Поиск

Шырав ĕçĕ:

ҫакӑнса (тĕпĕ: ҫакӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Пугачев каллех тутӑрпа сулчӗ, ырӑ поручик та хӑйӗн ватӑ начальникӗпе юнашар ҫакӑнса тӑчӗ.
Пугачев махнул опять платком, и добрый поручик повис подле своего старого начальника.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк. Тапӑну // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Ҫиччӗмӗш депон тӗттӗм чӳречеллӗ, тӗксӗм алӑклӑ (ҫӳлӗ алӑкӗ ҫинче ҫӑраҫҫи ҫакӑнса тӑрать) тӗксӗм ҫурчӗ пирӗн умма тухса тӑнӑ вӑхӑтра тул ҫутӑлма пуҫларӗ.
Начинало светать, когда седьмое депо предстало перед нами — мрачное здание с темными овальными окнами, с высокой овальной дверью, на которой висел замок.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Стена ҫумӗнче кинжалсем, пилӗк кӗпҫеллӗ револьверсем, кӗмӗлленӗ кукӑр хӗҫсем ҫакӑнса тӑраҫҫӗ.
Оружие висит на стене — кинжалы, пятиствольные револьверы, кривые шашки в серебре.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Плита тӗлӗнче, ҫӳлте, чейник ҫакӑнса тӑрать, унӑн мӗлки ҫине пӑхсан, вӑл пӗрре те чейник пӗк мар, такамӑн ҫав тери пысӑк сӑмси пек туйӑнать.
Чайник висит над плитой, а на тени — это не чайник, а чей-то огромный перевернутый нос.

Сӗтел тӗлӗнче, маччара, табак тӗтӗмӗ ним хускалмасӑр ҫакӑнса тӑратчӗ, пурте тахҫанах тухса кайнӑ, тӑван мар атте урайӗнче ури-аллисене саркаласа ҫывӑрать.
Табачный дым неподвижно висел над столом, все давно ушли, отчим спал на полу, раскинув руки и ноги.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Лампа стена ҫинче ҫакӑнса тӑрать, манӑн пуҫ ӗмӗлки тетраде, чернил кӗленчине, алла хупласа хунӑ.
Кухонная лампа висит на стене, и вихрастая тень моей головы закрывает тетрадку, – бутылку чернил и руку,

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Кӗтесре савӑт-сапа шкапӗ ларать; стена ҫинче, рамкӑллӑ кантӑк айӗнче, офи-цер дипломӗ ҫакӑнса тӑрать; ун тавралла вак-тӗвек картинӑсем ҫапса тултарнӑ.
В углу стоял шкаф с посудой; на стене висел диплом офицерский за стеклом и в рамке; около него красовались лубочные картинки.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк. Крепость // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Пӳлӗмне хӑйӑ ҫутатать, стена ҫинче пӗр пӑшал тата ҫӳллӗ тӳпеллӗ казак ҫӗлӗкӗ ҫакӑнса тӑраҫҫӗ.
Лучина освещала ее, на стене висела винтовка и высокая казацкая шапка.

Иккӗмӗш сыпӑк. Вожатый // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Вӑл ним усӑсӑрах пӳлӗмре ҫакӑнса тӑратчӗ те, чылай анлӑ пирки тата хучӗ те лайӑххипе, тахҫанах мана илӗртетчӗ.
Она висела на стене безо всякого употребления и давно соблазняла меня шириною и добротою бумаги.

Пӗрремӗш сыпӑк. Гварди сержанчӗ // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Унта та каллӗ-маллӗ ҫӳрекен теттесем ҫакӑнса тӑратчӗҫ.
в окнах которого висели хлопушки.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл каллех курокне пемелле май туса ҫӗклерӗ те чӳрече патӗнче ҫакӑнса тӑракан карттуса тӗллерӗ: пӑшал сасси янраса кайрӗ — пӳлӗме тӗтӗм тухса тулчӗ; тӗтӗм сирӗлсен, карттусне пӑта ҫинчен илчӗҫ те: пульӑ шӑпах варринчен тухса кайнӑ иккен, стена ӑшне кӗрсе ларнӑ.
Он взвел опять курок, прицелился в фуражку, висевшую над окном; выстрел раздался — дым наполнил комнату; когда он рассеялся, сняли фуражку: она была пробита в самой середине и пуля глубоко засела в стене.

Фаталист // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

— Ҫитӗ, Вулич! — тесе кӑшкӑрчӗ тахӑшӗ: — пуҫ вӗҫӗнче ҫакӑнса тӑнӑскере авӑрланах ӗнтӗ; мӗн шӳт тӑвасси пур!..
— Да полно, Вулич! — закричал кто-то, — уж, верно, заряжен, коли в головах висел, что за охота шутить!..

Хӗҫ-пӑшал ҫакӑнса тӑракан стена патне пырса тӑчӗ те вӑл, пӑтари тӗрлӗ калибрлӑ пистолетсенчен пӗрне, ал айне лекнине, ярса илчӗ.
Он подошел к стене, на которой висело оружие, и наудачу снял с гвоздя один из разнокалиберных пистолетов.

Вара ҫур сехете яхӑн виноград пахчинче аллейӑсем тӑрӑх, известкӑллӑ ту сӑмсахӗсем тӑрӑх, вӗсен хушшинче ҫакӑнса тӑракан йывӑҫ тӗмисен таврашӗнче ҫӳрерӗм.
С полчаса гулял я по виноградным аллеям, по известчатым скалам и висящим между них кустарникам.

Майӑн 11-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Лётчик лампа хӑюне кӑштах ҫӗклесе ытларах ҫутатакан турӗ те, ӑна хӑй пуҫ вӗҫӗнче ҫакӑнса тӑракан, плексигласран тунӑ рамкӑсенчи фотографисем патне илсе пычӗ.
Летчик немного поднял фитиль лампы, чтобы стало чуть светлее, и приблизил ее к фотографиям в плексигласовых рамках, висящим у его головы.

Юлашкинчен калани // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Туйи унӑн алли ҫинче, чавса тӗлӗнче ҫакӑнса пычӗ, ӑна вӑл тӗл пулакан шӑна кӑмписене ҫапма е хӗрлӗрех тӑрӑллӑ курӑксене ҫапса хуҫма ҫеҫ тыткаларӗ.
Палка висела у него на руке, на локте, ее он брал только, чтобы сбивать мухоморы или ломать густые травинки.

Петров машини хури патӗнчех ҫакӑнса тӑратчӗ.
У Петрова на хвосте машины висел.

8 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Ҫурри таран ҫаврӑнса илсе, винт ним хускалми ҫакӑнса тӑчӗ.
Остановившись на полуобороте, висит винт.

7 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Ҫак вӑхӑтра вара Алексей горизонт хӗрринчи пӗлӗтре ҫакӑнса тӑракан нумай хура йӗрсене асӑрхарӗ.
И в это время у самой линии горизонта заметил Алексей сначала одну, потом целый рой низко висящих над землей черточек.

5 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Ҫулӗ чӑнах та хӑрушӑ, сылтӑмра, пуҫ тӑрринче, юр кӳмерккисем ҫакӑнса тӑраҫҫӗ, вӗсем ҫил вӗрнӗ-вӗрменех ту хушшине татӑлса анассӑн туйӑнаҫҫӗ; тӑвӑр ҫул хӑш-пӗр тӗлте юрпа хывӑннӑ, тӗллӗн-тӗллӗн ура путса анать, хӑш-пӗр ҫӗрте тата хӗвел ӑшӑтнипе юр ирӗлнӗ те каҫхи сивӗпе пӑрланса ларнӑ, эпир хамӑр та аран-аран утатпӑр, лашасем шуса ӳкеҫҫӗ.
И точно, дорога опасная: направо висели над нашими головами груды снега, готовые, кажется, при первом порыве ветра оборваться в ущелье; узкая дорога частию была покрыта снегом, который в иных местах проваливался под ногами, в других превращался в лед от действия солнечных лучей и ночных морозов, так что с трудом мы сами пробирались; лошади падали;

Бэла // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Страницы:

Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сайт:

Статистика