Поиск

Шырав ĕçĕ:

ҫакӑнса (тĕпĕ: ҫакӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Куна эсӗ ҫакӑнса вилесрен тӑваҫҫӗ (анчах та, тӗрӗссипе, простыньпе те питӗ аван ҫакӑнма пулать).
Это делаеют, чтобы ты не повесился (хотя можно отлично повеситься с помощью простыни).

Подтяжкӑсем // Леонид Агаков. Юлиус Фучик. Асаплӑ вилӗм уменхи сӑмах. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953

Пире хирӗҫри камера алӑкӗ умӗнче подтяжкӑсем ҫакӑнса тӑраҫҫӗ.
У двери противоположной камеры висят подтяжки.

Тепӗр кунне вӑл ҫӗнӗ хыпар илтнӗ — мана виличченех хӗнемен иккен, анчах асаплантарнине тӳсеймен те камерӑра ҫакӑнса вилнӗ.
А на другой день новая весть – я не забит до смерти, но не вынес пыток и повесился в камере.

III сыпӑк // Леонид Агаков. Юлиус Фучик. Асаплӑ вилӗм уменхи сӑмах. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953

Алӑк ҫинче «3» вырӑнне «2» ҫакӑнса тӑрать, — халӗ эпир иккӗн кӑна.
Вместо тройки на дверях висит двойка; нас теперь только двое.

Ыратнисене пачах туймасӑр, хам айккинчен пӑхса тӑракан ҫын кӑна пулнӑ пек, эпӗ хама икӗ эсэсовец камерӑна каялла ҫӗклесе пынине, наҫилккана юриех силленине, мӑйкӑчра ҫакӑнса тӑни авантарах пулнӑ пулӗччӗ ӑна, тесе кулкаласа калаҫнине илтетӗп.
Как-то со стороны, совсем не ощущая боли, словно я только зритель, чувствую, как два эсэсовца несут меня обратно в камеру и, грубо встряхивая носилки, со смехом осведомляются, не предпочту ли я качаться в петле.

II сыпӑк // Леонид Агаков. Юлиус Фучик. Асаплӑ вилӗм уменхи сӑмах. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953

Темиҫе самант хушши вӗсем сывлӑшра юнашарах, пӗрин хыҫӗнче тепри, пӗр-пӗринчен куҫа курӑнми ҫиппе кӑкарӑннӑ пек ҫакӑнса тӑнӑ.
Мгновение они висели в воздухе рядом, один позади другого, словно близко привязанные друг к другу невидимой нитью.

11 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Пӗр сӑмах та пулин илтмесӗр, сиктерсе хӑварасран хӑраса, пурте пуҫӗсене стена ҫинче ҫакӑнса тӑракан икӗ хура ҫаврашка патнелле ҫӗклерӗҫ.
Все замерли, боясь пропустить хотя бы слово и вытянув головы к двум черным кругляшам, висевшим на стене.

Ун умӗнчи сӗтел ҫинче пистолетсем пулнӑ, пуҫӗ тӗлӗнче хӗҫ ҫакӑнса тӑнӑ.
Перед ним на столике лежали его пистолеты, а сабля висела в головах.

XIX сыпӑк // Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Дубровский. Никифор Ваҫанкка куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Унӑн кӑкри ҫинче — куҫа йӑмӑхтармаллах пурпа тасатса ҫутатнӑ Герой ҫӑлтӑрӗ, Ленин орденӗ тата «За отвагу» медаль йӑлтӑртатнӑ, вӗсемпе юнашар кивӗ, ҫулланса пӗтнӗ, хуралнӑ хӑю ҫинче салтаксен ӗлӗкхи «георгийӗ» ҫакӑнса тӑнӑ.
На груди у него сверкали начищенные до ослепительного блеска Звезда Героя, орден Ленина и медаль «За отвагу».

9 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Унӑн пралукран тунӑ пюпитрӗ ҫинче дивизи хаҫачӗн листовки ҫакӑнса тӑнӑ.
На проволочном пюпитре серел листок дивизионной газеты,

7 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Ача чухне унӑн хулӑн туратти ҫинче Гвоздевӑн чуччувӗ ҫакӑнса тӑнӑ.
На толстом суку в детстве висели качели Гвоздева.

2 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Юпа ҫинче ҫакӑнса тӑрасси — мӗн йывӑрриех пур ӗнтӗ!
Экое дело, подумаешь – на столбе стоять!

17 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Хӑй алли ҫинче вӑйсӑррӑн ҫакӑнса тӑракан этем кӗлетки ҫине Варя пӑхман.
Не смотрела она на это страшное, костлявое тело, бессильно свешивавшееся с ее рук.

16 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Икӗ аманнӑ фрицӗ лаша хӳринчен ҫакӑнса пыраҫҫӗ, виҫҫӗмӗшӗ лаша ҫинче фон-барон пек ларса пырать…
А то двое раненые идут, за лошадиный хвост держатся, а третий на лошади верхом, как фон барон…

14 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Унӑн ҫакӑнса тӑракан вӗтӗр-шакӑр эрешӗсем ҫил вӗрмессерен лӑпкӑн та сиввӗн шӑкӑртатнӑ.
Подвески эти тихо и холодно звенели, когда ветер встряхивал ее.

12 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Ял вырӑнӗнчи кӑмака мӑрьисем касса пӗтернӗ вӑрман тункатисем евӗрлӗ лараҫҫӗ, вӗсен хушшинче пӗччен пусӑ тараси пӗр килӗшӳсӗррӗн пӗлӗтелле кармашса тӑрать, унӑн тимӗр кӑшӑлпа тыттарнӑ пӑнтӑхнӑ йывӑҫ витри, тутӑхнӑ сӑнчӑртан ҫакӑнса тӑраканскер, ҫил ҫинче силленкелет.
Это было пустое снежное поле, на котором, как пни сведенного леса, торчали трубы и посреди – совсем уже нелепый – возвышался колодезный журавль с деревянной позеленевшей, обитой по краям железом бадьей, медленно раскачиваемой ветром на ржавой цепи.

Вӗсем ҫип пек ҫинҫе авӑрсен яп-яка та шӗвӗр вӗҫлӗ, сайра ҫулҫисем хушшинче ҫакӑнса тӑнӑ.
Они висели между тоненькими ниточками стебельков с редкими, острыми, полированными листочками, прямо на поверхности кочек.

10 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Унӑн путса кӗнӗ айӑкӗсем ҫинче тата ырханкка купарчи хыҫӗнче тӑрмаланчӑк хӑмӑр ҫӑм татӑкӗсем ҫакӑнса пыраҫҫӗ.
Неопрятная шерсть бурыми клочьями торчала на его впалых боках, сосульками свисала с тощего, поджарого зада.

1 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Пусман пӗрремӗш плошадки ҫинче пӗтӗм стенана хуплакан пысӑк картина ҫакӑнса тӑнӑ.
На первой площадке лестницы висела большая, во всю стену, картина.

27 сыпӑк // Леонид Агаков. Валентин Катаев. Полк ывӑлӗ. Повесть. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948

Хура ҫӗлӗксем пек курӑнакан курак йӑвисем вырӑнаҫнӑ ҫӳлӗ туратсем те паспа витӗннӗ, вӗсем кӗрентерех ҫемҫе сывлӑшра татӑлса анас пекех ҫакӑнса тӑнӑ.
Воздушные массы ветвей с тёмными шапками вороньих гнёзд, так же как и решётка, покрытая инеем, хрупко висели в нежном, розоватом воздухе и казались совершенно голубыми.

Страницы:

Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сайт:

Статистика