Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

тӑвать (тĕпĕ: ту) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тияккӑн, иртсе пынӑ май, чиркӗве кӗрсе пӑхрӗ, Иеротей атте ҫаплах аналой умӗнче кӗл тӑвать иккен-ха.

По дороге дьякон заглянул в церковь и убедился, что отец Иеротей все еще стоит у аналоя и читает молитвы.

XI. Викентий // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Виҫ сехет ҫурӑччен кӗл тӑвать те-ха вӑл, йӗрки ҫавӑн пек ӗнтӗ унӑн.

— Обычно он молится до половины четвертого, — это его правило.

XI. Викентий // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Чиркӳре вӑл, кӗл тӑвать, ҫакӑн пек чухне вӑл кирек хӑҫан та чиркӳре, — тесе тавӑрчӗ тӗлӗннӗ Викентий.

— Он в церкви, на молитве, как и всегда в этот час, — ответил Викентий.

XI. Викентий // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Иеротей атте мӗн тӑвать халь?

— Что сейчас делает отец Иеротей?

XI. Викентий // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Тупӑ Букче тӑвать, — пӗлтерчӗ Мичо бай.

— Пушки будет делать Букче, — сказал дядюшка Мичо.

IX. Огнянов председательте // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тепри ҫӗҫӗпе тем касса илет те, ӑна якаткаласа, йӑлтӑртатса тӑракан чӑмӑрккасем тӑвать, ҫав чӑмӑрккасем ун умӗнче купипех йӑлтӑртатаҫҫӗ…

Другой обрезал и разглаживал ножом какие-то блестящие шарики, которые кучей лежали перед ним…

III. Икӗ тӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Кам тӑвать ку кинжалсене?

— Кто делает эти кинжалы?

XXXII. Турӑ ҫӳлте, патша инҫетре // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ҫӗр варринче мӗн тӑвать вӑл ун патӗнче?

— А что он делал у нее ночью?

ХХIII. Таппа урӑххи ҫакланнӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Мӗн тӑвать вара сан Рачко ун патӗнче?

А что делает у нее твой Рачко?

ХХIII. Таппа урӑххи ҫакланнӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫын вӑл пӗрререн ҫӗре ҫитерет, кӑткӑран арӑслан тӑвать!

Люди из мухи делают слона, из муравья — льва!

XXII. Ставри пуп патӗнче хӑнара // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫав эрехӗн вунӑ тумламӗ ахаль ҫынран философ тӑвать, аллӑ тумламӗ — патша тӑвать, ҫӗр тумламӗпех ӗҫсен — таса аттех пулатӑн!

Десять капель этого вина превращают человека в философа, пятьдесят — в царя, а сто — в святого!

XXII. Ставри пуп патӗнче хӑнара // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Огняновпа йӑлт хирӗҫсе кайрӑм, халь ӑна шӑлсах тӑкма шут тытрӑм, — Стефчов сӑмахне пит хивре пуҫланӑччӗ те, анчах, ҫак сӳпӗлти хӗр-манаха шанма юраманнине ас туса илсен, ҫапла кӑна каласа хучӗ: — вӑл ӗҫе пӗтӗмпех полици тӑвать, эс сӑмах та ан шарланӑ пул!

— Я рассорился с Огняновым и наконец решил стереть его в порошок, — начал Стефчов сердито, но, вспомнив, что на болтливую монахиню нельзя положиться, оборвал речь и сказал: — Впрочем, все это дело полиции, ей и карты в руки… Только прошу вас, госпожа, молчок!

XXI. Хур кӑтартма хӑтланни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов ҫав йытта лайӑх ас тӑвать, йытӑ арман тавра чупса ҫаврӑнчӗ, алӑка чӗрмелерӗ, тӗм патӗнче ҫӗр чава-чава хӑтланчӗ, хӑй ҫаплах уласа йынӑшать.

Гончая — Огнянов хорошо ее помнил — бегала вокруг мельницы, царапала когтями порог, рыла лапами землю у кустов и скулила.

XVI. Ҫӑва калаҫать // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ун пек ҫын вӑл кӗрешӳре ҫирӗпленет, хӑйне йӗрлесрен сехрине хӑптармасть, хӑрас-тӑвас пулсан та, хӑйне хавхалантарма пултарать; ҫаксем вӗсем пӗтӗмпе кӗрешӳ-ҫке, кӗрешӳ ун пеккине вӑй-хал парать, ыр кӑмӑллӑ тӑвать.

Сопротивление их укрепляет, гонения не страшат, опасности воодушевляют, ибо все это — борьба, а борьба вдохновляет и облагораживает.

XII. Бойчо Огнянов // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Лайӑх та тӑвать папӑ, мӗн унӑн ҫамрӑклах манах пулмалла?

И хорошо сделает малый, зачем пошел в чернецы смолоду?

X. Хӗрарӑмсен мӑнастирӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Чӗлхи унӑн япшар та ҫивчӗ, каласа кӑтартмалли пулсан, ывӑна пӗлми калаҫать, хӑй тӗллӗн шухӑшласа кӑларма та вӗҫӗ-хӗррисӗр пултарать, итлеме кӑна ан ӳркен, Халим мулӗ хускалчӗ тейӗн: тумлам шывран тинӗс тӑвать, пӗрчӗрен ту купалать, пӗрчӗ пулмасан енчен — унсӑр та питех аптраса тӑракан йышши мар.

Словоохотливый, красноречивый и неутомимый рассказчик, он обладал фантазией, неисчерпаемой, как родник, и богатой, как сокровищница Халима; каплю воды он превращал в море, муху — в слона, а когда не было мухи, обходился и без нее.

VIII. Юрдан чорбаджи патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Халичченех вӑл Крым вӑрҫи вӑхӑтӗнчи пальтопа ҫӳрет-ха, кӑштах французла перкелешем пек те тӑвать, анчах ун чӗлхинче французсен пӗр ҫӗнӗ сӑмахӗ те хутшӑнман.

Он до сих нор носил пальто времен Крымской войны, а его скудный французский лексикон не пополнился ни одним новым словом.

VIII. Юрдан чорбаджи патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пӗлессӗр килет пулсан, ҫав хутсене пула ҫакӑн пек пӑтӑрмах хускалчӗ те; ҫав хутсемпех вӑл хӑйне тӗп тӑвать.

Если хотите знать, из-за нее-то вся каша и заварилась; это его и погубит…

VI. Ҫыру // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хуҫа карчӑкӗ тухса уҫсан, вӑл картишне кӗчӗ те васкаварлӑн кӑна: — Клеопатра мӗн тӑвать? — тесе ыйтрӗ.

Старуха хозяйка открыла ему, и он вошел, бросив скороговоркой: — Что делает Клеопатра?

V. Каҫ тӑсӑлать-ха // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Вӑл хуҫалӑх ӗҫне тӑвать, апат таврашӗ хатӗрлет; ку ӗҫпе вӑл яланах интересленет, — терӗ Катерина Васильевна.

— Он хозяйничает, приготовляет закуску; это его всегда занимает, — сказала Катерина Васильевна.

XXII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней