Чунтан-вартан шанса тӑни, кӗтни, хал кайиччен вӑй хуни, хастарлӑх — ҫак темиҫе ӗмӗр хушши нушаланса пуҫтарнӑ мул пӗр самантра ҫилпе вӗҫсе шӑранчӗ.

Золотые надежды, глубокая вера, титанические силы, энтузиазм — все это богатство, нажитое веками страданий, мгновенно пошло прахом.

I. Вӑрансан // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вилӗм шыранӑччӗ вӑл хӑйне, анчах ҫавӑн пек самантра ҫеҫ хускалан пурӑнас туйӑм ӑна хӑтарчӗ.

Он искал смерти, но инстинкт самосохранения, который в такие минуты действует сильнее всякой сознательной воли, спас его.

XXXVII. Икӗ юханшыв // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫак самантра алӑк шалтлатса урайнелле ӳкрӗ те пӳлӗме паттӑр та ҫӳллӗ ҫын кӗрсе тӑчӗ.

В этот миг дверь с оглушительным треском рухнула на землю, и в комнату ворвался человек богатырского роста.

XXXVI. Рада // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней