Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

типтерлӗн сăмах пирĕн базăра пур.
типтерлӗн (тĕпĕ: типтерлӗн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пӳрте пур тӑхисене те типтерлӗн ҫаклатса тӑхӑннӑ шинельпе Григорий Мелехов кӗрсе тӑчӗ.

Вошел Григорий Мелехов в наглухо застегнутой шинели.

XX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ватӑ хӑтине курсан, Пантелей Прокофьевичӑн урисем лӑнчӑрах кайрӗҫ: Гришака мучин йӳле янӑ кӗрӗкӗ айӗнчен турккӑ вӑрҫишӗн панӑ мӗнпур хӗресӗсемпе регалийӗсем курӑнаҫҫӗ, авалхи мундирӑн тӑратмалла ҫӗленӗ ҫухи ҫумӗнче хӗрлӗ петлицӑсем хӗмленсе ҫуталаҫҫӗ, пӗҫҫисем тӗлӗнче ватӑ ҫыннӑнни пек усӑнса тӑракан лампаслӑ шӑлаварӗн вӗҫӗсене типтерлӗн шурӑ чӑлха ӑшне ҫавӑрса чикнӗ, пуҫӗнчи кокардӑллӑ карттусне ӑвӑс тӗслӗ пысӑк хӑлхи таран антарса лартнӑ.

Пантелея Прокофьевича с ног шибануло при взгляде на свата: под распахнутой шубой у того виднелись все кресты и регалии за турецкую войну, красные петлички вызывающе сияли на стоячем воротнике старинного мундира, старчески обвисшие шаровары с лампасами были аккуратно заправлены в белые чулки, а на голове по самые восковые крупные уши надвинут картуз с кокардой.

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл вара тӳссе ирттернӗ тертлӗ кунсен юнӗпе пылчӑкӗ хушшинче унӑн сӳне пӗлми сӑнарне вӑрахчен типтерлӗн аса илсе пурӑнчӗ, ӑна чӗринче акӑш-макӑш хитре те ӑслӑ, тӗнчере нимрен ытла юратса хисеплеме тивӗҫлӗ пирӗшти вырӑнне упрарӗ.

И он долго и бережно хранил в воспоминаниях, среди крови и грязи пережитого, ее светлый немеркнущий образ, облекая его ореолом недосягаемости и поклонения.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Полковник Ряснянский кӑштӑртатакан картта типтерлӗн сӗтел ҫине сарса аппаланать, ӑна Кислов пулӑшать.

Полковник Ряснянский бережно расстилал на столе похрустывающую карту, ему помогал Кислов.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл казачка тутинчен юлнӑ кӑшт тӑварлӑрах шӑрша туйса, унӑн ачашланма тарават ӳтне, ҫав ӳтрен кӗрекен чапӑр пылӗпе, тарпа, хӗрарӑм ӑшшипе хутӑш кӑткӑс шӑрша типтерлӗн аса илсе ҫывӑрса кайрӗ…

Он уснул, ощущая на губах солонцеватый запах ее губ, бережно храня в памяти охочее на ласку тело казачки и запах его — сложный запах чабрецового меда, пота и тепла.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Казаксем инҫе ҫула тапранса тухни ҫумри хатӗр-хӗтӗрсемпе япалисенченех курӑнать: йӗнер хутаҫҫисем темтепӗр чыхса тултарнипе мӑкӑрӑлнӑ, ут ҫурӑмӗсем ҫинче лӑк-тулли ҫӑксем, кашнин йӗнерӗ хыҫӗнчех типтерлӗн майласа ҫыхнӑ шинелӗсем ҫакӑнса пыраҫҫӗ.

По снаряжению видно было, что шли казаки в дальний путь: сумы седел раздуты от клажи, вьюки набиты, в тороках у каждого заботливо увязана шинель.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Бунчук Максимка ӳчӗ вилес умӗн асаплӑн туртӑна-туртӑна илнине пӑхса выртрӗ-выртрӗ те пуля шӑтарса янӑ пуҫӗнчен пӗрӗхсе тухнӑ юн сирпӗнчӗкӗсене типтерлӗн пулемет ҫумӗнчен шӑлса илчӗ.

Поглядел Бунчук, как корежила агония Максимкино тело, и заботливо вытер с пулеметного ствола кровь, брызнувшую из дырявой Максимкиной головы.

XXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Кӗпи ҫумне типтерлӗн хӗрлӗ хура георги хӑйӑвӗсем тирсе хунӑ Петро Шамильсен хулсӑр Алешкипе шӑл йӗрсе тӑрать.

Петро, в рубашке с оранжево-черными георгиевскими ленточками, зубоскалил с безруким Алешкой Шамилем.

XXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пилӗкне чӗн пиҫиххи ҫыхса, салтак гимнастерки тӑхӑннӑ та, кӑкӑрӗ кӗсйисем тӗлӗнче мӑкӑрӑлса тӑрать; хура юбки малтанхиех: вырӑнӗ-вырӑнӗпе ӑна саплӑк лартмасӑрах типтерлӗн пӳклесе ҫӗленӗ, таса.

На ней была подпоясанная ремнем защитная солдатская гимнастерка с карманами, чуть оттопыренными грудью, и та же черная юбка, местами заштопанная, но чистая безукоризненно.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Койка патӗнчи хыҫлӑ пукан ҫине, типтерлӗн майласа, френч ҫакса хунӑ, пӗчӗкҫӗ сӗтел ҫинче — сулӑллӑ сехет.

Возле койки на спинке стула аккуратно повешен френч, на столике — часы-браслет.

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Телеграммӑсен пӗчӗк купине сарлака та шурӑ ал тупанӗпе типтерлӗн шӑлса тӳрлетет те, тӑртаннӑ, кӑвакарса тӗссӗрленнӗ куҫ хупаххисене ҫӗклемесӗр, ӑша кайнӑ сасӑпа калаҫма пуҫлать:

Тщательно утюжа кипку телеграмм широкой белой ладонью, не поднимая опухших, затененных синью век, глухо сказал:

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Унӑн хырӑнса якалнӑ, пӑт-пат шатраллӑ пичӗ ҫинче типтерлӗн пӗтӗрсе янӑ мӑйӑхӗ палӑрать.

На большом, чуть рябоватом выбритом лице его светлели заботливо закрученные усы.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Тепри — патварскер; вӑл нӑкӑ-нӑкӑ мӑйӗ ҫинчи тӑваткал пуҫне шӑртла кастарса янӑ, кӑвакара пуҫланӑ ҫӳҫне типтерлӗн тураса якатнӑ; ҫӳҫӗ тӑнлавӗсем тӗлӗнче кукшаланма пуҫланӑ; хӑлха кимӗрчекӗсем, пуҫӗ ҫумне ҫыпӑҫтарса хунӑ евӗр, ҫӑтӑ тӑраҫҫӗ.

Другой плотный, с крепким посадом квадратной стриженной ежиком головы, с залысинами на гладко причесанных чуть седеющих висках и плотно прижатыми хрящами ушей.

XIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Унта кивӗ сентресем ҫапа-ҫапа хунӑ, словарьсем, энциклопедисем, вырӑс прозаикӗн томӗсем, брошюрӑсем хурса тултарнӑ этажеркӑсем ларта-ларта тухнӑ; чӳрече янаххи ҫинче те, тенкел ҫинче те хаҫатсемпе ҫӳхе журналсен куписем выртаҫҫӗ, — пӗр сӑмахпа каласан, минтер хунӑ, ҫиелтен самаях типтерлӗн витнӗ кровать тата Татьяна Нецветовӑн фотоӳкерчӗкне лартнӑ ҫырмалли сӗтел пулмасан, ҫак пурӑнмалли пӳлӗм журналсемпе кӗнекесем хурса усрамалли пӳлӗм евӗрлӗ пулӗччӗ.

Обычные старенькие деревянные полки, этажерки, уставленные словарями, энциклопедиями, томиками русских прозаиков, брошюрами, на подоконнике и на лавке — подшивки газет, — если бы не кровать с подушкой, опрятно покрытая одеялом, если бы не письменный стол с зеркалом и фотографией Татьяны Нецветовой, то это жилье скорее всего было бы похоже на журнально-книжное хранилище.

XVIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Вӑл, аллине кӗпе ӑшне чиксе, типтерлӗн хуҫлатса хунӑ листасене туртса кӑларчӗ.

Он полез рукой под рубашку и вынул аккуратно сложенные листы.

IX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Рикша ман ҫине ҫаврӑнса та пӑхмарӗ, тен, илтмерӗ пуль, — коляскине хӑварчӗ те хӗрарӑма типтерлӗн ҫӗклесе тӑратрӗ.

Рикша не обратил на мои слова никакого внимания, — может быть, он не слышал, — оставил коляску и бережно поднял женщину.

Пӗр пӗчӗк ӗҫ // Николай Иванов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 13–16 стр.

Ҫумӑр шывӗ суха касси тӑрӑх айлӑмалла юхса ан кайтӑр, тикӗслетсе хунӑ лаптак ҫинчех тытӑнса юлтӑр тесен, сухаласа пӑрахнӑ хыҫҫӑн ҫӗре питӗ типтерлӗн сӳрелесе хӑвармалла.

Пахоту крайне необходимо было тщательно проборонить, чтобы дождевая влага задержалась на ровно разработанном участке, а не сошла по бороздам в низину.

31-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней