Корпус чувашского языка

Унӑн хура куҫӗсем чарӑлчӗҫ, ҫӑварӗ те карӑнчӗ.

Помоги переводом

Пысӑк хыпар // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 29–33 с.

Сергей уринчи тапочкийӗсене хывса пӑрахрӗ, тӗлӗннипе ун ҫӑварӗ карӑлса кайрӗ, пӗрнисем ҫине пӑхрӗ.

Сергей сбросил с ног тапочки, раскрыл рот от удивления, посмотрел на пальцы.

2 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Никодимӑн сӑмси пӗчӗк, ҫӑварӗ пӗчӗк, пит-куҫӗ пӗчӗк — вӗсем ун пысӑк пуҫӗпе тата ҫӳлӗ пӗвӗпе питех килӗшсе тӑмаҫҫӗ, халӗ унӑн пит-куҫӗ ывӑннисӗр тата маншӑн пурпӗрех тенисӗр пуҫне урӑх нимӗн те палӑртмасть.

Лицо Никодима с маленьким носом, маленьким ртом, с мелкими чертами, как-то не вязавшимися с его крупной головой и богатырским ростом, похоже, но выражало сейчас ничего, кроме усталого безразличия.

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Аникей ывӑҫ тупанне ҫӑварӗ патне тытса кулчӗ.

Аникей хмыкнул в кулак.

13 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Акӑ вӑл аллине ҫӑварӗ патне илсе пычӗ те тутисене икӗ пӳрнипе шӑлса илчӗ.

Вот она поднесла руку ко рту и двумя пальцами, как бы собирая в горсть губы, вытерла их.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫӑварӗ коридоралла тухакан кафель кӑмакаран ӑшӑ ҫапать, тӑрӑшса якатнӑ простыньсемпе минтер пичӗсенчен хӗвел ҫинче кӑшт пиҫнӗ ӳт шӑрши кӗрет.

От кафельного бока печки, выходившей топкой в коридор, тянуло теплом, простыни, пододеяльник, наволочки после старательного проглаживания пахли, как пахнет чуть подпаленная на солнце кожа рук.

8 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл ҫухине юр пек шурӑ шӑтӑкларан тунӑ вӑрӑм мар хӑмӑр платье тӑхӑннӑ — ҫак ҫуха ӑна шкул ачи пек кӑтартнӑ, кӑшт уҫнӑ хӗрлӗ ҫӑварӗ, ачанни пек ырхан мӑйӗ, тата пысӑк кӑвак куҫӗсем вӑл айванла тӗлӗннине палӑртнӑ, питне таса сӑн кӗртнӗ.

На ней было недлинное темно-коричневое платье с белоснежным кружевным воротничком — этот воротничок делал ее похожей на школьницу, а чуть полуоткрытый, влажно алевший рот, по-детски худенькая шея и широко распахнутые серые глаза придавали ее лицу выражение наивного удивления и чистоты.

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл чышкине ҫӑварӗ патне тытса, хуллен ӳсӗрчӗ, унтан тӳрленсе ларчӗ те пукан хыҫӗ ҫине тайӑнчӗ.

Он негромко кашлянув в кулак, и распрямился за столом, откинувшись на спинку стула.

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Арина вӑл сарлака ҫурӑмлӑ, пӗчӗк кӑкӑрлӑ арӑм пулнӑ; вӑл ӳпӗнсе, урисене малалла тӑсса ларнӑ; вӑл, куҫӗсене пӑртак хӗссе, пӗрехмай пӗр енне, ҫӗрпе пӗлӗт пӗрлешекен ҫӗре пӑхса ларнӑ; унӑн ҫӑварӗ пӑртак уҫӑлса тӑнӑ, питҫӑмартисем ҫинчен куҫҫуль юхса тӑнӑ.

Это была простая деревенская баба, с широкой спиной и впалою грудью, сидевшая попросту на земле, сгорбившись и вытянув вперед ноги; сощуренные глаза ее были обращены к горизонту, бледному и ясному, рот опустился углами вниз, а по широкому, плоскому лицу расплылись слезы.

I // Михаил Акимов. Николай Телешов. Нуша. Михаил Акимов куҫарнӑ. Хусан, 1906. — 19 с.

Шурӑ шӑллӑ ҫӑварӗ чун тухас чухнехи пек асаплӑн карӑлса туртӑннӑ, куҫӗсенче вилесле йывӑр хуйхӑ пайӑркисем ҫуталаҫҫӗ.

Белозубый рот его был оскален мучительно, как в агонии, в глазах светилась такая мертвая тоска.

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫӑварӗ пысӑк, янахӗ тӑваткал.

Рот большой, подбородок квадратный.

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кӗҫ-вӗҫ макӑрса ярас патне ҫитнипе ҫӑварӗ унӑн икӗ еннелле туртӑнса сарӑлчӗ, анчах вӑл, аран тутине чӑмӑртаса, пӑшӑлтатса каларӗ:

Рот ее удлиняла, плоско растягивала гримаса рыдания, но она с усилием собирала губы в комок, шептала:

XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Анчах тӑна кӗреймерӗ вӑл, пичӗ кӑна кӑвакарса шуралчӗ, сывлӑша хӑркӑлтатса ҫӑтакан хура шӑллӑ ҫӑварӗ пушшех те ытларах карӑнчӗ.

Но сознание к нему не вернулось, только лицо иссиня побелело да шире раскрылся чернозубый рот, с хлюпом вбиравший воздух.

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хӗрарӑмӗ ҫемҫелсе кайма та ӗлкӗрнӗ: ҫӑварӗ сӗлекеленсе хӗрелнӗ; вӑл куҫса ларӗччӗ те пулӗ-ха урӑх ҫӗре, анчах вӑйӗ пӗтнӗ; упӑшкине те, хӗрарӑмсем кулса пӑхнине те курать хӑй, ҫапах та тӗреклӗ алла ҫурӑмӗ ҫинчен вӗҫертме ниепле те хӑват ҫитереймест: намӑсӗ-симӗсӗ пулман та тейӗн, — хӗрӗнкӗллӗн те халтан кайнӑ пек кулкаласа ларать.

А бабочка уже сомлела: слюняво покраснел у нее рот; она бы и отодвинулась, да моченьки нет; она и мужа видит, и улыбчивые взгляды баб, но вот так-таки нет сил снять со спины могучую руку: стыда будто и не было, и она смеется пьяненько и расслабленно.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫӑварӗ те хупӑннӑ.

И рот закрылся.

Штык // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Куҫӗсем ҫывӑрнӑ чухнехи евӗр хупӑнсарах тӑраҫҫӗ, сивлек ҫӑварӗ асаплӑн туртӑнса чалӑшнӑ.

Глаза сонно полузакрыты, углы сурового рта страдальчески искривлены.

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Шыв юхӑмӗпе ҫил сарлака шыв куҫӗн хура ҫӑварӗ тӑрӑх пӑр катӑкӗсене юхтараҫҫӗ; ҫавра ҫил пек пӗтӗрӗнсе, хумсем явӑнаҫҫӗ, сивлеккӗн чӑштӑртатса чӳхенеҫҫӗ.

Ветер и стремя гоняли по широкому черному кругу полыньи куски льда, волны трясли зелеными вихрами, шелестели.

XIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Хӑй вӑл пӗчӗк ача пек ҫухӑрса кӑшкӑрчӗ, чӗркуҫҫи ҫине ларчӗ, унтан месерле ӳкрӗ, пуҫне юр ҫивчӗ йӑвалантарса тапаланчӗ; унӑн юнпа тулнӑ куҫӗсем тата пӗр вӗҫӗмсӗр кӑшкӑрнипе карса пӑрахнӑ ҫӑварӗ ҫеҫ палӑракан пулчӗҫ.

Он кричал, как ребенок, — упал на колени, на спину, перекатывал по снегу голову; на лице виднелись одни залитые кровью глаза да черный рот, просверленный сплошным криком.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Чу… чунӑм!.. — сӑмах вӗҫӗсене ҫӑта-ҫӑта пӳлӗнчӗклӗн калаҫрӗ сӑнран шурса кайнӑ кил хуҫи; унӑн ҫурри карса пӑрахнӑ ҫӑварӗ хӗрринчи чӑпар шатрасем ҫав самантрах кӑвакарса тухрӗҫ.

Голу… голуб!.. — целиком глотая концы слов, давился побелевший хозяин, чернел щербатинами в полузатворенном рту.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Хупла лаханна, йытӑ ҫӑварӗ!

— Цыц, сучье вымя!

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.