Поиск

Шырав ĕçĕ:

шурлӑх сăмах пирĕн базăра пур.

шурлӑх (тĕпĕ: шурлӑх) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Шурлӑх кӗтессине вӗҫсе кайрӗҫ.
В угол болота перелетел.

Каҫхи вӑрман вӑрттӑнлӑхӗ // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 102–106 с.

Ҫак кунах Пик шурлӑх улӑх урлӑ каҫса татах ҫыран хӗррине ҫитсе тухрӗ.
В тот же день Пик пересек сырой, болотистый луг и снова очутился на берегу реки.

Ҫул ҫӳресси пӗтни // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 45–72 с.

Шурлӑх леш енче татах ҫаран пуҫланать.
За ней снова начинался луг.

Хал ӗнтӗ Пик типнӗ шурлӑх тӑрӑх чупрӗ.
Пик бежал теперь по высохшему болоту.

Ҫукнӑҫ тени мана шурлӑх пек туйӑнать вӑл.
Нежизнь — она, наверное, похожа на болото.

Ҫукнӑҫ // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 51–56 с.

— Шурлӑх чӑххи пекех эсӗ, лакса ларнӑ та хӑвӑн юррунах тӑсатӑн — итлесен хӑсас килет, пӗтӗм ӑш-чик пӑтранать!..
— Засел, как кулик на болоте, и тянешь свою песню — слушать тошно,, все внутренности переворачивает!..

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Юханшыв хӗрринчи хӗрлӗ ҫӳҫесен мӗлкисем айӗнче вара чуна уҫӑлтарса яракан сулхӑн тӑрать; унта хупахсем, шурлӑх тӑпри тӑрантарса ӳстернӗ тата темле тачка курӑксем элес-мелес шукӑллӗн ешереҫҫӗ.
А возле ручья в тени верб тучная копилась прохлада, нарядно зеленели лопухи и еще какие-то, вскормленные мочажинной почвой, пышные травы.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Салтаксем шурлӑх витӗр каҫни аван-ха, сасартӑк каҫайман пулсан?
Хорошо, что прошли через топи солдаты, а вдруг не прошли бы?!

Чӑрсӑрлӑх // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Унӑн паттӑрӗсем шурлӑх урлӑ каҫнӑ та кӗтмен-туман ҫӗртен турккӑсен артиллерийӗ патне килсе тухнӑ, тупписене пурне те туртса илнӗ.
Прошли суворовские богатыри через топи и, как гром среди ясного неба, — на турецкую артиллерию сзади, захватил Суворов турецкие пушки.

Лачакаллӑ лапампа шурлӑх тӑпри, ҫӗре пуҫланӑ хӑмӑш, сывлӑмпа йӗпеннӗ курӑк шӑршисене ҫил варкӑштарса килет.
Смешанные запахи мочажинника, изопревшей куги, болотистой почвы, намокшей в росе травы нес к казачьему стану ветерок.

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Хыҫалта — торф кӑларнӑ чух алтӑкласа пӗтернӗ лачакаллӑ шурлӑх та, ишӗлчӗк шоссе те пурнӑҫ сывлӑшӗпе, вӗҫне ҫитереймесӗр пӑрахса кайнӑ ӗҫӗн сывлӑшӗпе сывланӑн туйӑнать; вӑрман хӗрринче вара этем куҫӗ умне нимӗн хавассӑр та салху сӑнсем кӑна туха-туха тӑраҫҫӗ.
Позади даже болото, изрытвленное рябью разработок, даже разрушенное шоссе пахли жизнью, кинутым трудом, у опушки же безрадостную и горькую картину являла человеческому глазу земля.

Хыҫалта, симӗс пӗркеленчӗклӗ ҫирӗксемпе ҫамрӑк хурӑнсен этем пырса кӗмелле мар ҫӑра чӑтлӑхӗ хыҫӗнче, вӑрҫӑччен торф кӑларма тытӑнса пӑхнӑ лачакаллӑ шурлӑх йуҫӗхсе выртать.
Позади, за зеленой непролазью ольшаника и березового молодняка, ржавело торфяное болото, когда-то, еще до войны, тронутое разработками.

Ҫӳллӗ тӳпере ҫӑлтӑрсем янкӑртараххӑн йӑлтӑртатса ҫунма пуҫланӑ, вӑрманти сӗмлӗх пушшех ҫӑралса килнӗ, ҫӗр варринчи тӗтре те ӗнтӗ хӑйӗн кӑвак курпунӗпе шурлӑх ҫийӗн мӑкӑрӑлса тухма ӗлкӗрнӗ.
В зените пламенней горели звезды, плотнела темь, и уже горбатился над болотом полуночный туман.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Кӑнтӑрла казаксем тарӑн мар окопсенче хӗвӗшекен Австри салтакӗсем ҫине перкелесе илеҫҫӗ, каҫсерен, шурлӑх хӳттине ҫакланнӑскерсем, ыйха туртаҫҫӗ е картла ҫапаҫҫӗ.
Днем изредка постреливали по перебегавшим в неглубоких окопах австрийцам, ночью, защищенные болотом, спали или играли в карты.

йӗпенсе лӑймакаланнӑ бруствер хыҫӗнчи лачакаллӑ шурлӑх тӗлӗнче тӗтре йӑсӑрланать.
За осклизлой стеной бруствера над болотом качался туман.

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Шурлӑх юнашар.
— Болото под боком.

Ҫирӗк йывӑҫҫисем пусса илнӗ шурлӑх айккинче — окопсем.
Окопы над болотом, поросшим ольхой.

Айлӑмри чӗтренсе тӑракан шурлӑх ӑшне гаубица артиллерийӗн батарейӗ лакса ларнӑ.
В ложбинке, болотистой и топкой, застряла гаубичная батарея.

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ку ҫеҫ мар, хушӑран шурлӑх кайӑкӗ хӑйӗн яка сӑмсипе тӗкӗр пек йӑлкӑшса выртакан анлӑ шыв питне сӑхса илни те илтӗнет.
или гудение болотной птицы, ударявшей скользким носом своим в широкое водное зеркало.

V. Шыв пики // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Унта та кунта шӑпчӑксем хӑйсен янӑравлӑ та илемлӗ юррисене шӑрантараҫҫӗ; вӗсен юррисем ҫемҫен те ачашшӑн вӗҫленсе шӑпланнӑ пек пулсан вара, шӑрчӑксем кӑштӑртатса чӗриклетни, шурлӑх кайӑкӗ сасӑ пани илтӗнсе каять.
Сильно и звучно перекликались блистательные песни соловьев, и когда они, казалось, умирали в томлении и неге, слышался шелест и трещание кузнечиков

Страницы:

Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сайт:

Статистика