Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

туртӑннӑ (тĕпĕ: туртӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Казаксем пӗтӗм чун хавалӗпе тӑван килӗсене туртӑннӑ.

Властно тянули казаков к себе родные курени.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ку ҫуртран пур еннелле те юпасем чупнӑ, хӗвел ҫинче пралук йӑлтӑртатса тӑнӑ, — ҫӑмхалакан ҫипсем пек ҫак ҫурт патне туртӑннӑ вӗсем, Усть-Невински халӗ станица пек мар; хула пек курӑннӑ…

От этого здания во все стороны разбежались столбы, горя на солнце проводами, — как нити к узелку, тянулись они к этой пламенно-яркой крыше, а сама Усть-Невинская теперь казалась не станицей, а городом…

XXXV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ҫирӗп шӑнӑрсемпе карӑнса туртӑннӑ кӗре хул-ҫурӑмлӑскер, вӑл ҫӑмӑл та ҫивӗч шӑм-шаклӑ; унран, хура тӑпраллӑ ҫереме суха тимӗррипе ҫавӑрса пӑрахнӑ хыҫҫӑнхи пек, ҫирӗп сывлӑхпа тапса тӑракан чӗрӗ вӑй шӑрши ҫапать.

Весь скрученный из тугих мускулов на широком костяке, был он легок и скуп в движениях, терпким запахом здоровья и силы веяло от него, — так пахнет поднятый лемехами чернозем в логу.

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Полксем те, сан экипаж та мала туртӑннӑ, тӑшмана ҫӗмӗрнӗ, ырӑ ӗҫ тунӑ.

— И полки и твой экипаж рвались вперед, наседали на врага и делали доброе дело.

V сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Емелька ку! — кӑшкӑраҫҫӗ салтаксем, хӑйсем магнит патне туртӑннӑ евӗр, паттӑр юланутҫӑ патнелле туртӑнаҫҫӗ.

Это Емелька! — кричат царские солдаты и, словно к магниту, лезут к отважному всаднику.

«Халӑх юн тумламӗ» // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

— Ҫапла, ӗҫ ҫавӑнталла туртӑннӑ пек, — килӗшрӗ Умрихин.

— Да, вроде к этому клонится дело, — согласился Умрихин.

XI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Игнат Савельевич, Родниковскинчи пӗр ҫын мухтанса вӗҫкӗнленме пӑрахнӑ та сӑмахпа ҫаптарассинчен ӗҫ еннелле туртӑннӑ тенине илтнӗ эпӗ…

— Игнат Савельевич, слыхал я, будто один человек в Родниковской бросил хвастать и выхваляться и от слов перешел к делу…

I // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ҫав идеал патне ҫынсем яланах туртӑннӑ, туртӑнаҫҫӗ те.

К нему всегда стремились и стремятся люди.

XI // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Анчах халь пӗр минут та алӑсене усса лармалла маррине пурнӑҫ лайӑхрах та уҫӑмлӑрах кӑтартса панӑ, вара оккупантсем пырса кӗреймен ялсенчен совет ҫыннисем майӗпен-майӗпен вӑрманалла туртӑннӑ.

Но жизнь с каждым днем все настойчивее подсказывала, что сейчас нельзя сидеть сложа руки ни одной минуты, и советские люди даже из тех деревень, где еще не появлялись оккупанты, постепенно уходили в леса.

X // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Хӗрарӑм нимӗҫсен аллинчен туртӑннӑ вӑхӑтра айккинерех тӑракан Лозневой ҫине пӑхса:

Вырываясь из рук немецких солдат, женщина взглянула на Лозневого, который стоял поодаль, и крикнула:

VII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Кондратьев хӑйӗн шоферне чарӑнма хушсан, тимӗрпе тытса ҫавӑрнӑ йывӑҫ савӑлсене кайри урапасем айне хунӑччӗ ӗнтӗ, ҫавӑнпа туртӑннӑ сӑнчӑр пушанчӗ, вара йӗп-йӗпе вӑкӑрсем, йывӑррӑн та хӑвӑрттӑн сывласа чарӑнчӗҫ те пуҫӗсене усрӗҫ.

И когда Кондратьев велел своему шоферу остановиться, деревянные, с железной оковкой клинья уже были положены под задние колеса, от чего натянутая струной цепь ослабла и мокрые быки, тяжело и порывисто дыша, остановились, понуря головы.

XII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Унтан вара, шӑпа хӑйне мӗн пӳрнине ӑнланса илчӗ пулас та, сасартӑк сылтӑмалла, Марийка патнелле туртӑнкалама пуҫларӗ, туртӑннӑ хушӑра аллипе тусана сӑптӑра-сӑптӑра илчӗ.

И вдруг, поняв, видно, что готовит ему судьба, начал судорожно дергаться в сторону Марийки, загребая рукой дорожную пыль.

III // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ҫакна сиссех-и, тен, Юргин сержант Андрей патнелле ытларан та ытларах, пӗтӗм кӑмӑлӗпе туртӑннӑ.

Может быть, сержанта Юргина больше всего и влекло к Андрею это предчувствие.

XIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Андрей сержант ҫине халиччен нихҫан та пӑхман пек пӑхса илчӗ те кӑштах малалла туртӑннӑ пек пулчӗ:

Андрей взглянул на сержанта, как не смотрел никогда, и сказал, подаваясь грудью вперед:

I // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ӗлӗкхи пекех илемлӗ те уҫӑ кӑмӑллӑ пит-куҫӗ туртӑннӑ, кӑштах шуралнӑ та, халӗ вӑл йывӑр чир хыҫҫӑн сывалнӑ ҫын пек.

Лицо его, по-прежнему красивое и добродушное, осунулось, побледнело и походило на лицо выздоравливающего больного.

II. Соколов тухтӑрӑн чирлӗ ҫыннисем // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Шур чечеклӗ улмуҫҫи турачӗсем, енчен енне шерепеленсе туртӑннӑ.

Ветви яблонь, опушенные розовато-белыми цветами, походили на гирлянды.

II. Соколов тухтӑрӑн чирлӗ ҫыннисем // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Кунтан ҫакӑ курӑнать: ӑна телейлӗ пулма чӑрмантарас мар тесе, эпӗ хамшӑн та усӑ тӑвас тенӗ; ман ӗҫре пархатарлӑ ен пулнӑ ӗнтӗ, анчах ӑна эпӗ хам лайӑх ҫӗрелле туртӑннӑ пирки тунӑ.

Из этого видно, что я действовал в собственном интересе, когда решился не мешать ее счастью; благородная сторона была в моем деле, но движущею силою ему служило влечение собственной моей натуры к лучшему для меня самого.

I // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Сашенька господинран хӑтӑлма шутланӑ; анчах вӑл туртӑннӑ май аллине господин кӑкӑрӗ ҫумне ҫапӑнтарнӑ та, ҫепӗҫ господин сехечӗ тротуар ҫине ӳксе янӑраса кайнӑ.

Сашенька рванулась и вырвалась; но движением вырвавшейся руки задела господина по груди, на тротуаре зазвенели оторвавшиеся часы любезного господина.

IV // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Унӑн тӗксӗм пит-куҫӗ шуралнӑ, туртӑннӑ.

Смугловатое лицо его было бледно, собранно.

XXIX сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Яков Лукич, пӗчӗк ача ҫутӑ патнелле туртӑннӑ пекех, пӗтӗм ӗмӗрӗ тӑршшӗпех пуянлӑх патнелле туртӑннӑ.

Яков Лукич, как ребенок к огоньку, всю жизнь тянулся к богатству.

14-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней